Semua Bab Unexpected Legacy: Rekindling Love with my CEO Ex-Husband: Bab 161 - Bab 170

CHAPTER 162: “Tangina talaga ng Kim na ‘yan. Siya ang may dahilan kung bakit ako naaksident 2 buwan na ang nakakaraan,” galit na bungad ko sa kanila. Muli ay napatulala silang dalawa at hindi makapaniwalang tumingin sa ‘kin. “Ha? Nag-CR ka lang diba? Paano mo nasabi iyon Amy?” tanong ni Nat at hinawakan ako sa braso at niyakap ng mahigpit. Hindi ko naramdaman na nanginginig na pala ako sa sobrang galit. “N-narinig ko siyang may kausap sa cellphone niya. Akala ko aksidente lang ang lahat pero siya pala ang mastermind para siya ang pumalit sa pwesto ko.” “Sakto at may dinner sina Matt, Colton at si Theo. Sumama ka Nat alam kong kasama rin ang babaitang iyun, ipapahiya ko siya ng sobra mamaya. Baliw na ba ang babaeng iyon? Wala na ba siyang mahanap na ibang lalaki at si Theo ang dinidikitan?” galit na galit na bulalas ni Fily at mahigpit akong niyakap. “H-help me, kailangan kong itago ang mga anak ko. Kapag hindi ay isusunod sila ng gagang iyon, narinig ko sa tawag na hindi siya maka

CHAPTER 164: “Dad!” sigaw ko sa hallway ng opisina ng aking ama kaya napalingon ito sa kanyang likod. Labis ibinaba ng timbang ni Dad, paglingon nito ay nagtataka pa siya pero hinubad ko ang cap at face mask ko. “A-anak? C-celeste? P-paano?” gulat na tanong ni Dad at unti-unti ay namuo ang luha sa kanyang mga mata. Pumasok kami ng opisina ni Dad at tinawagan nito si Mom, nagmamadali ring pumunta si Mom dito sa opisina. Nakita ko pa ang malaking family portrait naming tatlo na nakalagay malapit sa lamesa ni Dad. Habang nakalagay naman sa frame ang picture ng mga apo niya at nakaharap sa upuan niya. “A-anong nangyari anak? Nagpaimbestiga ako pero iisa lang ang resulta, bangkay mo raw ang nakita sa kotse. Ngayong nagbabalik ka ay isa lang ang naiisip ko, hindi aksidente ang nangyari sa ‘yo. May gustong sumira sa ‘yo, magpapaimbestiga ulit ako anak. Hindi pupwedeng makalusot ang gumawa nito sa ‘yo.”Madiin ang bawat salita ni Dad kaya ramdam kong ligtas at alam kong tutulungan din nil

CHAPTER 166Mabilis namang tumango si Cartier at inihilig ang ulo sa aking lap kaya hinawakan ko siya ng maigi para hindi siya mahulog. “Hi Archer, should I help you with your assignments?” tanong ko kay Archer pero marahan lang itong umiling kaya napahinga ako ng malalim at tinanggap ang sagot niya. Pagdating sa bahay nina Mom ay kinausap ko agad siya para ipaalam na nagpapanggap akong yaya nina Cartier at Archer. “Nahihibang ka na ba anak? Anong naisip mo at gusto mong maging yaya ng sarili mong anak?’ Tumingin muna ako sa likod ko bago ko ibinaba ang facemask ko, “I suspect someone was behind my accident Mom. Ayokong madamay ang mga bata kapag nalaman nilang buhay ako. For now dito muna sila, I can’t trust Kim, Mom I have a hunch na baka siya ang puno ng lahat ng ito.”“Don’t worry nagpapa-investigate na rin ang Dad mo. You better live here Celeste, you are safer here anak. Ayoko ng maramdaman ulit yung naramdaman ko ng may binurol kaming pekeng bangkay mo.” niyakap ko ulit si Mo

CHAPTER 168: “Mom, Dad, aalis na po ako,” paalam ko kina Mom at mabilis ng humalik sa kanilang pisngi at sumakay na sa kotse. “Kuya, pakisundan na lang po itong naka-pinned location.” Nag-text ako kay Drake ahead of time pero he insisted na wala raw siya sa bahay niya at kung pwede ba ay puntahan ko siya dahil masakit daw ang ulo niya. Nag-suggest ako na gusto niya bang magpadala sa hospital pero tumanggi naman siya, at dahil lumabas na rin naman ako para kunin ang mga gamit ko ay napagpasyahan kong bisitahin muna si Drake. “Kuya, tama po ba yung daan na tinatahak natin?” tanong ko habang pinagmamasdan ang magubat at madamong kapaligiran. “Ma’am, sinusundan ko lang po ang naka-pinned na location,” sagot ni kuya kaya tumango ako pero napapakurot na ako sa aking daliri dahil sa kaba. Napasigaw pa ako ng biglang humarurot ang kotse kaya humigpit ang hawak ko, hindi ko na nga alam kung saan pa ako kakapit dahil sa sobrang kaba na nadarama ng mga oras na ito. “Akala mo ba makakataka

CHAPTER 170: Pag-uwi namin ng bahay ay dumiretso ako sa banyo at kinuskos ng maigi ang katawan ko. Tuluyang nag-sink in sa utak ko yung mga nangyari ngayong gabi. Nanginginig pa rin ako at parang hindi makagalaw pero pinilit kong tapusin ang pagkukoskos ng katawan ko. “Celeste? Celeste? Hindi ka pa ba tapos? Are you okay love?” naririnig kong katok mula sa pinto pero hindi ko ito pinakinggan, Nagpatuloy ako sa aking ginagawa sa banyo. “Anong ginagawa mo, Celeste? Tangina papatayin mo ba ang sarili mo?” sigaw ni Theo. Inaalog niya ang balikat ko pero nakatitig lang ako sa gwapo niyang mukha. “Ano ba, Theo?!” sigaw ko. At umubo dahil hindi ko namalayang nakalubog na pala ang buong katawan ko sa bathtub. Hindi ko alam pero natatakot akong magpakita kahit kanino. “Sagutin mo ako! Anong ginagawa mo ha? Kung hindi pa ako pumasok ay baka naghihingalo ka na,” sigaw niya. Pero hindi man lang ako makaramdam ng takot o gulat man lang. “Anong mangyayari sa kanya?” mahinang bulong ko kay The