Semua Bab Unexpected Legacy: Rekindling Love with my CEO Ex-Husband: Bab 171 - Bab 180

CHAPTER 171: “Rachel? Papunta na ko sa venue? Okay na ba lahat? Malalaking tao ang dadalo sa runway ngayong gabi,” tanong ko kay Rachel dahil na-late ako ng gising kagabi. Paano ba naman todo ang pangungulit nina Fily at Nat. Hindi tumigil ang dalawang iyon hanggat hindi ako naisasama sa pupuntahan nila. Kaya wala rin akong nagawa kundi samahan silang mag-bar para tumigil na sa pangungulit sa ‘kin. “Amy, tara na kase. Nakapili na rin ako ng isusuot mo,” wika ni Fily. At ipinakita sa ‘kin ang hawak niyang color black mini dress na recently ko lang natapos. Napailing na lang ako at hindi pinansin si Fily dahil may inaasikaso pa ako para sa runway bukas. Pero todo ang pangungulit ng dalawa, buti nga at hindi sumabay si Nat, dahil naku mas lalong magkakagulo rito sa kwarto ko. “Amy, kinakamusta ka ng pinakamasungit na abogado,” natatawang sambit ni Nat. Speaking of the devil, akala ko ay nakatulog na ito dahil ang tahimik ng bahay ko. Pero heto pala at kausap ang asawa na nasa bar di

CHAPTER 173: Nagpalakpakan ang mga taong pinapanuod ang pag-akyat ni Theo sa stage. Hindi ako informed na kasama pala siya sa mga binigyan ng invitation para sa event na ‘to. “Good evening everyone, I would like to personally thank the CEO of Artier. Mrs. Celeste Amethyst Alejandro and his team for the wonderful and very beautiful runway. Indeed, one of a kind and really stunned everyone here watching including me.” Maikli lang naman ang sinabi niya at bababa na sana ulit ng gusto magkaroon ng commemorative photo para daw sa portfolio. Kaya wala akong nagawa kundi lumabas habang suot parin ang pang-finale gown namin. Pumwesto talaga ako sa dulo para hindi siya makatabi pero napapikit na lang ako ng pinalipat talaga nila ako sa tabi ni Theo. “Long time no see, Mrs. Alejandro.”“It’s not nice seeing you, Theo,” saad ko. Inirapan ko pa siya at humarap sa mga camera, inilabas ko ang pantay at mapuputi kong ngipin na parang hindi naiinis sa lalaking katabi. “Magkakilala ba kayo ni Sir

CHAPTER 175: “So? Ang tanong kelan ka uuwi ng Pilipinas?” excited na tanong ni Nat. Sobrang na-excite yung dalawa ng sabihin ko sa kanilang uuwi ako ng Pilipinas kasabay nila. Mabilis namang binalita ni Nat at Fily sa mga asawa nila ang balita. “Grabe, after 3 years napauwi ka rin sa Pilipinas, Amy,” saad naman ni Fily. At niyakap pa ako, alam kong naging mahirap din sa kanila na umalis ako ng bansa. “Sinong nakapagpauwi sa nag-iisang Celeste Amethyst Alejandro?” nakangising tanong ni Nat. Wini-wiggle pa nito ang brows niya habang mariing nakatingin sa ‘kin. “It’s a project about modeling kase, you know the accident nung runway right? After that may nag-email na company promoting dresses and all,” pagpapaliwanag ko sa kanila. “Kahit nung nakita ko yung walk mo, walang difference sa mga professional models. And ayaw mo nun? Another passion mo na naman ang maa-achieve mo?” tanong ni Fily. Wala naman sanang kaso yung pagmo-model pero nag-aalangan ako sa company na kumuha sa

CHAPTER 177: Gabi na ng matapos yung trabaho ko, nag-unat pa ako kase sumakit ang batok ko dahil sa dami ng natapos ko. Siguro bukod sa mga payoneer days ko habang tinatayo ang kumpanya ay isa na ito sa mga araw na sobrang productive ko. Nagsi-uwian na ang mga staff ko, maging si Rachel ay nagpaalam na ng 5 pm. Dahil yun naman talaga ang tamang awas nila, kaya mag-isa tuloy akong naglalakad papunta sa elevator. “Mommy, can we sleep in your house po?” voice message ni Cartier. Natawa ako habang pinapakinggan ang iba pa niyang mga recordings. Hindi ko ito napansin kanina kase naka-silent at para hindi talaga ako madistract habang ginagawa ko ng isang araw ang halos 3 linggo kong trabaho. Worth it naman lahat ng sakit at pagod ko ngayon dahil mga anak ko naman ang makikita at makakasama ko. “Please? I will behave, Mom.” “Can we sleep together again?” “Kuya, you should tell Mom, that you want to sleep here also.” Kinuntsaba niya pa talaga ang kuya niya kaya narinig ko

CHAPTER 179: “Ha? A-annulment?” naguguluhang tanong ko sa kanya. Marahan namang tumango ang lalaki at yumuko sa aking harapan. “Sasabihin ko pa lang sana sa ‘yo, pero anong ginagawa mo? Celeste? M-masaya bang paglaruan ako?” masakit na sambit ni Theo. “Anong pinagsasabi mo diyan?” napatingin pa ako sa palagid. Madami ng tumitingin sa amin dahil sa ginagawa ni Theo. “Bakit kailangan mo akong saktan ng ganito, Celeste? Akala ko wala na akong pag-asa kaya pina-process ko na yung gusto mong annulment.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya dahil iyon naman talaga ang una kong binaggit sa kanya. Gusto ko ng annulment, pero nagtataka lang ako sa isang bagay. “Wala akong pinirmahan na annulment, Theo.” “Ha? E ano yung sinabi sa ‘kin ni Matthew?! Sabi niya inayos na raw-” nakatitig lang ako sa kanya. Nang makitang tumatawa si Matthew sa gilid ay bigla na lamang siyang nawala sa harapan ko para habulin si Matthew. Napaka-childish talaga, naturingan pa namang cold at matigas na CEO pe