All Chapters of Dirty Games With The Billionaire: Chapter 81 - Chapter 90

Arazella"So, he still has your number? At bakit naman niya tinititigan ang numero mo, Ara? Saka, sigurado ka naman sa mga narinig mo?"Nakangiti si Reizzan habang nakatingin sa akin pagkatapos niyang magtanong ng sunod-sunod. She will stay here with us for the whole week. May renovation kasi sa bahay niya at nang malaman ‘yon ng dad ay ito na ang nag-offer na dumito muna si Reiz sa amin. Of course, natuwa ako dahil makakachikahan ko pa siya sa maraming bagay. “It was shocking talaga, ha!” She added. She was hugging a throw pillow while sitting with her legs crossed. Nasa sala kami ngayon sa bahay at malayang pinag-uusapan ang nangyari kanina lang—ang pagtawag sa akin ng kaibigan ni Leonariz gamit ang numero nito mismo. Ang kaguluhan nilang magkaibigan."I don't know, Reiz..." I almost whispered, biting my lower lip, still surprised about what just happened a while ago. Ilang oras na ang lumipas pero ito, parang minuto lang dahil iba pa rin ang kabog ng dibdib ko. I didn't end the

Hindi naman ako na-bother sa sinabi ng Kuya Ariston tungkol kay Lander dahil nga kilala ko ito na hindi gagawa ng ganoon habang may relasyon kami. Saka... our relationship lasted for two weeks. Hindi rin nagtagal yung panliligaw nito sa akin. Ang ayoko lang talaga, yung parang naghihintay at naghahanap pa rin ang kuya ng kamalian nito pagkatapos ng nagawa ko. Ako na nga yung nanakit, sana naman hayaan na rin niya si Lander. "Sarap nito, ah? Ikaw ang gumawa, hon?" Tapos na kaming mag-dinner. Nandito naman kami ngayon sa silid ko. Actually, kami lang ni Reiz para sana maikwento ko nga yung pupuntahan ko bukas at kung bakit si Kade ang susundo kaso umepal na naman si kuya. Eh, ayoko nagkukwento talaga pag nandito siya. "Kami ni Ara, hindi ka pa ba aalis?" Salubong ang mga kilay na tanong ni Reiz. Kanina ko pa kasi siya kinakambatan talaga, eh. Na gumawa na siya ng paraan para lumabas si kuya. "Wala naman akong gagawin, hon. Saka dito muna ako—""Ariston, sa kwarto mo naman ako matut

"What are your plans after graduation, Ara?"Napatingin naman ako bigla kay Kade sa narinig ko.It's a good thing that he's opening another topic. Baka mawala ang inis ko sa kaniya kapag hindi na siya paulit-ulit sa mga tanong tungkol sa amin in Lander o kung iniisip ko ba ito."Still thinking about it.""Hindi ka magtatrabaho sa wine company ninyo?"I get that he already knows about my family's business. Kababanggit lang kagabi ng kuya at ni dad na nakausap nila itong si Kade. And that... umahon na naman ang inis ko sa kaniya."Oo nga pala. Bakit kailangan mo pang kausapin ang daddy ko, ha? Akala niya manliligaw kita. Do you know it's giving me a bad image? Akala niya may namamagitan na sa atin eh, kakabreak ko lang at--hey, bakit ka ngumingiti?!"At ang loko nakuha pang matuwa!"I just ask for permission, Ara. Of course, pupunta ako sa bahay ninyo non kinabukasan para sundunin ka, it's a great timing to talk to your father. Ayoko naman na maulit ang nakaraan dahil binalaan ako ni Ar

Wala na rin naman naging tanong pa sa akin si Kade at tahimik na lang rin siya hanggang sa malapit na kami sa bahay. Kaya naman niya pa lang itikom ang bibig niya pag kaming dalawa lang, kung ganito ng ganito eh magiging okay rin kami at hindi ko na siya susungitan.Oo nga pala. Hindi ko na rin nareplyan si kuya sa mga mensahe nito, pero bago naman kasi rin kami umalis ng hotel and resort ay nagsabi ako kay Reiz na pauwi na ako. Natagalan nga lang dahil nga kay Reina na ichineck in muna namin sa hotel. Pag ang kuya kasi ang nireplyan ko ay siguradong marami pa siyang magiging tanong.At ito nga... hindi ko na rin pinababa si Kade, pagkadating kasi namin sa bahay ay nasa labas ang Kuya Ariston habang nakahalukipkip at seryoso ang mukha na patingin-tingin sa relo. Napangiwi pa ako at medyo natawa sa itsura niya.Daid niya pa si dad."Anong oras na, Arazella," rinig kong tanong ng kuya habang nakasunod sa akin papasok ng bahay."Mag-nine thirty na.""Aba! Sinagot mo talaga!"I laughed b

Leonariz 6:00 PM, Manila, Philippines. The heat outside, the noise from the people, the chaotic flow of passengers—it all hit me the moment we stepped out of the airport. Nakabalik na nga kami ng Pilipinas. That realization made me shake my head, a smirk tugging at the corners of my lips. Kailan ko pa napansin nang ganito ang mga tao dito sa NAIA? When did I become so observant whenever I arrived back home, like I was some excited child coming back after a long trip? Pero ang mas nakakagulat para sa akin ay halos dalawang buwan lang naman akong nawala. Two? No, one and a half? This is not the usual feeling I get whenever I return after a one- or two-year vacation in other countries. Nnyx and I took a few days before heading back to the Philippines. Fully booked na nga ang flights, tapos ang gago, nagkasakit pa nang aalis na kami. I was so pissed off at that time because his sickness was such bad timing. Galit na galit ako sa kaniya kahit alam kong hindi naman niya kasalanan. And t