Todos os capítulos de Shadows of the Heart (Ethan Sierra): Capítulo 11 - Capítulo 20

Halos hindi ako matigil kakasigaw sa ilalim ng unan ko dahil sa kahihiyang ginawa ko kagabi. Halos hindi ko pansinin si Ethan dahil bigla akong kinain ng kahihiyan. “Ano ka ba naman, Sera! Aamin-amin ka tapos mahihiya ka? Paano mo haharapin si Ethan mamaya?! Pasukan niyo na!” Pagulong-gulong ako sa kama dahil sa inis ko sa sarili. Mas nakakatakot pa ata ang ginawa kong pag-amin sa kanya kesa sa horror na pinapanood namin kahapon! Nakakainis! Napatingin ako sa salamin at kita ko ang pamamaga at itim sa ilalim ng mata ko. God. I’m not pretty anymore! Hindi na ako magugustuhan ni Ethan nito! Pagkatapos kong magbihis ng uniform at ligpitin ang mga gamit ko ay kaagad akong bumaba, tsaka ko sinalubong si manang na naghahanda ng almusal. Sabay na kaming kumain ni manang, kasama ang driver ko na si Kuya JP at si Ate Nena. Kami lang naman ang tao sa bahay, dahil hindi naman namin kailangan ng masyadong madaming kasambahay. Compared to the Sierra—well, hindi naman dapat ikumpara sa estad

“Sagabal,” ulit niya kaya natigilan ako. “You’re not sagabal, Sera. Ride with me as long as you want. As long as you’re safe.” Kinikilig ako! Kung hindi ko lang kilala si Ethan baka nahulog na ako sa pinagsasabi niya, pero matagal na akong hulog sa kanya ‘di ba? Should I consider his thoughtful words right now? Sheez! Ethan chose the other path. Daan papunta sa kanila. Medyo malayo ang bahay ko sa kanila at iba din ang daan. Sila na may sariling lupa at mansyon sa tuktok ng Cebu, kami naman ay nasa executive village na nasa siyudad na hindi kalayuan sa SIA. Pagkarating namin sa mansyon nila ay naabutan namin si Elio na umiiyak, habang inaasar na naman ni Emman ang bunsong kapatid. Kawawang Elio. “Come here, baby Elio, inaaway ka na naman ni Emman, gusto mo awayin natin?” I said at Elio while wiping his tears away. Napakagat naman ng labi si Elio tsaka ito tumango at nang haharapin na sana namin si Emman ay kagat labi na itong nakayuko habang kinakausap ni Ethan. Napangiti ako kun

“Can I court you, Sera?” Halos hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Liam at pangalawang linggo na ngayon. Hindi ko pa rin alam ang isasagot ko, but Liam shows motives on me. He confessed that he likes me. Matagal na daw. “Sera, hinahanap ka ni Liam!” Sigaw ni Samuel na kaklase namin na ka-team ni Liam sa basketball.Napatayo ako para puntahan si Liam. Nang makalabas ako ay nakita ko si Liam na nakasandal sa railings na may hawak na maliit na box.“Sera!” Tawag niya sa akin nang makita ako.Lumapit ako sa kanya na may ngiti, kahit na sa totoo ay na-awkward ako. All this time, sa akin pala may gusto si Liam, na akala ko sa ibang babae. Suportado pa ako sa pangliligaw niya, tapos ngayong nalaman kong ako pala ang nililigawan, nawala lahat ng lakas ko.First time kasing may mangligaw sa akin, kaya hindi ko alam kung anong gagawin. Isa pa, wala naman akong nararamdaman kay Liam. Pero sabi niya naman ay no pressure.Paanong ‘no pressure’ kung araw-araw itong may dala ng kung ano-ano. Tul

Ilang buwan na ang lumipas simula ng mapanaginipan ko ang pag-uwi nila mama at papa sa bahay namin, pero sa tuwing umuuwi ako ay hindi ko man lang sila nadadatnan sa sala, o kaya sa kusina, kahit lang sana na ni anino man lang nila ang makita ko ay wala. Pero heto pa rin ako umaasa na sana nga pag-uwi ko galing school, ay makita ko sila. Dali-dali akong bumaba sa sasakyan ni Liam nang makarating sa bahay, mabilis na tumakbo papasok, pero kaagad ring mawawala ang ngiti sa labi nang sobrang tahimik ang bahay. Tanging si manang lang ang nasa kusina at naghahanda ng hapunan.“Oh, hija, nakauwi ka na pala, nagbake ako ng paborito mong cookies ‘n cream, teka kukunin ko para sa’yo,” aniya tsaka ako iniwan sa kusina.My dreams were so vivid that they seemed real. “Ayos ka lang ba, Sera? May sakit ka? Namumutla ka?” Tanong ni manang nang makalapit itong muli sakit, bitbit ang cookies ‘n cream.I smiled at her and grabbed the cookies. “Wala ‘to Manang. May assignment pa pala ako! Pakidala na

“Ma’am! Siya naman talaga ang nauna! Look what she did to my forehead!” Tili ni Kendra at pinakita noo niya kina Tita Karina at kay Mrs. Falcon na siyang guidance counselor namin.Napayuko lang ako sa tabi dahil kasalanan ko naman talaga. Ano pa bang rason na sasabihin ko?Nasa tabi ko si Liam, habang nasa tabi naman ni Tita Karina ang anak niya na si Ethan, at ang pinsan ni Kendra na nasa tabi niya bilang saksi daw sa nangyari kanina.Pinatawag kasi kami lalo na’t marami ang nakakita sa nangyari kanina. At ang sabi pa ng iba, sinadya ko raw iyon.“Sera? Is that true?” Mahinahong tanong ni Tita Karina na ngayo’y nakatuon na ng atensyon sa’kin.Nag-angat ako ng tingin sa kanila habang balisang nilalaro ang mga daliri ko. “O-opo,” tugon ko na lang.Ayoko ng gulo. Kaya mas gusto ko na lang akuin iyon, dahil totoo rin naman na natamaan siya ng bato—ngunit hindi sadya.“See?! May galit talaga siya sa’kin! I was having lunch with my friends nang batuhin niya ako sa ulo ko!” Kendra said in de