All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 71 - Chapter 80

ตอนที่ 66 ว่าที่แม่ของลูกตั้งแต่ว่าที่แม่ของลูกเดินเข้ามา ผมก็จับตามองเธอเพื่อหาโอกาสที่จะเข้าไปสานความสัมพันธ์ แต่จากการที่ผมเป็นหมอมาก็พอจะได้เรียนทางด้านจิตวิทยามาบ้าง เมื่อผมลอบสังเกตดูเธอแล้วเหมือนว่าตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะคุยกับใคร ลักษณะน่าจะมีเรื่องทุกข์ใจหรือเสียใจมา เพราะตั้งแต่เธอไปนั่งยังเคาน์เตอร์บาร์ เธอก็เอาแต่สั่งเครื่องดื่มมาดื่มอย่างต่อเนื่องผมลอบมองเธออยู่เรื่อยๆ และน่าจะเป็นดั่งที่ผมคาดการณ์เอาไว้ ผมเลยตัดสินใจที่จะขอมองดูเธอจากตรงนี้ก่อน แต่ว่าภายในสถานที่เริงรมย์แห่งนี้ ก็ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวที่ถูกตาต้องใจเธอ ยังมีผู้ชายอีกหลายคนที่จับจ้องรอจังหวะจะเข้าหาเธอ นับตั้งแต่ที่เธอเยื้องกรายเข้ามายังที่นี่แล้วในระหว่างที่สายตาของผมยังคงจับจ้องมองไปยังเธอ มือก็จับแก้วสาดน้ำสีอำพันลงคอไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อร่างกายที่ถูกบ่มเพาะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ของผม มันได้เริ่มเปลี่ยนความอายเป็นความกล้า เฉกเช่นเดียวกับผู้ชายอีกหลายคนที่เริ่มมีความกล้าที่จะเดินเข้าไปทักทายเธอ มีทั้งชวนคุย ชวนชนแก้ว ชวนไปนั่งที่โต๊ะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจและปฏิเสธไปจนหมด ทำให้ผู้ชายเหล่านั้นทำได้

ตอนที่ 68 ได้พบกันอีกครั้ง“มาร์ค ตอนนี้ลูกมีคนที่ชอบอยู่ในใจแล้วใช่ไหม” อยู่ๆ แม่ผมก็โพล่งออกมา ดีนะที่ตอนนี้ผมกินอิ่มแล้วไม่งั้นข้าวได้กระเด็นออกนอกปากอีกแน่“มะ...ไม่มีนะครับแม่” ผมตอบด้วยอาการที่มีพิรุธสุดๆ“หึหึ...แม่รู้ แม่เคยผ่านมันมาก่อน อาการแบบเดียวกับมาร์คเป๊ะเลย เวลาที่คนมาถาม” แม่เอ่ยเปรียบเทียบให้ฟัง เมื่อนึกถึงเรื่องราวเมื่อคราวตอนที่ท่านเป็นสาวๆเธอเคยผ่านมาก่อนทำไมเธอถึงจะไม่รู้...“ถ้ามีอยู่ก็ลุยเลยนะลูก ผลจะเป็นยังไงไม่สำคัญ แต่ถ้าเราได้ลองลุยสักตั้งแล้วเราจะได้ไม่กลับมานั่งเสียดายทีหลังอีก” คำพูดของแม่เหมือนของแหลมคมที่จี้เข้ามาที่กลางใจของผมผมนิ่งอึ้งไปสักพักเมื่อได้ฟังคำพูดจากแม่ ก่อนความทรงจำของเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจะฉายเข้ามาในโสตประสาททันที ภาพของหญิงสาวที่ทำให้ผมรู้สึกใจเต้นแรง ในขณะเดียวกันก็ทำให้ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจ“มันไม่มีแม้แต่โอกาสนะซิครับ” เสียงพูดที่แผ่วเบาคล้ายจะพูดกับตัวเอง แต่นั่นก็เพียงพอที่ทำให้คนเป็นแม่ได้ยินแม่มองผมด้วยสายตาที่อ่อนโยน...“แม้จะไม่มีโอกาสได้ครอบครอง แต่เราก็ยังสามารถทำเพื่อเขา ช่วยเขาได้นะลูก” แม่เอ่ยปลอบเพราะรับรู

ตอนที่ 70 พบกันเป็นครั้งที่‘สาม’ความกังวลฉายขึ้นบนใบหน้าหล่อขาวใส เมื่อมองภาพที่ถูกส่งมาในมือถือพร้อมกับตัวหนังสือที่รายงานความเคลื่อนไหวทุกอย่าง ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นก็ไม่ได้การล่ะ ผมควรที่จะต้องลงมือก่อน...รายงานล่าสุดถูกส่งมาว่าเอลิซและเซบาสเธีย อยู่ที่ผับสุดหรูที่เป็นของเซบาสเธีย ที่ที่ผมเจอเธอและตกหลุมรักเธอเป็นครั้งแรก ภาพความทรงจำอันสวยงามตอนที่ผมได้เจอเธอฉายวนซ้ำเข้ามา ผมรีบเก็บข้าวของส่วนตัวแล้วตรงดิ่งไปยังผับแห่งนั้นทันทีณ ผับหรูใจกลางเมืองผมมาถึงด้วยหัวใจที่พองโต ที่จะได้พบเจอเธออีกครั้ง แม้ข้อมูลที่ได้รับมาทั้งหมดจะทำให้ผมรู้ว่าผมแทบจะไม่เหลือโอกาสที่จะได้ครอบครองเธออีกแล้ว แต่ผมก็อยากที่จะขอเป็นเพื่อนเป็นผู้หวังดีต่อเธอ ผมยังอยากให้โลกใบนี้มีดวงตาสุกใสสกาวแสนเสน่ห์ของเธอ มีรอยยิ้มหวานกินใจของเธอ มีความน่ารักสดใสของเธออยู่เมื่อผมเข้ามาข้างในสถานที่คุ้นเคยแห่งนี้ ผมเข้าไปนั่งตำแหน่งเดิมที่ผมเคยได้มองเห็นเธอ ใช้เวลาไม่นานก็ปรากฏร่างสวยที่คุ้นตา เดินมายังเคาน์เตอร์บาร์และนั่งลงยังเก้าอี้ตัวเดิม เธอยังคงมีออร่าเปล่งประกายเฉกเช่นเดียวกับวันนั้น เพียงแค่เปลี่ยนลุคเล็กน้อย เส

ตอนที่ 72 จะเอาคุณมาเป็นของผมให้ได้“มึงจะทำอะไรเมียกู!!!” เสียงที่บ่งบอกถึงแรงอาฆาตที่ส่งมาก็ทวีความรุนแรง จนผมรู้สึกได้ และมันยิ่งทำให้ผมมั่นใจมากขึ้นไปอีก กับคำว่าเมียที่ออกจากปากของคนโมโหหึง“พอดีคุณเอลิซจะล้มผมก็ช่วยประคองก็แค่นั้น” ผมบอกออกไปตามความจริง แต่ท่าทางยียวนกวนประสาทที่ผมทำขนาดตอบกลับ คงจะกำลังกระตุ้นอารมณ์โมโหเขาให้ปะทุ“แต่ที่กูเห็นคือมึงกำลังกอดเมียกูอยู่” คนโดนยั่วอารมณ์กำลังจะระเบิดแรงหึงออกมา และผมก็อยากจะให้มันเป็นแบบนั้น“ก็ถ้าคุณจะคิดแบบนั้น ผมก็ไม่ติดนะ ใครใช้ให้เอลิซสวยน่ารักตรงสเปกผมทุกอย่างขนาดนี้” ผมไม่ยอมให้เขามีความสุขง่ายๆ กับผู้หญิงที่ผมหมายปองเอาไว้หรอก ดังนั้นผมจึงจัดการทิ้งระเบิดเวลาลูกใหญ่เอาไว้ให้เขาเป็นของขวัญก็แล้วกัน“มึง!!!” เขาพูดได้แค่นั้น ผมล่ะรู้สึกสะใจจริงๆ ที่ทำให้เขาคลั่งได้ขนาดนี้ ถ้าไม่ติดว่าเอลิซอยู่ในอ้อมกอดเขาล่ะก็ ผมกับเขาคงได้ตะบันหน้ากันคนละหมัดสองหมัดแน่นอนเราสองคงต่างจ้องมองกันอย่างไม่ลดละ และดูท่าจะไม่มีใครยอมใครก่อนที่สุดท้ายระฆังช่วยสงบศึกจะดังขึ้น เมื่อเสียงอันแผ่วเบาของเธอเอื้อนเอ่ยออกมาจากอ้อมกอดของคนขี้หึงตรงหน้า เธอ

ตอนที่ 74 ท่าไม้ตาย!!ผมคิดตามแล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาแบรนด์หรูที่อยู่ภายในห้องทำงาน ก่อนจะปิดเปลือกตาลงเพื่อผ่อนคลายไฟอารมณ์ให้เบาบาง ก่อนจะคิดทบทวนว่าทำไม...ถ้าทุกอย่างที่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเธอมันมักจะทำให้ผมแทบคลั่ง ผมที่เป็นคนสุขุมเยือกเย็น รอบคอบ กลายเป็นคนไม่มีเหตุผลขึ้นมาทันที ถ้าเรื่องนั้นมันเกี่ยวกับเธอ...เอลิซและคำตอบของทุกคำถามที่ผมเฝ้าถามตัวเองนั่นก็คือ... ‘ผมรักเธอมาก’ ผมนั่งสงบสติอารมณ์ตัวเองสักพัก ก่อนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วหยัดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง“โธ่นาย...ผมบอกแล้วไงใจเย็นๆ ก่อน” กิตกุลีกุจอทันทีเมื่อเห็นท่าทางของผมที่กำลังเดินไปที่ประตูเพื่อออกไป“เออน่า...ตามกูมา กูไม่ทำอะไรมันหรอก กูจะไปตามเมียกูกลับแค่นั้น” ผมบอกกับลูกน้องที่ยืนทำหน้าเครียด เพราะกลัวว่าผมจะอาละวาดจนพังที่นี่ราบเป็นหน้ากลอง...หึ มันคิดได้ไง ที่นี่มันของของผม ผมจะทำลายทำไมผมเดินนำหน้าลูกน้องจนลงมาถึงชั้นล่าง...สองเท้าก้าวยาวด้วยความเร็วจนใกล้จะถึงเคาน์เตอร์บาร์ แต่ทว่า...ภาพตรงหน้าดันทำให้อารมณ์บ้าคลั่งที่เพิ่งจะสงบลงไปปะทุขึ้นมาอีกครั้งด้วยความรวดเร็ว“มึงจะทำอะไรเมียกู!!” เสียงเข้มดังกังวา