All Chapters of เพื่อนพ่อลุงโรมยอดรัก: Chapter 81 - Chapter 90

สันต์เอามือล็อกสะโพกของหญิงสาวแล้วโยกเอวกระเด้ารัวเข้าใส่ ทำเอาข้างในกลีบสาวร้อนวูบวาบ ก้นอวบขาวสะบัดส่ายสั่นระริก “อู้ววว… ลุงไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”เสียงของสันต์สั่นเครือ… ขบกรามแน่น ก่อนจะเอามือรวบสะโพกระรินน์ ล็อกเอวเอาไว้พร้อมกับกระแทกลำเนื้อยาวใหญ่เข้าใส่อย่างต่อเนื่องจนลำเนื้อสั่นกระตุกพร้อมกับเสียงกรีดร้องถึงสวรรค์ของคนใต้ร่าง“อ๊ายยยย… ” ตอนนี้สติของระรินน์กระเจิดกระเจิงไปไกล ร่างกายเหมือนถูกเหวี่ยงขึ้นที่สูงแล้วตกลงมาอย่างเร็วพร้อมกับความรู้สึกร้อนผ่าวของสายน้ำกามที่กำลังแตกพุ่งคารูสวาท บีบรัดลำเนื้อจนสันต์หน้าดำหน้าแดง“อ๊า… ”ร่างของสันต์ทรุดฮวบลงกอดรัดระรินน์ กดจมูกจูบไซ้ไปทั่วหัวไหล่และแผ่นหลังแอ่นระแน้ ขณะที่ยังขยับสะโพกโยกเอวกระเด้าเบาๆ ถ่ายทอดความรู้สึกสุดลึกล้ำที่รับรู้กันเพียงสองคน “อ่า… ลุงมีความสุขที่สุด… ”เสียงของสันต์กระเส่า ลำเนื้อที่ยังเสียบคารูรับรู้ว่าอุ้งเชิงกรานของหล่อนกำลังบีบรัดส่งสัญญาณว่าถึงสวรรค์ไปพร้อมกับเขา “หนูก็มีความสุขค่ะ… ” ระรินน์พริ้มตาเป็นสุข… หล่อนซบหน้ากับหลังมือของตัวเองที่เกาะพนักโซฟาแน่น ปล่อยให้เขาจูบไซ้แผ่นหลังอ้อยอิ่งต่อมาอีกคร

สันต์กล่าวไปตามที่ตัวเองคิด“ก็น่าจะใช่ค่ะ… แต่อันที่จริงการเขียนนิยายก็เหมือนการเล่าเรื่อง เป็นการบอกเล่าชีวิตคนนั้นคนนี้ผ่านตัวอักษรค่ะ… ”“แล้วเรื่องราวในนิยายที่เขียน… มีบ้างไหมที่หนูเอามาจากชีวิตจริง”สันต์อยากรู้“นิยายที่เขียนจากประสบการณ์ชีวิตจริงก็มีบ้างค่ะ… แต่ทุกเรื่องต้องเติมแต่งให้เป็นนิยาย… ”“ยังไงครับ… ”สันต์ทำท่าทางอยากรู้ “ก็เพราะว่าในชีวิตจริงของคนเรานั้นมีหลายอย่างที่เราไม่อาจจะทำได้ แต่ว่าในนิยายเราสามารถเติมแต่งเรื่องราวที่เกินไปกว่าความจริงได้ ดังนั้นอะไรที่ทำในชีวิตจริงไม่ได้… ก็เลยต้องเอามาเขียนเป็นนิยายค่ะ… ”“งั้นก็คงจะจริงอย่างที่มีคนพูดว่าชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย แสดงว่าถ้าชีวิตใครยิ่งกว่านิยายคงมีเรื่องราวชีวิตที่เข้มข้นสุดๆ”สันต์เสริมขึ้นอย่างอารมณ์ดี“ใช่ค่ะ ประมาณนั้นเลยค่ะ ชีวิตจริงของคนเราอาจจะจืดชืดน่าเบื่อ แต่ถ้าเป็นนิยายเมื่อไร เรื่องราวก็มักจะพลิกผันหรือหักมุมไปในทางที่คาดเดาไม่ได้หรือคิดไม่ถึง ทำให้คนอ่านได้ลุ้น… ”“นั่นสิ… แล้วแบบนี้ลุงจะได้เป็นตัวละครในนิยายของหนูบ้างไหมนะ… ”สันต์ทำหน้าอยากรู้“เรื่องที่หนูกำลังเขียนอยู่ตอนนี้พระเอกเ

ระรินน์เสียวจัดจนไม่อาจหยุดนิ่ง หล่อนขยับเอวสู้ แอ่นสะโพกลอยสูงแล้วกดลงมาโอบรัดลำเอ็นของสันต์ กระแทกเสยขึ้นมาจากด้านล่างจนก้นลอยขึ้นจากพื้น“โอ๊ววววว… อูย... อูย… อูย… อูย… อูย… ไม่ไหวแล้วค่ะ… แตกเถอะค่ะ… อ๊า… ”ระรินน์สุดจะทน ตอนนี้ภายในโพรงสวาทของหล่อนปั่นป่วนราวกับมีมวลคลื่นถั่งโถมอยู่ภายใน“ลุงจะซอยแล้วนะ… ”สันต์ส่งสัญญาณ เพื่อให้สองขาของระรินน์เกี่ยวรัดรอบเอวของเขา จากนั้นกระเด้าเสยเข้าใส่จนก้นสอบเกร็งเป็นริ้วกล้ามตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ…ระรินน์ขย่มลำเอ็นอย่างเมามัน มือข้างหนึ่งโอบคอของสันต์ รั้งลงมาให้เขาดูดนมสองเต้าพร้อมกับกระเด้าไปด้วย“อู้ว… หนูจ๋าลุงจะแตกแล้ว”เมื่อความเสียวซ่านพุ่งทะยานขึ้นมาถึงขีดสุด สันต์ส่งสัญญาณด้วยแรงกระตุกของแก่นกาย“อ๊า… กระแทกแรงๆ ลุงสันต์จ๋า… ”ระรินน์ขมิบรูรัดลำ ตอบโต้พร้อมกับเอื้อมมือเข้ามาโอบใบหน้าของสันต์ที่พยายามข่มกลั้นความกระสันจนเส้นเลือดปูดนูนขึ้นที่ขมับสองข้าง รั้งเข้ามาบดเคล้าริมฝีปากเข้าหากันทั้งสองจูบปากแลกลิ้นกันอย่างร้อนเร่า ขณะท่อนเอ็นยังกระเด้ารัวหน่วงหนักกระทั่งหัวเอ็นสีม่วงถอกบานกระตุกสั่น กลั่นน้ำกามสีขาวข้นราวกะทิแตกค

“ขอบคุณมากครับนาย… ผมดีใจที่สุดเลยครับ เดี๋ยวผมจะไปตามคนงานเก่าๆ กลับมา… พวกมันต้องดีใจแน่ๆ ถ้ารู้เรื่องนี้… ”น้ำตาของลุงเดชแทบไหลออกมา เอ่ยถึงคนงานของไร่ที่ตอนนี้จำต้องแยกย้ายกันไปรับจ้างรายวันเพื่อหาเลี้ยงชีพหลังจากสันต์เลิกทำไร่เพราะกลายเป็นคนป่วยทางใจ จมอยู่กับอาการซึมเศร้ามาหลายเดือนภายหลังเสร็จจากสั่งงานลุงเดช…สันต์เหลือบมองขึ้นมาที่ระเบียงบ้านแวบหนึ่ง เพราะรู้ว่าระรินน์กำลังมองมาจากตรงนั้น“สวัสดีค่ะลุงสันต์… ”ระรินน์รู้ว่าเขามองมา หล่อนจึงเอ่ยทักทาย“สวัสดีครับ… หนูรินน์ทำอะไรอยู่ครับ… ”สันต์ถาม“กำลังเขียนนิยายค่ะ… ”ระรินน์ตอบ“ขยันจัง… พักผ่อนบ้างนะครับ… ”เมื่อคืนสันต์เห็นระรินน์นั่งเขียนนิยายอยู่ตรงนี้จนเที่ยงคืน เขาแอบมองหล่อนอยู่นาน ใจจริงอยากขึ้นมาหาใจจะขาด แต่ก็เกรงว่าจะเป็นการรบกวนให้คนที่กำลังเขียนนิยายเสียสมาธิ“ค่ะ… เขียนนิยายจนปวดบ่าไปหมดแล้วค่ะ”ระรินน์กล่าวพลางประสานมือสองข้างเข้าหากันแล้วชูขึ้นมาเหนือศีรษะ เอี้ยวตัวไปมายืดเส้นยืดสาย“อยากให้ลุงช่วยนวดไหม… ”สันต์เงยหน้ามองขึ้นมาที่ระเบียง แม้ปากบอกว่าอยากช่วยนวด แต่ใจจริงนั้นสันต์หวังผลมากกว่าการนวด“ลุ

สันต์โก่งเอวอัดหัวเอ็นสีม่วงถอกบานราวกับดอกเห็ดใหญ่ๆ เข้าใส่กลีบสวาทจนมิดดุ้น“อ๊ายยยยยย… ”ระรินน์กรีดร้องเสียงดัง…บั้นท้ายแอ่นเชิด สั่นเกร็ง เม้มปากแน่นกับความเสียวซ่านและหนึบชารุมล้อมเข้ามารอบๆ ปากรู กลีบบางยับยู่เข้ามาตามแรงอัดของลำเอ็นยาวใหญ่ ขนาดใกล้เคียงกับท่อนแขนของหล่อน“อ่า… แน่นเหลือเกิน… ซี้ดดด… ”สันต์เองก็ขบกราม…แน่นลำจนต้องหยุดนิ่งไว้ชั่วขณะ เส้นเลือดปูดโปนเป็นริ้วข้างขมับทั้งสองข้าง รูน้อยยิ่งหนึบแน่นเมื่อต้องมาเจอกับความอลังการของเขาแต่ทว่ายิ่งนิ่งกลับยิ่งแน่นทรมาน สุดท้ายเขาต้องขยับบั้นเด้า โยกเอวเข้าใส่รูสวรรค์อย่างเมามัน ดันลำเนื้อเข้าสุดออกสุดตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… เสียงความแข็งแกร่งแทงเข้าใส่รูนุ่มแน่นไม่ยั้ง“อื๊อ… อ๊า… อื๊อ… อ๊า… ซี้ดดดด… ”ระรินน์ร้องครางตามจังหวะกระเด้า ด้วยความใหญ่และยาวมากของสันต์ ทำให้รูสวรรค์ของหล่อนฟิตแน่นมาก เนื้อกับเนื้อครูดสีกันถึงอกถึงใจ“อูย… รูแน่นเหลือเกินหนูจ๋า”สันต์ร้องครางด้วยความชอบใจ หลุบตาลงมองภาพตรงง่ามขา เห็นร่องกลีบสีชมพูอวบอูมคล้ายส้มโอประกบกัน ขมิบดูดลำเนื้อของเขาเข้าไปจนปวดหนึบ“ก็ของลุงสันต์ใหญ่เหลือเกิ