“เอาน่า ผมก็ไม่อยากเป็นสามีคุณเท่าไหร่นักหรอก ได้เมียอย่างคุณ สงสัยผมต้องปวดหัวตายวันละ 100 หนแน่” ชายหนุ่มตัดบทหันหน้าหนีไปอีกทางจึงไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายนั่งหน้าหงิกไปตลอดทาง...จนกระทั่งถึงที่หมาย...“จอดข้างหน้าด้วยค่ะ” ขวัญฟ้าร้องบอกรถแท็กซี่เมื่อใกล้ถึงทางเข้าคอนโดของเพื่อน ก่อนเตรียมควักเงินจ่าย แล้วก็ต้องสะดุ้งวาบชาไปทั้งตัว เมื่อควานไม่พบของที่ต้องการ... ตายล่ะสิ!สงสัยหล่อนจะทำกระเป๋าตังค์ตกหายตอนเดินมาแน่ๆแล้วจะทำไงดีล่ะทีนี้?“มีอะไรหรือคุณ” ระพีวิชญ์ ที่นั่งข้างๆหันมาถามเมื่อเห็นหล่อนนิ่งเงียบไป“เอ่อ...คือ...คือว่า...สงสัยฉันจะทำกระเป๋าตังค์หาย ตอนเดินมาเมื่อกี้” กระซิบเสียงอ่อยๆ “...เอ่อ...ตอนนี้เลยไม่มีเงินติดตัวเลยซักบาทเดียว”“อ้าวเหรอ! แล้วทำไงล่ะ?” เขาแกล้งถาม พลางมองคนหน้าเหวอ อย่างขำๆ ก่อนเอ่ยต่อ“โอ๊ะ! โชคดีนะที่ผมมีติดตัวนิดหน่อย เอาเป็นว่าผมจ่ายให้ก่อนละกัน”“ขอบคุณค่ะ แล้วฉันจะคืนให้ทีหลังนะคะ” “อย่าลืมดอกเบี้ยด้วยนะครับ” เขาเอ่ยลอยๆ ทำเอาหล่อนถึงกับชะงักกึก ก่อนกระแทกประตูปิดดังโครมใหญ่แทนคำตอบ เสียงไขประตูดังกริ๊กเบาๆ พร้อมร่างเพรียวระหงค่อ
Последнее обновление : 2025-07-02 Читайте больше