All Chapters of THE ATTORNEY's WIFE: Chapter 91 - Chapter 100

[EURY's POV]Naningkit ang mga mata ko habang nakatingin kay Jeanne at Gian. Masaya silang nagku-kwentuhan na parang may sariling mundo.Si Jeanne ba ang babaeng gusto ni Gian?Hindi pwedeng mangyari 'to. Hindi ako papayag na si Jeanne ang babaeng magustuhan niya. Pinagmasdan ko lang silang dalawa habang nag-uusap.Mabilis kung nilapitan si Jeanne na halos umabot sa tenga ang ngiti nang umalis si Gian."Kilig na kilig ka ata?"mataray kong sabi ng lapitan ko siya.Nakangiti niya naman akong binalingan na tila nang-uuyam."Alam mo kasi Eury. Kami ng dalawa, official na kami. Nag da-date na 'din kami at nag di-dinner na ako kasama ang parents niya"masaya niyang sabi.Nasaktan ako sa sinabi niya. Kaya niya pala hindi binasa ang love letter na ibinigay ko sa'kanya.Sa sobrang inis ko kay Jeanne, itinulak ko siya sa pool. Nagulat na lang ako ng biglang tumalon si Enzo at tinulungang makaahon sa pool si Jeanne."Okay ka lang?"nag-a-alalang tanong ni Enzo kay Jeanne na tulala sa ginawa ko.Na

Hawak-hawak kuna ang ulo ko dahil pakiramdam ko sasabog ang na ang utak ko sa kakaaral nitong Math pero walang pumapasok sa utak ko kahit manood na ako ng You Tube kong paano 'to iso-solve.Napabuga ako ng hangin sabay kuha ng notebook at pen ko. Naglakad ako papunta sa kwarto ni Enzo mukhang hindi pa naman ito tulog."Hoy, Enzo"tawag ko sa kaniya sabay katok sa nakasara niyang pintuan."Hoy! Alam kong gising kapa kaya buksan mo 'to!"sigaw ko sabay katok ng malakas."May balak kabang sirain ang pintuan ko!"rinig kong sigaw niya bago ako pinagbuksan ng pintoNagtuloy-tuloy naman ako sa pagpasok sa loob."Wow, ah. Akala mo kwarto mo 'to"hasik niya sa'kin pero wala akong pakialam."Ano bang kailangan mo?"tanong niya ng makaupo ako sa swivel chair niya."Turuan mo 'ko kung paano i-solve 'to. Pangako ipapakilala kita sa mga magaganda kong kaibigan"pahayag ko sabay pa-cute sa kaniya.Napadaing ako ng bigla niya kung batukan."Kawawa naman ang utak mo, fractions lang hindi mo pa magawang sag

"K-Kuya"humikhikbi akong yumakap kay Kuya Enzo habang tinitingnan ng doctor at nurse ang condition ni Mommy.Hinaplos niya ang likuran ko at hinalikan ang sentido ko."Na-Natatakot ako"usal ko.Takot ako na baka iwan na lang kami bigla ni Mommy kagaya ni Daddy. Takot ako na bigla siyang mawala dahil alam ko sa sarili kong hindi ko naiparamdam sa'kaniya kung gaano ko siya kamahal."Huwag kang natakot, nandito ako"pagpapalakas niya sa loob ko.Napanatag naman ang kalooban ko. Kuya Enzo is always on my side no matter what happened.Kumalas ako sa pagkakayap kay Kuya Enzo nang lumabas ang doctor mula sa kwarto ni Mommy. Mabilis naman itong nilapitan ni Kuya at tinanong kong ano ang condition ni Mommy. Hindi na ako nakinig sa pinag-uusapan nila dahil nagtuloy-tuloy na akong pumasok sa loob.Wala pa'ring malay si Mommy nang maabutan ko siyang nakahiga sa hospital bed. Dahan-dahan akong lumapit sa'kaniya.Kaagad kong sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya at humikbi."Mommy!....Mommy"humihikbi

Kaagad kaming lumipad ni Mommy patungo sa New York.Naiwan naman si Kuya Enzo at Lola sa Pilipinas. Ibebenta na daw niya ang Company dahil wala ng magmamana 'nun. Bago sila susunod sa'min dito sa New York.Architecture ang kukunin kong course sa college. Mag shi-shift ng course si Kuya Enzo dahil gusto niya daw pumasok sa Law School.Bachelor of Science in Business Administration Major in Marketing Management ang kinuha niyang course.Pero hindi ko alam kung bakit hindi niya na iyon itinuloy dahil siguro ibebenta na ang Company namin.Baka dito na kami mag stay hanggang sa makapagtapos kami ng pag-aaral. Mabuti 'to para kay Mommy para maiba ang naman atmosphere. Palagi kasi siyang nangungulila kay Daddy kapag nasa Pilipinas kami."Kumusta ang Pilipinas?"tanong ko kay Jeanne na kausap ko through video call.Tumawa siya."Syempre, Pilipinas pa 'din""Nga pala, inasikaso kuna iyong mga credentials mo. Ipapadala kuna lang kay Enzo pagpunta niya diyan para makapag-transfer kana"pahayag niya.

After 10 years...... Bitbit ko ang isang maleta ko papalabas ng Airport. Napatigil ako ng makilala ang lalaking may bitbit na placard. Tinanggal ko ang suot kung sun glasses at pinaningkitan siya ng mga mata.Yumuko ako. Nakakahiya talaga! Itinatanggi kunang siya ang kapatid ko."Eury!"sigaw ni Kuya Enzo nang makita ako."Bwesit talaga"inis kung bulong sa sarili.Pinagtitinginan tuloy kami ng mga tao. Isinuot ko ulit ang sun glasses kung suot at nilapitan siya. "Nakakahiya ka"inis kong sabi sa'kaniya.Tumawa naman siya. At ginulo ang buhok ko. Mabilis ko namang tinapik ang kamay niya, at nilampasan na siya. Mabilis akong naglakad papunta sa sasakyan bitbit ang maleta ko. Nakasunod naman siya sa'kin.Wala pa'ring nagbago dito after 10 years.Pinagbuksan ako ni Kuya ng pinto. Pumasok naman ako sa loob ng sasakyan at iniwan sa'kaniya ang maleta na inilagay niya sa trunk.Napabaling ako sa white dress na nakasampay sa manebela. Kinuha ko 'yun at kunot-noong tiningnan."Kuya? Ano 'to? Bak