Semua Bab Ang Husband kong Hoodlum: Bab 111 - Bab 120

Victor“Why do you still want to work when my son can provide for you?” Napatingin ako kay Mommy ng magtanong siya. Kasalukuyan kaming nasa dining table at kumakain ng breakfast na siya rin ang nagluto. Bakit ba out of nowhere ay bigla na lang siyang nagtanong ng ganito?“Mom—”“What? I can’t ask her that as well?” putol niya sa pag-awat ko sana sa kanya. Hindi naman sa binabawalan ko siya, may karapatan naman siyang magtanong, kaya lang bakit kailangang nakataas pa ang isang kilay niya?“Okay lang, babe.” Tinignan ko ang aking asawa na ngayon ay nakatingin na sa aking ina. “Gusto kong magtrabaho para magkaroon ako ng sarili kong pera. Para kung may kailangan ang asawa ko o kaya ay gusto ko siyang i-surprise, hindi ko na kailangan pang humingi sa kanya.”“I don't believe you!” Natawa naman bigla ang asawa ko. “Don’t tell me you believed her!” bulalas naman ng aking ina at nanlalaki ang mga matang nakatingin sa akin.“Bakit naman hindi?” tanong ko rin, dahilan upang ikutan niya ako ng k

ArianneNagising akong masama ang aking pakiramdam. Tamad na tamad akong bumangon at tila nangangasim na naman ang sikmura. Alam ko na ito, ang akala ko ay tapos na ako sa ganitong pakiramdam ngunit hindi pa pala.“Anak, behave ka naman. Gustong magtrabaho ni Mommy..” nasabi ko sa sarili ko habang hinihimas ang aking tiyan. Nakakaramdam pa ako ng pagkahilo kaya naman lalo nang ayaw kong bumangon. Pakiramdam ko ay umiikot ang aking paningin kahit na nakapikit ako or kahit na sa simpleng paggalaw lang.Biglang bumukas ang pintuan ng aming bathroom kaya napatingin ako doon at saktong lumabas ang nakatapis lang ng tuwalya na asawa ko. Parang ang sarap sarap niyang tignan at bigla yatang nanuyo ang lalamunan ko.“Babe, huwag kang ganyan makatingin at baka ikaw ang almusalin ko…” seryosong sabi niya pero biggla namang ngumiti naman ng makalapit sa akin sabay tanggal ng tuwalya. Ayun, at nakita kong saludong saludo ang junior niya na parang naghihintay na mapansin ng kamay ko.“As much as I w

Victor“Mom, are you sure na sasama ka?” tanong ko habang ngiting ngiti naman si Arianne na tila naaaliw sa aming mag-ina.Paano ba naman, simula ng banggitin ko kahapon sa kanya ang tungkol sa pagbisita naming mag-asawa kay Dad ay hindi na rin niya ako tinantanan sa kakasabing gusto niyang sumama.“What’s wrong? I am not going to do anything stupid!” bulalas niya na akala mo ay normal lang ang gusto niyang mangyari.“Seriously? Alam mo naman na naroon din si Miranda tapos gusto mong sumama sa pagpunta naming mag-asawa doon? That's not normal!” bulalas ko rin.“You should know that our family was never normal.”Napapikit ako kasabay ang pagbuntong hininga habang hinahagod ko ng aking kamay ang aking buhok. Napatingin ako kay Arianne na ngiting ngiti pa rin kaya naman hindi ko na rin maiwasan ang mapakunot noo.“Babe, what’s funny?” tanong ko.“Kayong dalawa.” Nakangiti pa rin ito habang walang kaabog-abog niyang sinabi iyon. Prente itong nakaupo at nakasandal sa sofa habang nagsasalita

ArianneAwkward! Nakakailang ang set-up namin sa dining table. Nasa dilentera si Don Damian habang nasa kanan niya si Mirada na katabi si Donnie. Sa kanya namang kaliwa ay nakaupo si Catalina na katabi si Victor na katabi ako.Naglalagay ng pagkain sa lamesa ang mga kasambahay ngunit walang nagsasalita kaya nagulat na lang kami at sabay sabay na napatingin sa aking biyenang babae na biglang tumayo dahilan upang umingay ang upuan niya.“I don’t think I will be able to swallow my food if I’m facing someone that annoys me,” sabi niya na ikinapatda ko. Seriously, siya pa talaga ang nang-aasar? Napatingin ako kay Miranda at kitang kita ko kung paano tumalim ang kanyang tingin kay Catalina na agad ding nagbago ngunit halata pa rin ang galit.Sabagay, kahit kung ako ang nasa kalagayan niya ay ganon din malamang ang magiging reaksyon ko. Baka nga magwala pa ako eh. Isipin mo ang babaeng naging kalaguyo ng asawa ko ay kaharap ko sa hapag? Baka ako pa ang hindi makalunok ng pagkain kung nagkatao

VictorPansin ko ang discomfort ni Arianne habang nasa mansyon kami. Naiintindihan ko naman dahil nga sa sitwasyon ng pamilya namin. Si Mommy naman kasi kung bakit sumama pa.Kinabukasan ay hindi pa rin nakapasok sa trabaho ang asawa ko. Masama na naman daw ang pakiramdam. Ano kaya ang dapat kong gawin para kahit papaano ay mabawasan naman iyon. Ang sabi ng doktor ay talaga raw nakakaramdam ng mga ganon ang nagbubuntis.Umalis ako para pumunta sa aking office. Hindi naman kasi ako pinayagan ni Arianne na mag-absent din kaya nagbilin na lang ako kay Mommy na alam na rin ang tunay na kalagayan ng asawa ko.Medyo nabawasan ang pag-aalala ko ng magdesisyon kami ni Arianne na sabihin na rin sa aking ina kung ano ang pwedeng mga mangyari. Kailangan din naman kasi namin ang tulong niya just in case biglang lumitaw si Caroline. Isa pa, para hindi na rin siya magugulat at magtaka kung sakaling mag-iba ang pakikitungo sa kanya ng asawa ko.“Come in,” sabi ko ng may kumatok sa pintuan ng aking op