All Chapters of UNREQUITED LOVE WITH THE COLD CEO: Chapter 61 - Chapter 70

Habang umaalis si Antonette sa pantry, hindi mapigilan ni Princess ang mapang-akit na ngisi sa labi. Nakangiti siyang nagmamasid habang ang mga mata ng mga kasamahan sa trabaho ay nakatutok kay Antonette, na walang ibang alam kundi ang magtago mula sa mga paratang. Pinanood ni Princess ang bawat galaw ng mga empleyado, kitang-kita sa kanilang mga mata ang pagkakaroon ng interes at mga kutob. Ang mga bulung-bulungan ay nagsimula nang kumalat, at sa bawat alingawngaw ng tsismis, si Princess ay mas lalong nakakaramdam ng tagumpay.Sa kabila ng kanyang pagpapakita ng pagiging malupit, hindi pa siya kuntento. Masyado pang maaga para magsaya, at ang plano niya ay hindi pa natatapos. Tinitigan niya si Antonette habang papalabas ng pantry, isang masamang ngiti ang naglalaro sa kanyang labi. “Tuloy ang laro, Antonette,” bulong ni Princess sa kanyang sarili. “Mag-ingat ka, dahil ito ang simula ng pagguho ng lahat ng ipinaglalaban mo.”Ang mga kasamahan sa trabaho ay nagmamadaling kumalat, nag-u

Dahil sa kalasingan, ang mga senyales ng pang-aabuso ay hindi na nahalata ni Antonette. Hindi siya makapagsalita, at hindi kayang ipagtanggol ang sarili. Si Luis, na tinutulungan ni Princess, ay dinala siya sa isang kuwarto ng hotel. Doon, nang walang kalaban-laban, ay nagsimula ang pinakamadilim na bahagi ng gabi.“Anong nangyayari… bakit…?” ang mga salitang halos hindi mabanggit ni Antonette habang ang kalaban niyang si Luis ay nagsimulang makipaglaro ng kaisa niyang madilim na plano. Pinagmamasdan ni Princess ang lahat ng iyon mula sa labas ng silid, at ang matamis na kasiyahan na dulot ng pang-aabuso ay sumik sa kanyang mga mata.“Dahil ikaw ang magiging susunod na pagbagsak, Antonette,” wika ni Princess, tumatawa nang malupit habang tinitingnan ang kanyang camera. Sa bawat ikot ng lente ng kamera, isang bahagi ng reputasyon ni Antonette ay nawasak.Ipinagdiwang ni Princess ang kanyang tagumpay sa pamamagitan ng mga larawan. Isang malupit na imahe ng pagkatalo ni Antonette ay naku

Habang si Antonette ay abala sa pag-aalaga ng sarili at sa pagbawi mula sa mga nangyaring kalbaryo, hindi pa rin tumitigil si Xavier sa pagsubok na makipag-ugnayan sa kanya. Nang mapansin niyang may miscall siya mula kay Antonette, mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinangkang tawagan ito, ngunit walang sumasagot. Naisip ni Xavier na baka natutulog na si Antonette matapos ang isang masalimuot na araw, at dahil sa busy rin siya sa kanyang sariling mga gawain, nagdesisyon siyang huwag mag-alala.“Siguro napagod lang siya, baka tulog na," bulong ni Xavier sa sarili habang nilalagay ang cellphone sa ibabaw ng kanyang mesa.Subalit, may pakiramdam na hindi kayang maipaliwanag si Xavier. May kung anong hindi tamang nararamdaman siya, ngunit hindi siya makapaniwala na may masama pang nangyari kay Antonette. Sa kabila ng lahat, naisip ni Xavier na baka hindi pa oras para mag-alala, at itinulak na lang ang nararamdamang alalahanin sa isang sulok ng kanyang isipan.Nasa isang importante rin

Sa harap ng pantry, nagkita si Antonette at Princess. Ang hangin ay tila nag-aalab sa tensyon, at ang bawat segundo ay puno ng galit at pagnanais na maghiganti.Ang matalim na ngiti ni Princess ay nagpapakita ng kabangisan habang si Antonette ay hindi makapaniwala sa ginagawa ni Princess. Itinaas ni Princess ang kanyang cellphone at iniharap kay Antonette ang mga larawan at videos na kinuha niya noong gabing iyon."Yun ang akala mo, Antonette," simula ni Princess, ang tono ng kanyang boses ay puno ng pang-aasar at kasiyahan. "Paano na lang kung malaman ni Xavier na may kalandian ka, ha? Ang lakas ng loob mong magtago ng mga lihim.""Anong lihim na pinagsasabi mo ha, Princess! Nilasing niyo ako at sinet-up mo ako!Walang hiya ka!"galit na galit na sabi nito.Habang nagsasalita, ipinakita ni Princess ang mga litrato at video sa screen ng kanyang cellphone. Isang imahe ng isang lasing na Antonette, nakatayo sa harap ni Luis, ang kanyang leeg ay nilalaplap at ang butones ng kanyang blouse

Ngunit hindi nagpatinag si Xavier. Sa kabila ng mga masakit na salita ni Antonette, nakita niya ang lalim ng sugat sa puso ng babaeng mahal niya. Hindi siya papayag na matapos ang lahat ng ganito lang. Buo ang loob niyang gawin ang lahat para ayusin ang nasira.Bigla niyang hinakbang ang paa papalapit kay Antonette, at bago pa ito makalayo, mahigpit niya itong niyakap mula sa likuran. "Antonette, hindi kita hahayaang lumayo," pabulong niyang sabi, ang kanyang tinig ay puno ng pagsisisi at pagmamahal. "Alam kong nagkamali ako, pero mahal kita. Patawad... patawarin mo ako."Nagpumiglas si Antonette, ngunit hindi niya maitanggi ang init ng yakap ni Xavier, isang bagay na matagal niyang hinanap sa mga oras ng kanyang pag-iisa. "Xavier, hindi ganito kadaling ayusin ang lahat," mahina niyang sabi, pero naroon pa rin ang lungkot at galit sa kanyang boses. "Hindi mo naiintindihan kung gaano kasakit ang lahat ng nangyari. Hindi ko alam kung kaya ko pang magtiwala sa'yo."Humigpit ang yakap ni