Lahat ng Kabanata ng Great Revenge of the Lady CEO: Kabanata 61 - Kabanata 70

Mahimbing ng natutulog si Theo ng lumabas ako mula sa CR. Nalate na din akong matapos maligo dahil sa tinapos ko muna ang pag-aayos ng aking mga gamit. Tinitigan ko siya habang himbing na himbing siyang natutulog. Naupo ako sa sahig at inilapit ko ang aking mukha sa kaniyang mukha. Mas charming pala ito sa malapitan sa isip isip ko. Hindi ko lang gusto si Theo pakiramdam ko ay nagsisimula na akong mahalin ito dahil sa pinapakita niyang consistent na panliligaw sa akin. Nataranta naman ako at napatayo ng bigla itong kumilos at tumalikod sa akin, halos magkanda-dapa dapa pa ako sa pagbalik sa aking kama. Nagsinungaling ako kay Theo kanina sa aking sinabi ng tanungin niya ako kung ano ang sinabi ng mga farmer tungkol sa kaniya noong nasa airport kami. Sa totoo lang inaasar kami ng mga ito na bagay kami. Akala daw nila ay asawa ko ito na sinagot ko na hindi, panong magiging asawa ay napaka-babaero niyan. Kaya kami nagtawanan dahil sa sinabi ng isa sa mga farmer na kung gusto ka talaga n

Pinuntahan ito ni Jennifer at ilang sandali lang ay bumalik siya sa sala, may kakaibang ngiti sa kanyang mukha.“Ate, may bisita ka. Si Kuya Theo,” mahinhin niyang sabi, pero halata ang kilig sa kanyang tono.Napakunot-noo ako. “Huh? Wala naman kaming usapan.” Lumingon ako kay Mommy at nakita kong napapangiti siya habang sumisimsim ng kanyang tsaa.“Sige na, anak. Puntahan mo muna siya. Baka may kailangan,” sabi ni Mommy na parang may kung anong iniisip.Lumabas ako sa aming sala at agad kong nilapitan si Theo na nakatayo sa harap ng gate, may nakakalokong ngiti sa kanyang mukha.“Oh, bakit Theo? May nakalimutan ka ba? Wala naman tayong usapan ngayon, ah?” Nagtataka kong tanong, pero sa loob-loob ko, may kung anong kaba ang bumabalot sa akin.Ngumisi siya, pero seryoso ang kanyang mga mata. “Nasan sila Tita at Tito?”Mas lalong lumalim ang aking pagtataka. “Kinakabahan ako sa’yo. Ano bang pakay mo, Theo?” Inis kong tanong, pero may halong curiosity.Natawa siya at napakamot ng ulo. “H

Matapos kong mag-ayos, dumating si Theo sa bahay nang eksaktong 7:30 PM. Habang bumababa siya ng kotse, hindi ko maiwasang humanga sa porma niya. Nakasuot siya ng dark blue suit na bumagay sa kaniyang matangkad at matipunong pangangatawan. Sa isang iglap, naramdaman kong kumakabog ang puso ko.“Bakit parang natulala ka diyan?” nakangiti niyang tanong habang tinutulungan akong sumakay sa sasakyan.“H-Ha? Wala! Tara na,” sagot ko, pilit tinatago ang pamumula ng aking pisngi.Habang nasa daan, ramdam kong tahimik ako at hindi mapakali. Napansin ito ni Theo at hinawakan ang aking kamay. “Relax ka lang, Karen. Wag kang mahiya. I know my family can be intimidating, pero I’m here with you, okay?”Napangiti ako at hinayaan siyang hawakan ang kamay ko. “Thanks, Theo. Hindi lang kasi ako sanay sa ganito.” Dumiretso na muna ako sa Contis para bumili ng cake na maari kong dalhin bilang presents sa pamilya ni Theo."Karen wag kang mabibigla sa lolo ko kung sakalaing may sabihin siyang hindi kana

Bago kami maghiwa-hiwalay, nagpasalamat ako sa kanila habang sumakay kami pabalik sa aming sasakyan. “Thank you, Theo. Sobrang nag-enjoy ako. Ang saya ng pamilya mo! Medyo scary nga lang talaga ang lolo mo, pero sabi n’yo nga, normal lang sa kanya ’yun,” sabi ko kay Theo habang nagmamaneho siya pabalik sa bahay ko. “Masasanay ka rin kay Master. Hahaha. At saka, huwag mo siyang tatawaging ‘Lolo’ sa susunod, gusto niya ‘Master’ ang itawag mo sa kanya. Pakiramdam niya kasi bata pa rin siya,” bilin niya sa akin. Tumango lang ako at sumang-ayon. Natapos ang gabi namin nang masaya. Agad din siyang umalis matapos akong maihatid dahil inaantok na rin siya sa dami ng alak na nainom namin. AFTER 2 YEARS Maagang gumising si Theo ngayong araw para sa isang mahalagang plano na matagal na niyang pinaghandaan. Simula nang makilala niya si Karen, marami nang nagbago sa kanyang buhay—hindi lamang sa trabaho kundi pati na rin sa personal niyang pananaw. Natutunan niyang pahalagahan ang mga tao

Pagkalabas ko ng pintuan ng mansyon ng Laude, nakatanggap ako ng mensahe mula kina Mommy at Daddy." I'm proud of you, son, for standing up for your happiness," maikling mensahe ni Daddy pero ramdam ko ang lalim ng kahulugan nito. Napangiti ako, lalo akong ginanahan sa gagawin ko.Makalipas ang dalawang taon ng walang sawang panunuyo, sa wakas ay nakuha ko rin ang matamis na "oo" ni Karen. Nangyari ito noong June 25,2022, eksaktong 6 PM, sa paborito naming kainan sa Tomas Morato. Hinding-hindi ko makakalimutan ang gabing iyon—ang araw na tuluyang nagbago ang pananaw ko sa buhay.Sa loob ng dalawang taon bilang magkasintahan, masasabi kong sapat na ang panahong iyon upang hingin ko ang kamay ni Karen mula sa kanyang mga magulang. Mahal ko siya, at handa kong gawin ang lahat para sa kaligayahan niya. Kahit pa kalabanin ko ang sarili kong pamilya, wala akong pakialam.Ayon sa aming plano, dapat ay magkasama kaming babiyahe patungong Indonesia kasama ang kanyang pamilya. Ngunit nagdahilan