All Chapters of My best friend สุภาพบุรุษสุดที่รัก: Chapter 61 - Chapter 70

ทวีทรัพย์ร้อนใจ หลังจากต้องทำใจให้เย็นๆ มาเกือบครบอาทิตย์ ท่านนึกระอาบุตรสาว จนป่านนี้หวานตาก็ยังฝืนทำไม่รู้ไม่ชี้ ปั้นหน้าร่าเริงหลอกตาท่าน จนทวีทรัพย์หมั่นไส้ ที่คิดจะช่วยเลยยั้งๆ ไว้ หวานตาควรมีบทเรียน และบทเรียนครั้งนี้ราคาแพงควรค่าให้จำ บุตรสาวท่านควรมีความคิดกว่านี้ หวานตาอายุ25ปี ไม่ใช่เด็กๆ ที่หวานตาควรมีคือเหตุผล เพราะหากมองกันตามตรง ความผิดของภูมิครั้งนี้ อภัยได้          “พี่น้อย หวานยืมจักรยานหน่อยนะคะ หวานอยากกินเค้ก”          เสียงหวานตาดังแว่วๆ ทวีทรัพย์ชะเง้อมอง ท่านทันได้เห็นแผ่นหลังบุตรสาว ผ่านประตูหน้าบ้านออกไปด้านนอก          “น้อยยัยหวานไปไหน?”          ท่านส่งเสียงถามแม่บ้านประจำบ้าน          “ไปร้านกาแฟหน้าหมู่บ้านค่ะ คุณหวานอยากทานเค้ก” น้อยตะโกนต

ภูมิพยายามตัดใจหันหลังให้กับหวานตา          เขาต้องทำเพื่อตัวเองและคนรอบข้าง บิดา มารดาจะพลอยทุกข์ร้อนตามไปด้วย          มันเป็นผลพวงมาจากเรื่องที่เขาก่อไว้          ชายหนุ่มขำตัวเอง เขาคิดได้ยังไงว่าหวานตาจะยอมตกร่องปล่องชิ้นด้วย          ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้โง่ และเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็ไม่ใช่ความจริง เขาเองก็ลงมือพรากสิ่งสำคัญของหวานตาไม่ได้ เรื่องมันจึงจบแบบนี้ไงล่ะ มันพังเพราะความคิดเอาแต่ได้ของเขาเอง...          ภูมิสูดลมหายใจลึกๆ เขาหมุนตัวเตรียมจะเดินขึ้นไปด้านบน หมดเวลาที่จะมาอาลัยอาวรณ์          เขาควรไปจากที่นี่ ก่อนที่ตัวเองจะใจอ่อน          สถานะแค่เพื่อน...เขาฝืนต่อไปไม่ได้แล้ว   

ชลดาตอบ ไซม่อนก็รีบบอกคนที่เหลือ ที่พากันตั้งใจฟัง          “ไม่ได้ร้ายแรงอะไรนะคะ แค่ล้ม”          ชลดาเดินกึ่งวิ่ง เธออยากไปดูหน้าหวานตาตอนนี้ คงใช้เรื่องวันนี้บลัพหวานตาได้อีกหลายปี สำหรับเรื่องการ ‘ง้อผู้ชาย’ ครั้งแรก          ไซม่อนกดสาย และทรุดนั่งด้วยความสบายใจ สีหน้าทุกคนแช่มชื่นขึ้น ความกังวลก่อนหน้านี้หายเป็นปลิดทิ้ง          “แสดงว่าดีกันแล้ว” ทวีทรัพย์เปรย          ภาคหัวเราะหึๆ ในที่สุดบุตรชายของท่านก็หนีสาวข้างบ้านไม่พ้นจริงๆ          “น่าจะแบบนั้นนะคะ” สายใจพูดผสมโรง นางถอนใจแรงๆ หมดความกังวลเหมือนยกภูเขาออกจากอก          เนื่องมาจากงานวิวาห์ที่ควรถูกยกเลิก

เหลือแค่อีกไม่นานเกินรอ เขารอมานานแล้ว อดใจรออีกหน่อยก็แล้วกัน          “มองหน้าหวานด้วยสายตาแบบนั้น คิดลามกอยู่ใช่ไหมคะ?”          เสียงหวานตาถามบางอย่าง ภูมิกะพริบเปลือกตาถี่ๆ การตอบสนองของเขาช้าไปหวานตาเลยกระเซ้าต่อ          “แอะ! สงสัยหวานจะเดาถูก คิดอะไรอยู่คะ คุณสุภาพบุรุษ”          “หวานถามอะไรผมครับ?”          “นั่นไง...ไม่ได้สนใจหวานเลย คิดอะไรอยู่คะคุณภูมิ?”          ในที่สุดหวานตาก็ดึงกางเกงขาสั้นมาจากมือชายหนุ่มได้ ภูมิยกมือตะปบหน้าขา เขาหนีบขาเข้าหากันแน่น สีหน้าแหยเกจนหวานตาเกือบหัวเราะ          “ภูมิทำเหมือนกับว่า กลัวหวานจะปล้ำอย่างนั้นแหละ&

 บทพิเศษเติมความหวาน การแต่งงานไม่ใช่จุดสิ้นสุดของคนสองคนที่รักกันมากๆ งานวิวาห์คือบททดสอบเบื้องต้นของชีวิตคู่ จุดเริ่มของนิยามความรักที่ไม่มีข้อจำกัด ภูมิกับหวานตาได้แต่หวังให้เขาและเธอยังจับมือกันเช่นนี้ต่อไปในอนาคต โดยไม่มีอุปสรรคมาทำลายความรักของเขาทั้งสองคนลงได้          “ภูมิยกเลิกไปเรียนต่อแล้วเหรอคะ ทำไมล่ะ?” หวานตาถามเสียงหลง          เธอรู้สึกแปลกใจนิดๆ ภูมิไม่ใช่คนเหลาะแหละ เขาไม่มีทางเปลี่ยนใจหากตัดสินใจอะไรไปแล้ว และเรื่องเรียนเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ในอนาคตภูมิต้องใช้วิชาความรู้ทั้งหมดเพื่อดูแลกิจการของเขา          ภูมิย่นปลายจมูก ก้มหน้าหลบสายตาแฟนสาวหมาดๆ          “...”          “หวานต้องการเหตุผลค่ะ ภูมิไม่ตอบหวานไม่ได้นะคะ&