Semua Bab A Love Reclaimed: Fated To Love You: Bab 81 - Bab 90

Nang makita ni Zian na kinakain ni Daddy ang pagkaing kinuha ng kanyang kapatid, bahagyang nagliwanag ang kanyang mga mata, at sinubukan niyang kumuha ng piraso ng pagkain para sa ama. Hindi siya masyadong nag-isip, kumuha lang siya ng piraso ng pagkain mula sa plato sa harap niya gamit ang tinidor, at pagkatapos ay tumitig siya sa lalaki nang may inaasam. Nakita ni Zack na kumikilos ang isa pang bata, akala niya ay pinahihirapan siya nitong muli sa pag-aakala na celery na naman ang kukunin nito, pero nakita niyang basta lang ito kumuha ng pagkain mula sa malapit. Bahagya siyang natigilan, at nang matauhan siya, ngumiti siya sa paslit, "Salamat, dapat kumain ka rin nang marami." Pagkatapos sabihin ito, kumuha rin si Zack ng piraso ng pagkain para sa bata a inilagay sa plato nito. Naalala pa niya ang mga pagkaing hindi gusto ng bata kanina, kaya sadyang iniwasan niya ang mga ito. Nanlaki ang mga mata ni Zian sa pagkabigla, "Salamat po, Tito! Kakain ako ng marami!" Masayang sag

Pagdating sa sala, napilitang maupo si Rhian sa sofa. Ang tatlong bata ay sumunod sa kanya at umupo sa tabi niya, tinitingnan ang kanyang mga daliri na nakabalot sa panyo, habang puno ng pag-aalala ang kanilang mata. Naghahalungkat si Zack ng gamot sa sala sa kahon na binaba ni Rhian kanina sa sala. Sa wakas, bumaba si Rio mula sa sofa, kinuha ang kahon ng gamot mula sa ilalim ng TV cabinet, at iniabot ito sa kanya. Hinaplos ni Zack ang ulo ng bata, saka siya tumabi kay Rhian dala ang box ng gamot. Nagbigay-daan ang mga bata para sa kanya. Umupo ang lalaki sa tabi ni Rhian na walang ekspresyon sa mukha, ngunit kahit may mabigat na presensya sa paligid niya, banayad naman ang kanyang mga galaw. Ibinaba ni Rhian ang kanyang mga mata, tinitigan si Zack ng ilang segundo, ngunit hindi niya nakaya na pakatitigan ito ng matagal, agad na iniwas niya ang kanyang tingin, binaling niya ang kanyang mata sa sahig at pilit na pinakalma ang mabilis na pagkabog ng kanyang puso. Kung ipagpapatu

Halos alas-diyes na nang makauwi sina Zack at Rain. Pagkababa pa lang ng kotse, nakita niya ang butler na si Manny na naghihintay sa pintuan. “Master, narito si Miss Suarezat naghihintay sa loob.” Bahagyang kumunot ang noo ni Zack, tumango, at pumasok kasama si Rain. “Zack, mabuti naman at dumating na kayo!” Nakaupo si Marga sa sofa. Nang makita niyang pumasok sila Zack, agad siyang tumayo at sinalubong sila. Yumuko siya at sinubukang haplusin ang ulo ni Rain, ngunit umiwas ito. Nang makita ito, dumaan ang pagkadismaya sa mga mata ni Marga, ngunit agad niya itong tinakpan at ngumiti nang magiliw habang nakatayo. “Bakit narito ka? Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Zack, habang tinitingnan siya. Ngumiti si Marga bago sumagot, “Salamat sa pagpapahiram mo ng mga tao kanina, malaki ang naitulong nila sa amin. Pinapapunta ako ni dad para personal na magpasalamat sa’yo.” Pagkatapos sabihin ito, tila may sasabihin pa si Marga, ngunit pinutol siya ni Zack, “Tapos na b

Si Rain ay tumatakbong masaya, na bihirang mangyari. Habang tumatakbo, tahimik siyang kumakaway kay tita ganda at sa mga kuya niya.Nang makita ni Rhian na abala ang bata sa pagtakbo at habang hindi pinapansin ang daanan, dali-dali siyang lumapit, hinawakan ang maliit na kamay nito, at pagkatapos ay tumingin sa lalaki na dahan-dahang naglalakad patungo sa kanila, tila walang magawa upang kontrolin ang bata. Hawak ang kamay ni Rhian, masaya si Rain at nakangiti. Nang tuluyang huminto sila, niyakap niya nang mahigpit ang mga binti nito, at saka niya sinubsob ang mukha dito. Nakangiti naman na bumati sina Rio at Zian kay Rain... "Good morning, Rain!!!"Nang makita si Zack na papalapit na sa kanila, si Zian ay matapang na hinila ang laylayan ng suit ng daddy niya. Tumingin si Zack sa bata na tila nagtataka. “Magandang umaga, tito!” nakangiting bati ni Zian.Bahagyang nagtaas ng kilay si Zack, tila nagulat, ngunit malumanay din na sumagot sa bata, “Hmm, magandang umaga rin sa’yo.”

Pagkatapos ng gamutan, dumating si Ana. Nalaman niya mula sa katiwala ng bahay na ginagamot ang kanyang lolo, kaya't umakyat siya sa silid ng matanda upang puntahan ito. "Lolo, kamusta ang kalusugan mo?" tanong ni Ana na may pag-aalala pagkapasok niya sa pinto. Bahagyang tumango ang matanda, "Mas mabuti na." Matagal na siyang nabubuhay at may kaunting kaalaman tungkol sa mga pamamaraan ng tradisyunal na medisina. Marami na rin siyang nakilalang kilalang doktor. Ngunit ang doktor na ito, si Rhian, ay labis siyang pinahanga. Pagkatapos ng bawat acupuncture, malinaw niyang nararamdaman ang pagbuti ng kanyang katawan. Kahit na ang mga maestro ng tradisyunal na medisina ay maaaring hindi makapantay sa galing ni Doktora Fuentes. Lumapit si Ana upang kumpirmahin ang kalagayan ng lolo, saka ngumiti at tumango, "Mabuti naman kung ganon, lolo." Pagkatapos sabihin ito, lumingon siya kay Marga, "Marga, narito ka rin pala upang dalawin si Lolo? Sa tingin ko, gabi na rin. Bakit hindi