Ex-wife Return: Love Me Again의 모든 챕터: 챕터 421 - 챕터 430

Sa mga sumunod na araw, abala si Avigail sa paghahanda para sa libreng klinika.Limitado ang kaalaman niya tungkol sa pamilyang Hermosa—karamihan ay base lamang sa mga tsismis at forum na inirekomenda ni Miguel Tan. Ngunit hindi sapat ang mga ito para sa kanya. Napakaimportante ng pagkakataong ito, kaya't kailangan niyang paghandaan ito nang maigi.Dahil dito, halos araw-araw na siyang napapadalas sa bahay ng pamilya Lee. Gustong-gusto siya ng Matandang si Mr. Jaime Lee, kaya't sinasagot nito ang lahat ng tanong niya tungkol sa Pamilya Hermosa.Matapos ang usapan tungkol sa Pamilya Hermosa, hiniling ng matanda na tulungan siyang maupo sa upuan at biglang nagtanong, “Nabanggit ko noon kay Martin ang tungkol sa'yo. Alam kong wala kayong interes sa isa't isa, pero bilang isang babae na may dalawang anak, hindi maganda ang ganitong sitwasyon. May nagugustuhan ka na ba? Sabihin mo sa akin, baka matulungan kita.”Bigla ang paglipat ng usapan mula sa Pamilya Hermosa patungo sa sarili niyang

Kapansin-pansin ang lungkot sa mukha ni Avigail tuwing napag-uusapan si Little Sky. Kahit pilit niyang ngumiti, halatang may bigat siyang nararamdaman.Alam niyang nasaktan niya si Little Sky, kaya’t tanging sina Dale at Dane na lang ang kanyang inaasahan upang maibsan ang lungkot nito.Napansin ng mga bata ang lungkot ng kanilang mommy. Yumuko sina Dale at Dane, kita sa kanilang mga mata ang pagsisisi."Mommy, patawad po," biglang sabi ni Dane nang may malungkot na tono.Nagulat si Avigail at nagtanong, "Bakit kayo humihingi ng tawad?"Mahinang sagot ni Dane, "Hindi po namin dapat isinumbat sa inyo ang tungkol kay Little Sky. Alam naming pagod kayo sa trabaho araw-araw."Dagdag pa niya, "Huwag po kayong mag-alala, Mommy. Gagawin namin ang lahat para mapasaya si Little Sky!"Sumang-ayon naman si Dale. "Oo nga, Mommy. Mag-focus na lang po kayo sa trabaho. Kami na ang bahala kay Little Sky!"Napangiti si Avigail dahil sa pagiging maunawain ng mga bata. "Salamat, mga anak."Sa kabila nit

Hindi alam ni Avigail ang iniisip ng dalawa.Habang nasa daan patungo sa restaurant, ngumiti si Avigail at binati si Daven Cruz."Bakit bigla mo akong niyaya kumain ngayon? Galing ka lang ba sa Davao City?"Tumango si Daven Cruz, hindi na nagbigay pa ng paliwanag."Kararating ko lang kagabi. Sinamahan ko muna si Mr. Cessar bago sumakay ng eroplano. Bumalik ako sa dis-oras ng gabi."Napaisip si Avigail sa oras ng mensaheng ipinadala nito. Malamang ay matapos itong bumaba ng eroplano ay agad na siyang kinontak.Hindi ko alam kung mahalaga ang nais nitong sabihin."Pinapasabi ni Mr. Cessar na batiin kita sa ngalan niya at tanungin kung naayos na ang tungkol sa research institute mo," dagdag pa ni Daven Cruz.Nakita ni Avigail ang pag-aalala ni Mr. Cessar, kaya't mas lalo pang lumapad ang kanyang ngiti."Salamat kina Mr. Cessar at sa'yo noong gabing iyon. Kung hindi dahil sa inyo, malamang ay nag-alangan pa ang mga negosyante ng halamang gamot. Pero matapos magsalita si Mr. Cessar, tinang

Pagkarating ni Avigail sa pintuan ng instituto, nakita niya agad si Jake na nakatayo sa labas.Ang lalaki ay tila may malalim na iniisip. Ni hindi man lang niya napansin ang pagdating ni Avigail. Nakasandal siya sa dingding at nakatitig sa kawalan, walang anumang ekspresyon ang kanyang mukha.Lumapit si Avigail na may halong pag-uusisa at tinawag siya, "Doktor Jake, ano ang iniisip mo?"Sa sandaling iyon, halatang nagulat si Jake. Bahagyang kumunot ang kanyang noo at mabilis siyang bumalik sa ulirat. Tiningnan niya si Avigail, "Tapos na ba ang usapan niyo agad?"Ngumiti si Avigail at tumango. "Balak din pala ni Senior na sumama sa libreng klinika ng Hermosa Family sa makalawa. Sandali lang kaming nag-usap at nagkasundong sabay na pumunta."Sa narinig, tila may kirot na dumaan sa mga mata ni Jake.Dahil nakita niya kanina si Avigail na magkasama sila ni Daven Cruz, nawalan siya ng ganang kumain ng tanghalian. Kumain lang siya ng kaunti at nagmaneho pabalik para hintayin si Avigail sa p

Buti na lang at hindi nagtagal ang lungkot ng mga bata.Alam nila na kapag malungkot sila, magiging malungkot din si Mommy.Matapos ang ilang segundo ng pagkalungkot para sa kanilang maliit na kapatid, muling ngumiti ang mga bata at iniabot ang kanilang mga kamay kay Avigail.Inilagay ni Avigail ang kanyang mga iniisip, ngumiti, at isinakay ang mga bata isa-isa sa kotse. Pumuwesto naman si tita Kaye sa likurang upuan kasama nila."Mommy, dumating ka para sunduin kami, bakit hindi mo kami tinawagan?" tanong ni Dane nang maingat.Dahan-dahang pinaandar ni Avigail ang kotse. Nang marinig ito, naalala niya ang kanyang lihim na pag-uugali kanina, at hindi maiwasang makaramdam ng kaunting pagkakasala. "Si Mommy kasi... Si Mommy rin ay bigla lang nagbabago ang desisyon."Bumaling si Dane sa kanya nang may kalituhan, "Pero hindi ba't abala ka sa trabaho ngayon?""Natapos ng maaga kanina, kaya bigla ko na lang naisip na sunduin kayo," sinikap ni Avigail na gawing wala nang mali sa kanyang tini