All Chapters of Dr. Reyko Craved My Love When I Stopped Chasing Him: Chapter 21 - Chapter 30

“Talagang okay lang, Hiraya? Sabi ng doktor ay maselan ang pagbubuntis mo ngayon kaya dapat ay huwag kang magpapagagod at magpapa-stress. Alam mo na ang dapat mong gawin, okay? Mag-te-text ulit ako sa’yo mamaya, mag-se-send din ako ng list ng mga masusustansyang pagkain na kakainin mo,” sabi ni Mayumi habang nag-aalalang nakatingin sa kaibigang si Hiraya. Nasa harapan na sila ngayon ng bahay nila ni Reyko, hinatid kasi siya nito, ayaw na sana niyang makaisturbo pa sa babae ngunit ito naman ang nag-insist sa kan’ya. “Naiintindihan ko, Mayumi. Pasensya na, inisturbo at pinag-alala pa kita.” Hinawakan ni Mayumi ang kan’yang kamay saka pinisil iyon, sumilay ang mapait na ngiti ng kaibigan at seryosong nakatitig sa kan’ya. “Hiraya, kailan ka pa magttyaga riyan sa asawa mong nuknukan ng kasamaan? Iyong nangyari noon ay hindi mo naman kasalanan, hindi mo naman ginustong mabuntis niya, ‘di ba? Ginawa mo lang naman ang lahat upang magkaroon ng kompletong pamilya iyang anghel na nasa sinapup

Dahan-dahang minulat ni Hiraya ang kan’yang mga mata. Nakahinga siya ng maluwag nang makitang nasa loob pa rin siya ng kanilang kwarto. Salamat sa Diyos dahil hindi pa siya patay, akala niya’y malalagutan na siya ng hininga dahil sa pagkakasakal sa kan’ya ni Reyko. Tumulo ang luha ni Hiraya habang nakatingin sa kisame. Napahinga siya ng malalim saka napahawak sa kan’yang tiyan. Mabuti naman at ligtas sila ng anak niya. Subalit hindi na sila magiging ligtas pa kung mananatili pa siya sa tabi ni Reyko. Matapos na makapag-ayos ay agad na bumaba si Hiraya upang mag-almusal dahil sobrang nagugutom siya. Nang makaupo sa mesa ay agad na pinaghandaan siya ng mga katulong doon. “Madam, ang sir po ay maagang umalis kanina,” sabi ng katulong kung kaya’t tumango na lamang siya. Palagi niya kasing tinatanong sa mga katulong kung nasaan na ang sir nila upang paghandaan sana ng almusal. Nang matapos mag-almusal ay agad na bumalik si Hiraya sa kwarto, kinuha ang maleta at wallet nia at bumaba ul

Limang araw ng hindi nakakatanggap si Hiraya ng tawag mula kay Reyko. Hindi naman sa gusto niyang tumawag ito sa kan’yang telepono subalit kailangan niyang malaman kung napirmahan na ba nito ang divorce agreement na iniwan niya sa kanilang kwarto pati pinadala niya sa kompanya nito. Biglang sumakit ang kan’yang ulo dahil simula noong nakipaghiwalay siya kay Reyko ay tambak na problema ang dumating sa kan’ya. Ang pina-book ng major client niya sa gaganaping birthday ay biglang ikinancel nito. Kahit na nagkapirmahan na sila at nagbigay na ng downpayment ang client niya ay kinancel pa rin nito at hindi naman lamang siya pinaabisuhan agad. Napahinga ng malalim si Hiraya saka napahilot sa ulo. Hindi na rin nito kinuha ang downpayment na para bang bayad na ito ng client sa pag-cancel ng book nito. Alam niyang kagagawan iyon ni Reyko, hindi siya tanga para hindi malaman iyon. Subalit hindi niya lang maintindihan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nito tinitigilan, dahil ba na

Sa kabilang direksyon nina Reyko ay naroon si Dr. Wilson kasama nito ang barkada habang nagtatawanan at nagiinuman. Si Dr. Wilson na hawak-hawak ang isang bote ng alak at isang kamay nito ay nakapulupot sa bewang ng dalaga. Sabi kasi ni Mayumi kay Hiraya, every weekend talaga ay pumupunta ang doktor sa club na ito upang maghanap ng matitirang babae. Tama, napakababaero ng doktor kahit pa sabihing genius doctor ito. Hindi naman nahirapan si Hiraya sa paghahanap sa lalaki nang makapasok siya sa loob ng club. Mabilis niyang nilapitan ito, “Dr. Wilson, may sasabihin sana akong importante sa’yo, pwede ba kitang makausap kahit ilang minuto lamang. This is really important.” Hindi na siya nag-aksaya pa ng panahon, straight to the point niyang sinabi na nais niyang makausap ang doktor. Nang marinig ang pangalan ay napalingon si Dr. Wilson sa kan’ya. Nagningning ang mga mata ng doktor ng sandaling makita siya. Si Hiraya, kahit hindi na mag-ayos ay talagang likas na maganda, mahaba at medyo

Dali-daling pumunta si Hiraya sa ospital kung saan na-admit ang kan’yang ina. Sabi ni Alena ay mayroon na raw isang doctor na mag-oopera sa nanay niya. Labis ang tuwa ni Hiraya kung kaya’t ginawa nya ang lahat upang makarating lamang sa ospital. Nanlaki ang kan’yang mga mata nang makita ang isang pigura ng lalaking nakatingin sa glass wall kung saan naka-admit ang ina. Nakilala niya ang Tito Paulo niya na umiiyak habang nakatingin sa glass wall ng silid, nasa gilid nito ang isang lalaking hindi pamilyar sa kan’ya. Nang makalapit siya ay huminga siya ng malalim at nagsalita. “Tito Paulo, kailan pa kayo nakauwi? Bakit hindi man lang kayo tumawag sa akin na darating pala kayo, nasundo ko sana kayo sa airport.” Magalang ang boses ng tono ni Hiraya. “Hiraya, nabalitaan kong mas lalong lumala raw ang sakit ng iyong ina. Bakit hindi mo sinabi sa akin? Kung hindi ko pa nabalitaan kay Alena, hindi ko pa malalaman na gan’to na ang lagay ng iyong ina. Ano ang sabi ng doktor?” tanong ni Tito