Semua Bab Hot Night With Mattheus Martinez : Bab 121 - Bab 130

Brenda “Saan ka pupunta, anak?” tanong ko kay Atlas, nahuli ko siya sa kamay niya kaya hindi ito tuluyang nakaalis sa tabi ko ngunit nasa baba na ito ng sofa. Tumingin si Mattheus sa ‘min. Bago lang din ito nag-umpisang magtrabaho. Hindi pa nga kikilos kung hindi ko ito tinaboy pumunta na siya sa working table niya. Kanina kasi kasama namin siya ni Atlas, dito sa sofa. Nakipag harutan pa sa anak niya at gustong-gusto rin naman ni Atlas. Naiintindihan ko rin naman ang anak ko. Kasi sabik sa kalaro at sa Daddy niya hinayaan ko na lang muna. Ngunit nang maka isang oras na si Mattheus, nasa amin lang ang oras niya. Tinaboy ko ito pumunta ng working table na lukot ang kilay. Sabi ko na mahirap talagang sumama rito sa office ni Mattheus. Kasi wala itong matatapos na trabaho. Panay sa ‘min lang ang atensyon nito kung palagi-lagi kaming isasama rito. “Mommy, kay Daddy lang po. Hihiningi po ako ng bond paper,” “Bond paper?” tanong ko pa kasi hindi ko alam anong gagawin niya sa bond p

BrendaNag-antay pa kami ni Mattheus na makalabas lahat ng board member na kasali sa meeting bago ko siyang yayain na lumabas ng conference room. Si Angela nilapitan ako.“Anong nangyari besh, bakit halatang balisa ka?” tanong nito bago humabol sa boss nitong si Ms. Tine, na mabagal lang ang lakad patungong elevator.“Isinugod si Daddy sa St. Lukes, besh. Kaya pupuntahan namin.”“Shitty…" anang nito nagtakip pa ng kamay sa bibig niya. "Sana okay lang ang Tito Aristeo. Kalma ka lang walang masamang mangyayari sa Daddy mo,” pagpapalakas loob nito sa ‘kin.“Oo besh, salamat ha?” anang ko. Tinapik niya ako sa balikat.“Lakasan mo lang ang loob mo baka hindi naman malubha ‘wag ka munang mataranta r’yan. So paano ako'y lalakad na malayo na si Ms. Tine,”“Okay, besh. Salamat.”Nang wala ng tao sa conference room. Lumabas na rin kami ni Mattheus. Ngunit pinaalala ko ang gamit niyang naiwan sa loob ng office niya upang kunin na muna bago kami magtungo ng ospital.“Nasa loob pa ng office mo ang

Brenda “Mommy, papunta na si Daddy,” sabi ni Atlas at inalog pa ang kamay ko kasi nasa elevator kami nakaharap. Iniiwasan ko kasi na makahalata ito umiiwas ako sa pag-uusap ng Daddy niya at ni Samantha. Lumingon ako. Nakakaway na pala si Atlas sa Daddy niyang, abot hanggang tainga ang ngiti nito nakatitig sa 'min ni Atlas. Napangiti na rin ako kay Mattheus. Nagtataka lang ako kasi wala itong bitbit na laptop. Kasi iyon nga ang pinabalikan ko hindi sumunod sa utos ko talaga naman. Inirapan ko ng makarating na ito sa harapan ko. “Ang tagal mo sa office mo pero ang sadya mo hindi mo naman dala!” He softly chuckled. Hindi lang pinansin ang sinabi ko sa halip pareho kaming hinalikan ni Atlas sa buhok, at pagkatapos hinilot ang batok nito parang nahihiya na ewan. Nagkahinala na ako baka mayroon siguro itong ginawang desisyon na hindi pa sinasabi sa 'kin. “Babalik tayo sa office, hon,” saad nito kinasama ko sa kaniya ng tingin. “I'm sorry. Please hon, ‘wag mo naman awayin ang guwa

Brenda “Daddy, sabihin mo po muna ang dahilan mo bakit kailangan kong pakasalan si Mattheus?” tanong ko ng kaming dalawang na lang ang naiwan sa loob ng k'warto niya. Pinalabas ko muna sandali si Mattheus, upang makausap ko ng masinsinan si Daddy. Baka isa ito sa dahilan niya kaya siya nahihirapan huminga dahil dito sa hiniling niya sa ‘min ni Mattheus. “Dad! Magtapat ka nga po sa ‘kin. Kaya po ba kayo isinugod dito sa ospital dahil may problema kayo at ang solusyon po ba ay kailangan kong pakasalan si, Mattheus?” malumanay kong tanong sa Daddy ko. Ayaw ko naman makadagdag sa problema mayroon ngayon ang Daddy. Kaya kinausap ko siya ng mahinahon. “Mahal mo pa ba siya anak?” tanong nito't inabot ang pisngi ko ni Daddy at nakangiti siyang maingat na hinaplos iyon. Nakangiti akong tumango sa daddy napangiti rin ito. “Daddy, magsisinungaling po ako sa inyo kung sasabihin ko sa ‘yong hindi. Dahil simula noon hanggang ngayon. Si Mattheus pa rin naman ang laman ng puso ko. Maraming

Brenda “Hon, I love you. I just wanted to let you know that you agreeing to marry me makes me the happiest man alive today.” Nanlaki ang aking mata ng mayroon malamig na bagay na isinuot si Mattheus sa aking palasingsingan. Alam ko kung ano iyon kahit hindi ko iyon silipin. Nag-effort talaga ng engagement ring ang damuho. H’wag nitong sabihin palagi-lagi niyang dala-dala ito sa tuwing magkasama kami. Aba'y malala na ang ama ni Atlas, pero ang cute lakas makaganda sa effort n'yang 'to. Dahil sa kaiisip noon I let out a softly chuckle. Nagtaka si Mattheus niyuko ako naka kunot pa ang noo nito. “Why? Hindi mo ba gusto, hon?” nag-aala na tanong nito sa ‘kin. Inangat ko ang kamay ko upang iyon ay pagmasdan. Hindi ko siya sinagot dahil sa gulat na gulat ako sa binigay niyang singsing. Namilog ang mata ko titingin sa daliri ko at sa nakangising Mattheus. “Mattheus?” mahina kong bulong. “Ito iyong singsing na nagustuhan ko noong nagpunta kami ng mall dahil sa engagement ring ni