Semua Bab The Billionaire's Wife is an Ex-convict: Bab 111 - Bab 120

AndrewPinagpatuloy ni Andrew ang pagsunod sa sasakyan ni Daniel Montero. Pamilyar sa kanya ang dahan na tinatahak ng matandang lalaki. It was a shady nightclub, at lahat yata ng mga pinagbabawal na gawain ay malayang gawin ng mga ekslusibong miyembro ng club na ‘yon, na minsan ay hindi pa niya napuntahan.Tama nga ang hinala ni Andrew. Nakita niyang bumaba sila Jyla at Daniel sa harapan ng nasabing club. Bumaba kaagad sila ni Dylan ng sasakyan at sinundan ang lalaki na hatak-hatak pa rin si Jyla na para bang wala sa sarili ngayon. Hindi man lang kasi ito nagpumiglas o ano. Basta na lang nagpatianod ang babae. Wala ring pagtanggi sa mukha ni Jyla, na para bang hindi lang siya napipilitan. Napaka-weirdo ng kakalmahan ngayon ng mukha nito.Kasunod nina Jyla at Daniel ay dalawang bodyguard ng lalaki na malalaki ang katawan.“I want the best private room!” mayabang na saad ni Daniel sa receptionist. Pinasadahan pa ng lalaki ng tingin si Jyla mula mukha hanggang dibdib na siya namang kina

ZionIt was already the dead of the night. Sobrang lamig pa ng simoy ng hangin, parang nagbabadya ng lagim.Nanlulumong umuwi na si Zion ng bahay kahit hindi niya alam kung makakatulog pa ba siya o makakapagpahinga pa ang utak niya. But the moment he saw that familiar figure waiting on his doorstep, he immediately softened up. He suddenly felt the urge to get it done with and just hug his wife. Gusto niyang magpaalo. Gusto niya nang masasandalan dahil pagod na pagod na siyang tumayo mag-isa. Napakaraming nakikisimpatya sa kanya at sa lagay ng ina niya, pero alam niya sa sarili niyang yakap lang ni Jyla ang kailangan niya.Pero bigla niyang naalala ang tagpo kanina, her being with Daniel Montero. Kaagad tuloy nagbago ang timpla niya. Why? Why did she have that power over him? Alam niya ang motibo ni Jyla kaya nilapitan siya nito, pero hindi pa rin niya napigilan ang sariling mahulog sa patibong nito— ang mahulog dito. “Anong ginagawa mo rito?” Kaagad na napatingin sa kanya si Jyla

Dahan-dahan ang naging pagdilat ng mga mata ni Jyla, at kaagad na nagusot ang mukha niya nang mamataan na nakahiga siya sa isang pribadong ward. Isang minuto siguro siyang nablanko, saka unti-unting nanumbalik sa kanya ang lahat. Mabilis ang naging pagbagsak ng mga luha niya. “Ma!” malakas na sigaw niya, saka nagkukumahog na tinanggal ang suwerong nakakabit sa kamay niya. Dali-dali siyang bumaba ng higaan at halos takbuhin niya na palabas ang pintuan pero pagtapak niya sa sahig ay napaupo lang siya rito dahil sa labis na panlalata ng katawan niya. “Ma, panaginip lang ‘yon ‘di ba? Ma?!” napahiyaw na siya sa sobrang paghihinagpis, at kahit anong hawak o paghampas ang gawin niya sa dibdib niya ay hindi nawawala ang matinding sakit na nagmumula roon.Hindi na niya magawang tumayo, at halos isubsob na nga niya ang mukha sa sahig sa sobrang bigat ng pagpatak ng mga luha niya. Hindi! Panaginip lang ‘yon. Hindi siya iniwan ni Zoey. Hindi siya pwedeng mawalan ulit ng ina. Hindi niya ‘yon m

AndrewHalos sumipol-sipol si Andrew paglabas ng memorial hall. Kung alam lang niya na ganun lang pala kadaling magpaalam kay Zion, sana ginawa niya na noong unang araw pa lang. Plus, Zion’s misery brought a different kind of satisfaction to him.Kaya lang nang sumagi sa isip niya ang dahilan kung bakit siya aalis eh napabilis ang paghakbang niya. Ano na naman kaya ang ginawa ni Daniel kay Jyla? Nagsisisi tuloy siya at hindi pa niya tinuluyan ang matandang ‘yon. He was about to check Jyla’s previous messages, pero napahinto siya nang may humarang sa daanan niya. It was Cullen Fortejo. Hindi niya ito binati, at sa halip ay kinunotan niya lang ito ng noo. “Where are you going?” tanong nito sa kanya. “Hindi pa tapos ang lamay ah?”‘So nosy.’“Pupuntahan ko lang si Jyla,” wala sa loob na sagot niya. Saglit na nanlaki ang mga mata ni Cullen. Then his entire face ashened with worry. “Anong nangyari kay Jyla?” Talaga namang may kasama pang paghablot ito sa braso niya. Inis na pinalis n

DANIEL MONTEROPagkalabas na pagkalabas nila Jyla at Andrew ng ward ni Daniel ay hindi na niya napigilan ang galit niya. He reached out for the vase of plastic flowers sitting on his bedside table. Saka niya hinagis ‘yon nang marahas kay Toto. “Pútangina! Wala kang kwenta!” singhal niya sa lalaki pagkahagis niya rito ng plorera. Mabuti at nasangga ng balikat nito ang plorera at hindi tumama sa mukha nito. He was actually aiming for that bástard’s ugly face.Sobrang sakit sa pandinig ang pagkabasag ng plorera nang lumagapak ito sa sahig. Dumagdag lang lalo tuloy ‘yon sa galit niya kaya kinuha niya ang babasaging pitsel na katabi lang din ng plorera kanina at iyon naman ang hinagis niya sa lalaki. Ang kaso ay napalakas ang pagkakahagis niya at imbes ay sa pader ito tumama at nabasag.“Ano pang hinihintay mong pútangina ka! Tumawag ka ng doktor!” nanggagalaiting utos niya sa lalaki. Kaagad din naman itong tumalima at patakbong lumabas ng kwarto niya. “Mga pútangina! Akala nila kung si