All Chapters of Wild Plan: CEO's Desire: Chapter 151 - Chapter 160

Naglaho ng parang bola ang ngiti ni Tia. Napataas ang kilay niya pero kaagad din yon nabura. Napalitan iyon ng pekeng ngiti.Peke itong tumawa. "Ano ka ba. Kalimutan mo na 'yon. Nakaraan na 'yon, Raine," sagot pa ni Tia sabay sampal sa ere.Ngumiti rin si Raine pero hindi iyon umabot sa kanyang mata. Nababaliw na yata ang isang 'to. Akala siguro ni Tia ay magaan lang ang ginawa nitong kasalanan sa kanya.Hangga't nakikita ni Raine si Tia ay nabubuhay ang pagkamuhi niya sa babaeng ito. Ilang beses na siyang inaway ni Crassus dahil lang sa mga kwento nito. Ilang beses na rin siyang naparusahan at umiyak dahil sa kagagahan nito."Miss Tia. Baka po pwede na tayo umalis, andiyan na naman po ang mga fans mo," sabi pa ng bakla sabay nguso sa kabilang kanan.Napatingin sila roon. Kagaya nga ng sinabi nito ay nagsitakbuhan na naman papunta sa kanila ang fans ni Tia. Lumapit sa kanila ang mga security guards. Iginiya sila sa sekretong daan.Napilitan silang Raine na sumunod. Napadpad sila sa sa

Raine had a good night sleep. Walang gumagambala sa kanya at walang nanggigising. Tirik na ang araw nang magising siya kinabukasan. Pagtingin niya sa wall clock ay pasado alas nuwebe na ng umaga. Lalo na sa mga sumunod na araw. Malapit na mag tanghalian nang siya ay magising. Kaya pagkarating ng araw ng lunes ay masayang masaya si Raine. Pakiramdam niya ay maraming siyang naimbak na energy. Bahagya pa siyang nakangiti habang dinadaanan ang mga empleyado.Nang makarating siya sa kanyang cubicle ay ngumiti si Raine. Napabuntonghininga pa siya. Tinapik niya ang mesa at saka isa - isa tiningnan ang mga papeles doon. Saka siya nagsimulang magtrabaho.Hindi pa man siya nakatagal mula sa kanyang ginagawa ay may kumatok na sa mesa niya. Napaangat ng tingin si Raine. Napakurap siya nang makitang nakapameywang na si Crassus sa harap niya at hindi na maipinta ang mukha.Namumutok ito sa mamahalin na perfume. Naamoy rin niya ang sabon pangligo na humalo sa pabango nito. Amoy mint na rin ito at n

"Awat ka nga! Hindi ako si Tia at hindi ako kaaway mo," bulalas ni Diana nang mapansin ang pagiging pikon ng kaibigan. Hindi kumibo si Raine pero hindi na maipinta ang kanyang mukha. Muli niyang sinipat ang mga binigay na damit ni Tia. Nang magawi ang kamay niya sa likod ng kwelyo ay napakunot ang noo ni Raine. Hinaplos niya ang tatlong letra na nakatahi sa likod ng kwelyo. Napansin ni Diana ang pagiging matahimikin ni Raine. Tinignan niya kung ano ang nakaagaw ng atensiyon nito. Napakurap siya. Nakita niya kasi na may nakaimburdang tatlong letra sa likod ng kwelyo. Binase sa kung anong kulay ng damit ang kulay ng burda kaya hindi ito mapapansin kapag hindi titignan ng maigi. "C.A.A?" patanong na ani pa ni Diana. "Crassus Adam Almonte," walang emosiyon na sagot pa ni Raine. Napipilan si Diana. Napatingin din siya sa hawak na long sleeve. At kagaya nang kay Raine, may nakaburda rin na tatlong letra sa likod ng kwelyo. "Anong meron? Bakit niya nilagyan pa ng ganito?" bulalas pa n

Araw ng Biyernes, bumalik sina Raine at Diana sa Lè Confe Shop. Isang dressmaking services na tanyag at may kalumaan na sa Ero Vierde. Dinadayo ito ng mga tao dahil sa pagiging authentic nito sa pagtatahi. Ani pa raw ni Diana, ang may - ari raw nito mismo ay mula sa angkan ng mga mananahi noong panahon pa ng giyera. Pinasa - pasa ang karunungan ng mga ninuno nito hanggang sa kasalukuyang panahon. Kaya marami ang nagpapagawa rito dahil subok na kalidad ng serbisyo nito. Nakuha na nina Raine at Diana ang damit. Si Raine na mismo ang nagdala ng kahon papunta sa apartment nila. Dumaan ang kinse minuto ay nasa harap na sila ng apartment. Si Diana na ang nagbukas ng pinto. Tahimik niyang nilapag sa carpet ang kahon. Umupo siya sa sofa. Mamaya ay babalik na siya sa villa ni Crassus. Nasasabik siya na nalulungkot. Nasasabik siya dahil makikita na niya uli si Lolo Faustino. Pero may parte pa rin ng puso niya na nalulungkot. Iiwan na naman niya rito si Diana ng mag - isa. Kung pwede lang

Dumaan ang ilang minuto pero hindi pa rin nagsalita si Crassus. Hindi na nakapagtimpi si Raine. Siya na ang nagbukas ng usapan. "May problema ba, Crassus?" Hinila ni Raine ang kamay ni Crassus Dahan - dahan naman nitong binawi ang kamay. Napatingin siya kay Crassus. "Galit ka?" "Huwag kang maingay. Nagbabasa ako. Don't make me angry," malamig na sagot nito. Natigilan siya. Pinagmasdan niya si Crassus pero kagaya kanina ay hindi pa rin ito lumingon sa kanya. Mukhang tinupak na naman ito. Umaandar na naman ang pagiging Julio nito. Dahil ba sa hindi siya umuwi? Yumuko si Raine. Mabagal siyang tumalikod para hindi maistorbo si Crassus. Hindi pa man tuluyang lumapat ang katawan niya sa kama ay bigla siyang hinila nito. Tumama ang likod niya sa matipunong dibdib nito. Nahigit niya ang kanyang hininga. Naramdaman niya ang marahas na hininga nito sa leeg niya. "Sinabi ng huwag mo akong galitin. Sinusubok mo talaga ang pasensiya ko." Dumilim ang mukha ni Crassus. Marahas niyang niyakap