All Chapters of I SECRETLY WED the BOSS: Chapter 411 - Chapter 420

Pinagmamasdan ni Anthony ang mukha ng natutulog na si Analyn. Kung pwede lang na hindi na mawala ang tingin niya sa mukha na iyon. Sigurado siyang hahanap-hanapin niya ang maamong mukha nito, ang kakulitan ng babae, at ang pagkamatigas ng ulo nito. Nagtaka nga siya na biglang pumayag si Analyn sa plano niya. Siguro, ang kailangan lang ay buksan niya ang sarili sa babae, ang malaman nito ang mga plano at balakin niya. Marahil, iyon ang kulang sa kanya, sa kanila. Ang magkaroon ng magandanng komunikasyon para hindi sila laging nagtatalo at nag-aaway dalawa. Nasa ganun siyang pagmumuni-muni nang tumunog ang telepono niya.[“Sir, ang flight po pa-New Zealand ngayong araw ay isang alsa-tres ng hapon at alas-siyete ng gabi.”]Iyon agad ang bungad ng sekretarya ni Anthony. Muling nilingon ni Anthony ang tulog na si Analyn. “Iyong 7pm ang kunin mo.”Gusto niyang makatulog pa ng konting oras si Analyn bago ito bumiyahe.[“Yes, Sir.”]Pagkatapos ay naputol na ang tawag. Dahan-dahang tumayo s

Samantala, nakarating na kay Anthony ang nangyari sa airport. Galit na galit ito sa nalaman. “Paano ‘yon nangyari?!”“May… May sumigaw ng ‘bomba’ sa loob ng eroplano bago pa iyon maka-take off. Pinababa raw silang lahat, at doon na nawala si Mam,” ninenerbyos na paliwanag ng sekretarya nito.Malakas na tinampal ni Anthony ang ibabaw ng mesa niya. “Tawagan n’yo ang pulis! Hanapin n’yo siya! Kung kinakailangang baligtarin ninyo ang Tierra Nueva, gawin n’yo! Makita n’yo lang agad si Analyn.”“Ito naman,” sabat ni Raymond na naroroon din ngayon, “baka naman tumakas lang talaga si Analyn. Kilala mo naman ‘yung ex mo.”“Okay lang kung tumakas siya. Basta ligtas siya. Ang inaalala ko, paano kung naunahan ako ng mga taong may masamang balak sa kanya?” UNTI-UNTI ng lumiliwanag ang kalangitan. Iyon lang ang tanging palatandaan ni Analyn na umaga na. Mula ng nagsimulang dumilim kagabi, hindi na niya namalayan kung anong oras na ba. Halos hindi rin siya nakatulog. Bukod sa malamok, pakiramdam

“Psst, kalbo!” pagtawag ni Analyn.Matalim na tiningnan ng lalaki si Analyn. “Ano’ng problema mo?” inis na tanong nito. “Nauuhaw ako. Pahingi naman ng tubig.” “Tiisin mo na lang,” sagot nito habang nakikipaglaro ng baraha sa mga kasamahan niya. “Sige ka… kapag namatay ako sa dehydration, hindi ko mapapanood ang kasal ng kaibigan mo..”Muling sinamaan ng tingin ng lalaki si Analyn at saka padabog na tumayo bago dumampot ng bote ng mineral water. Naglakad ito palapit kay Analyn.“Oh!” Tiningnan ni Analyn ang plastic bottle, tapos ay tiningnan ang lalaki. “Paano ko iinumin ‘yan? Nakatali ang mga kamay ko?”Sumimangot ang lalaki. Pagkatapos ay binuksan ang takip ng plastic bottle at saka itinapat sa bibig ni Analyn ang labi ng bote. Pagkatapos uminom ng tubig ni Analyn, hindi niya napigilan ang matawa. Nagdikit ang mga kilay ng lalaki, “bakit ka tumatawa?”“Alam mo, sa tingin ko naman… bata ka pa. Nagmumukha ka lang matanda dahil kalbo ka. Pero sa tingin ko hindi nagkakalayo ang ed

Ang June 15 ay isang napaka-suwerteng araw. Para kay Ailyn. Maaga siyang gumising ng araw na iyon. Kinuha niya ang the best make up artist ng Tierra Nueva. Ngayon ay nakaupo na siya sa harap ng tokador niya at nagpapa-make up. Nagniningning ang mga mata niya sa hindi maitagong saya. “Ano’ng meron ngayon?” wala sa sarili na tanong ni Brittany. “Ngayong araw ang kasal nila Mam Ailyn at Sir Anthony, Mam,” sagot ng kasambahay na napagtanungan niya. “Kasal nila Ailyn at Anthony?” pag-uulit ni Brittany. Bigla niyang naalala ang sarili nung mga panahon na lagi niyang sinusundan si Anthony sa eskwelahan. Wala siyang ibang gusto kung hindi si Anthony, tapos ngayon ay ikakasal na ang lalaking gusto niya kay Ailyn? Hindi napigilan ni Brittany ang malungkot at sumama ang loob. Ang taong ilang taon na niyang pinagmamakaawaan ng pagmamahal ay ikakasal na naman sa pangalawang pagkakataon. At hindi pa rin sa kanya.Nagmartsa siya papunta sa kuwarto ni Ailyn at saka bigla na lang pumasok doon.

Nagising si Analyn mula sa ingay ng mga lalaking bumihag sa kanya. Naglalaro kasi sila ng baraha at nagkakatuwaan sila, at walang pakialam sa kanya. Ramdam ni Analyn ang sakit ng lahat ng kasu-kasuan niya. Ni hindi niya makayang lumunok dahil masakit din ang lalamunan niya. Para ring nakalutang ang uko niya. At kung hindi siguro siya nakatali sa upun na kinauupuan niya ay baka natumba na lang siya. Bahagya siyang tumingala sa langit. Iniisip niyang kung ano ba ang sasapitin niya sa araw na iyon. Ngayon ang kasal nila Ailyn Anthony. At malamang ay ngayon na rin ang huling araw niya sa mundo dahil papatayin na siya pagkatapos ng kasal. Napakasaklap ng naging buhay niya. Iyong sinasabi nilang next life, parang ayaw na niyang naisin na magkaroon pa siya ng next life o mabuhay pa siya uli. Kung ganito lang din uli ang magiging buhay niya, hindi ba baleng hindi na siya magkaroon ng pagkakataon na mabuhay uli. Nakita ni Ernest na nakatingin sa kawalan si Analyn kaya pasigaw niyang sinabi