Todos os capítulos de Breaking Up With Fiancé, Married His Uncle: Capítulo 91 - Capítulo 100

“Sinabi ko na, wala akong kinalaman dito! Hindi ako ang gumawa ng pekeng bala na ‘yan. Ginawa lang ‘to ng iba para siraan ako! Pero ikaw, bilang manager ko, sa halip na kampihan mo ako, ikaw pa ang nagbabala sa akin na huwag magsalita ng kung ano-ano?” Halos manlamig ang anit ng manager sa takot. “Miss Lianna, nagkakamali ka. Iniisip ko lang ang ikabubuti mo.” Nainip si Lianna at nagbigay ng tingin sa bodyguard na nasa tabi niya. Agad na yumuko ang bodyguard, lumapit sa manager, at bigla itong sinampal. Nanlaki ang mga mata ng manager sa gulat, hawak-hawak ang kanyang mukha habang hindi makapaniwala sa nangyari. Tinignan niya si Lianna, puno ng pagkabigla at kawalang paniniwala. Umismid si Lianna, tumayo, at lumapit sa kanya. Hinawakan niya nang madiin ang baba ng manager gamit ang kanyang mga daliri. “Huwag mo akong subukan. Sasabihin ko na ito ng huling beses—matuto kang maging matalino kung gusto mong manatili sa tabi ko. Kapag may gusto akong gawin, tungkulin mong tulungan ako.

Napigil ni Lizzy ang galit at pinilit kumalma. “Wala akong kinalaman sa nangyari. Hindi ko kailangang gumawa ng masama sa bata sa sinapupunan ni Amanda.”Pero sa kabila ng paliwanag niya, tila walang bigat o saysay ang mga salita niya.Lumapit si Jarren na galit na galit at isang malakas na sampal ang ibinigay niya kay Lizzy. Buong lakas ang ginamit niya sa sampal na iyon. Napahandusay si Lizzy sa sahig, namumugto ang pisngi at parang umalingawngaw sa kanyang pandinig ang lakas ng sampal. Napaluha siya nang tuluyan, ngunit pigil ang galit na sumagot siya kay Jarren.“Nababaliw ka na ba?! Sinabi ko nang wala akong kinalaman dito! Si Amanda ang kusang lumapit sa akin.”Niyakap ni Jarren si Amanda at tiningnan si Lizzy nang may matinding pandidiri. “Bakit? Gusto mo bang maniwala ako na si Amanda ang sumira sa sariling anak niya? Mahal na mahal niya ang batang ito! Napakaingat niya sa pagbubuntis, pero ngayong limang buwan na siya, gagawin niya ito na sobrang delikado para sa katawan niya

Matuwid at determinado ang ekspresyon ni Lianna. “Hindi ko talaga gustong sabihin ito, pero kailangan kong gawin. Bukod pa rito, ang mga isa sa malalaking tao ng pamilyang Sanchez ay hindi madaling lokohin. Sa huli, malalaman din nila ang totoo. Mama, sa tingin mo ba, maloloko mo talaga sila?”Malungkot niyang tiningnan si Lizzy. “Ate, ganito na ang sitwasyon, pero ayaw mo pa ring umamin at sinisisi mo pa si Miss Amanda sa lahat ng ito? Kawawa na nga siya, pero hindi mo pa rin siya kayang tantanan.”Mahigpit ang ekspresyon ni Jarren at matigas niyang sinabi, “Tama si Miss Del Fierro. Kahit gustuhin pa niyang itago ito, kaya ba niyang itago habangbuhay?” Tiningnan niya si Lizzy na parang basurang walang silbi. “Lizzy, bibigyan kita ng huling pagkakataon para magpaliwanag. Sabihin mo sa akin, bakit mo kailangang gawin ito? Ipinangako ko na sa iyo na magiging iyo ang posisyon bilang Mrs. Sanchez. Bakit hindi ka pa rin kontento?”Hindi sinagot ni Lizzy ang tanong at ni hindi siya tumingin

"Huwag kang umalis," mahinang bulong ni Lizzy habang bahagyang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay niya. "Natatakot ako."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Lysander, ngunit nanatili siyang kalmado. Mahina niyang tinanong, "Alam mo ba kung sino ako?""Oo," sagot ni Lizzy nang may bahagyang hingal, halatang hindi komportable, ngunit hindi niya magawang bitiwan ang kamay nito. "Ikaw si Lysander, kaya huwag kang umalis, pwede ba?"Parang may tumama nang marahan sa puso ni Lysander, at tila nagkaroon ng alon na kumalat sa buong katawan niya. Ang bahagi ng kamay niyang hawak ni Lizzy ay naging mainit at bahagyang nangalay.Lumambot ang tono niya. "Hindi ako aalis, pero dadalhin muna kita sa ospital."Tumango si Lizzy at tahimik na nagpaubaya habang binuhat siya ni Lysander. Ipinatong niya ang ulo niya sa dibdib nito, nakikinig sa malakas at matatag na pintig ng puso ng lalaki. Ang nararamdamang seguridad na hindi niya pa nararanasan noon ay unti-unting nagpakalma sa kanya. Dahil dito, un

"Wala kang karapatang makialam sa mga bagay ko, Mrs. Del Fierro. Nakalimutan mo na ba ang sinabi ko sa'yo kahapon nang pinilit akong kaladkarin?"Biglang tumahimik si Madel, na kanina'y daldal nang daldal. Kumunot ang noo nito, halatang nalilito at pilit inaalala ang sinabi ni Lizzy. Ngumiti si Lizzy, tila nagtataka na hindi man lang siya naisip ni Madel.Sa huli, mukhang naalala rin ni Madel ang sinabi niya. Naging pangit ang ekspresyon ng mukha nito, at hindi mapigilan ang galit sa tono ng boses."Hindi ko narinig ang sinabi mo kahapon, pero ano nga ba ang halaga ng taong nabubuhay kung wala siyang pamilya? Kung wala kang pamilya, sino ang susuporta sa'yo nang walang hinihinging kapalit? Lizzy, huwag mong hayaang sirain ang relasyon mo sa pamilya mo dahil lang sa isang lalaki."Para bang nakarinig si Lizzy ng nakakatuwang biro, kaya natawa siya nang bahagya. "Sigurado ka ba sa 'walang hinihinging kapalit’? Hindi ba’t mas bagay ang 'pagtalikod sa likod'?Kahit ano ang mangyari, lagi