Sa loob ng walong taon, inakala ni Lizzy na ang fiancé niyang si Jarren ang katuparan ng kanyang mga pangarap—isang perpektong kasal at masayang pamilya. Ngunit ang masakit na katotohanan ay tumambad sa kanya: si Jarren, ang lalaking minahal niya, ay may relasyon sa iba... at ang kabit nito ay hindi lamang basta kung sino, kundi ang sekretarya niya. Hindi na tumingin pa si Lizzy sa nakaraan. Sa halip, pinili niyang balikan ang dignidad niya at lumakad palayo sa kanyang engagement. Sa gitna ng gulo at kahihiyan, pumasok sa kanyang buhay ang isang bagong mukha—si Lysander Sanchez, ang misteryosong uncle ni Jarren na puno ng karisma at lihim na intensyon. Habang bumabawi si Lizzy mula sa sakit ng pagtataksil, matutuklasan niya na ang kanyang landas ay puno ng panibagong hamon, tukso, at pagkakataon para sa tunay na pagmamahal. Magagawa kaya niyang ipaglaban ang kanyang kalayaan at puso, o muli siyang masasaktan sa gitna ng isang mas komplikadong mundo?
Lihat lebih banyakある日突然、私は期間限定で夫と結婚することになった。しかも二年間という、期限付きで。
それは【離婚を前提とした結婚】であることを示していた。✱ ✱ ✱
「爽太(そうた)さん、おはよう」
「紅音(あかね)、おはよう」
私と爽太さんと結婚したのは、半年前のこと。 そのきっかけになったのは、父親の借金だった。
父親が多額の借金を作ってしまい、返せなくなった父親は、首を吊って自殺した。 その事実を知ったのは、父親が亡くなったすぐ後のことだった。まさか私の名前を借りて借金していたとは知らなかった私は、その後すぐに借金を取り立てを受け、地獄を味わうことになった。
毎日借金取りが家にやってきて、金を返せと言われた。 時には金を払えないなら自分の身体で払えと言われて、その日も無理矢理連れて行かれそうになった。そんな時私助けてくれたのが、私にとってはヒーローである爽太さんだった。
「やめてっ、離してよっ……!」
「暴れるんじゃねーよ!」
「おい。女一人によってたかって何してんだ。イヤがってるだろ?」
それが、私と爽太さんとの出会いだった。そしてその日は、私の25歳の誕生日だった。
「コイツの父親が借りた借金返さねぇから、返せって言ってるだけだろ?」
「だからって身体で払えなんて、そんなセクハラまがいな発言していい訳ないよな?」
「うぜぇ……。何なんだよてめぇは!?」
あの時、そう言って殴りかかる男の拳を受け止めた爽太さんは、その男たちを撃退してくれたのだった。
「大丈夫か?」
「……ありがとう、ございました。助けて頂いて」
私はあの時、爽太さんに助けてもらったからこそ、こうして恩返しが出来ている気がする。
「……お前、借金どのくらいあるんだ?」
「え……?」
「借金。父親が借金、してるんだろ?」
「……500万です」
その言葉の後、爽太さんは「500万? そんなにあるのか、借金」と言って私を見ていた。
「……はい。父親が借金してると知ったのは、父親が死んだ後です。 気が付いたら、私が払うことになっていました」
父親の借金を抱えて生きていくのは、とても辛い。毎日こうして取り立てられて、生きてくことに疲れてしまった。
「……もう、イヤだ」
父親の借金さえなければ、わたしは今頃幸せになっていた。
「……お前、名前は?」
「……え?」
その時、爽太さん私の名前を聞いてきた。
「俺は小田原爽太《おだわらそうた》だ。……お前の名前は?」
「……加藤紅音《かとうあかね》です」
「よし、紅音。お前のその借金、俺が全額払ってやる」
「……え?」
初めて会った人にそんなことを言われて戸惑うのは当たり前なのだけど……。
なぜそんなことを言ってくれるのか、分からなくて……。ただただ、瞬きを繰り返すことしか出来なかった。「……私の借金を、あなたが?」
そんな、どうして……?「ああ。 その代わりに、俺のお願いを聞いてくれるか?」
「……え? お願い、ですか……?」
お願いとは、一体何なのだろう……。そんなことを思っていたら、爽太さんはこう言ってきた。
「期間限定で、俺の妻になってほしいんだけど」
「……え?」
期間限定で……妻? え、それってまさか……結婚ってこと?
「妻って……。私と、あなたが……?」
「そうだ。俺とお前がだ」
私と彼が、結婚……。しかも今日初めて会った人と、結婚……?
そんなの、急すぎる……。「……でも、そんなの……。悪いです」
今日初めて会った人に借金を返済してもらうなんて、そんなこと出来ない……。
そんなの迷惑になってしまうし……。「じゃあ聞くが、お前はこのまま借金を返済し続けられるのか?」
そう聞かれて私は「それは……」と口を閉ざした。
「どうする? お前はこのまま、一生この先も辛い人生を送るつもりなのか?」
「…………」
何も言えなかった。 だって、もうそんな人生送りたくないって思ってるのは確かだから……。
「どうなんだ?」
「……イヤです。 もうこんな人生……送るなんてイヤです!」
だけどこれが、正直な気持ちだ。もうこんな人生真っ平ごめんだ。借金を抱えて生きていくなんて、もう懲り懲りだ。
こんなことになるくらいなら、死んだほうがマシだ。「お前が俺との結婚を受け入れるというのなら、俺は今すぐその借金を全額その場で返済してやる」
「……どうして?」
どうしてそんなに私に、優しくしてくれるの……? どうして?
「俺は困っている人を見捨てられない主義なんでね」「……私、もうこんな辛い生活から抜け出したいです」
父親の借金を背負って生きていくなんて、もうごめん……。幸せになりたい。
一人の女として、幸せに生きていきたい。「どうだ?俺と結婚、するか?」
「……私、幸せになりたいです。 だから、結婚します、あなたと」
それで結婚して借金が失くなるのなら、わたしは彼と結婚する。幸せになれるのかは分からないけれど、やるしかない。
「じゃあ契約成立ってことで。お前のその借金、肩代わりしてやる」
「……ありがとうございます。 本当に、感謝しています」
「それとお前は、すぐにここのアパートを引き払った方がいい。 また借金取りが来る可能性があるからな。今からでも俺の家に住めばいい」「……え?」
今から?そんな、急すぎる……。すぐに引き払うなんて出来るのかな……?
「ここの家賃はいくらだ?」
「……4万5千円です、けど……」
それがなんだと言うのだろうか……?「じゃあすぐに、この金を持ってこのアパートを引き払ってこい」
そう言って何枚もの一万円札を渡してきた爽太さんに、私は「え……?これって……」と爽太さんを見る。
「これだけあれば足りるだろ?」
「え、こんなに……?!」
「早くしろ。それを大家に渡してこい。 今すぐにだ」
「は、はい……」
私は言われた通りすぐに大家さんの元へ行き、渡されたお金を渡し、アパートを引きうことになった。
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen