All Chapters of ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา: Chapter 211 - Chapter 220

ประธานหลิวเดินเข้าไปหาเตชินในห้อง เตชินจ้องมองหล่อนที่เดินเข้ามาด้วยแววตาเย็นชาแล้วเอ่ยเสียงเย็น" เชิญ "ประธานหลิวนั่งลงบนเก้าอี้แล้วเอ่ย" เตชิน คุณทำแบบนี้มันไม่ใจร้ายเกินไปหน่อยเหรอ "" ผมทำอะไร "เตชินเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเนือยๆเต็มไปด้วยความเยือกเย็นในขณะที่แววตาคมกริบจับจ้องคนตรงหน้าอย่างเคร่งขรึมด้วยท่าทางทรงพลังอำนาจ ดูองอาจน่าเกรงขามประธานหลิวไม่ชอบท่าทางไม่รู้อะไรของเตชินที่สุด เธอกำมือแน่นด้วยความเดือดดาลใจแล้วเอ่ยเสียงเข้ม" คุณจะทำให้บริษัทฉันล้มละลาย คุณก็รู้ว่าถ้าบริษัทฉันล้มละลาย ฉันจะถูกพ่อเรียกกลับประเทศทันทีคุณจงใจทำลายบริษัทฉัน คุณซื้อตัวผู้ถือหุ้นเหล่านั้นใช่มั้ย พวกเขาถึงได้พากันตำหนิฉันและทยอยกันถอนหุ้น "เตชินจ้องหน้าประธานหลิวแล้วกระตุกมุมปากยกยิ้มขึ้นมาอย่างเย้ยหยันแล้วเอ่ยเสียงเย็น" นั่นเป็นเพราะคุณทำตัวเองต่างหาก คุณกล้าใช้วิธีสกปรกต่ำช้าที่ผมเกลียดที่สุดกับผม คุณขุดหลุมฝังตัวเองให้ตายทั้งเป็นตั้งแต่ตอนที่คุณคิดใช้ความต่ำช้ากับผมแล้วแต่น่าเสียดายที่คุณลืมคิดไปว่าผมไม่ใช่คนที่คุณจะทำแบบนั้นได้นอกจากภรรยาผมแล้ว ตอนนี้ผมจะไม่แตะต้องผู้หญิงคนอื่นอ

เตชินกลับไปบ้าน หลังจากที่ไม่ได้กลับมาหลายวัน ทันทีที่ขับรถเข้าไปในบ้าน ความเงียบที่ไม่ปกติทำให้ก็รู้สึกโหวงเหวงในใจแบบแปลกๆเขาเข้าไปจอดรถในโรงจอดรถแล้วเปิดประตูลงมา มองเข้าไปยังประตูบ้านที่ปิดสนิทด้วยความสงสัย แล้วเอ่ยพึมพำกับตัวเองเบาๆ" ทำไมประตูบ้านถึงปิดล่ะ เงียบอย่างกับไม่มีคนอยู่ หรือว่าพิมกับป้าใจออกไปข้างนอก "แล้วเขาก็เดินไปยืนอยู่หน้าประตู หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปหาพิมคิ้วของเขาก็ขมวดชิดเข้าหากันทันที เมื่อได้ยินเพียงเสียงจากพนักงานคอลเซ็นเตอร์ที่พูดในสาย" ขอภัยค่ะ หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถใช้งานได้ในขณะนี้..... "เขากดวางสายไปอย่างอารมณ์เสียและร้อนรนในใจ" ทำไม่พิมถึงปิดเครื่อง หรือว่าจะหอบลูกหนีไปอีกแล้ว "เขานึกถึงคำพูดของพิมที่เคยพูดกับเขาไว้ ว่าถ้าเขานอกใจเธออีกครั้ง เธอจะพาลูกหนีไปเมื่อคิดได้ดังนั้นเขาโกรธมาก โมโหคนที่เป็นต้นเหตุทำให้พิมหอบลูกหนีไปเขากำโทรศัพท์ ขบกรามแน่น พึมพำออกมาอย่างเยือกเย็นด้วยแววตาดุดันแข็งกร้าว" หากภรรยากับลูกผมหนีไปเพราะความเข้าใจผิด ผมจะให้คุณชดใช้เป็นสองเท่า คุณหลิว! "สิ้นเสียงเขา ก็มีเสียงอีเมลแจ้งเตือนดังขึ้นแสดงให้รู้ว่าว่ามีคนส

ทางด้านเตชิน เขาตามหาพิมด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ไปตามบ้านของคนที่พิมรู้จักอย่างบ้านของรุ่นพี่พิมที่เขาเคยไปครั้งก่อนขณะที่เขาตามหาพิมอยู่ก็สั่งโทรสั่งให้ลูกน้องตามหาพิมจากกล้องวงจรปิดตามถนนต่างๆ แล้วลูกน้องของเขาก็คอยโทรมารับรายงานทันทีหลังจากตรวจสอบเสร็จ" นายครับ จากการตรวจสอบตามถนนสายต่างๆที่มีกล้องวงจรปิดรถที่คุณพิมเรียกใช้บริการมุ่งหน้าไปยังสนามบินครับ พวกเราไปสอบถามคนขับแล้วเขาบอกว่าไปส่งคุณพิมเสร็จก็ไปรับลูกค้ารายอื่นต่อทันทีครับ "เตชินได้ยินดังนั้นก็กดวางสายแล้วโทรไปหาผู้ช่วยคังต่อทันทีที่ผู้ช่วยคังรับสายเขาก็เอ่ยสั่งงานทันทีด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า" คุณไปขอตรวจสอบรายชื่อผู้โดยสารของเที่ยวบินแต่ละสายการบินมาให้ผมหน่อย เฉพาะอาทิตย์นี้ "" เกิดอะไรขึ้นครับ "ผู้ช่วยคังเอ่ยถามด้วยความสงสัย เตชินจึงเอ่ยตอบเสียงเย็นว่า" คุณพิมพาลูกหนีไปแล้ว "ผู้ช่วยคังแอบตกใจแล้วรีบเอ่ยว่า" ครับๆ ผมจะรีบไปตรวจสอบให้เดี๋ยวนี้ครับ "เตชินวางสายไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเหนื่อยๆแววตาดูล้าไปหมด เขาขับชิดเข้าข้างทางแล้วจอดคิดอะไรอย่างเงียบๆคนเดียว ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธแค้นป๊อบมากๆแต่เมื่อนึ

ในขณะที่ป้องลงเอยกับประธานหลิวด้วยความพิสวาทราคะ ส่วนป๊อบก็ตัดสินใจไม่ตามง้อณัชชาอีก เพื่ออยู่กับตัวเอง อยู่คนเดียวให้ได้ก่อน เพราะตั้งแต่วันที่เขาเลิกกับพิม เขาไม่เคยอยู่คนเดียวเลย ปล่อยตัวควงสาวขึ้นเตียงไม่ซ้ำหน้า จนกระทั่งมาหยุดเมื่อเจอณัชชา สุดท้ายเขาก็รู้ตัวว่าที่ผ่านมา เขาไม่เคยลืมพิมได้เลย และเป็นเขาเองที่ใช้วิธีผิดๆในการลืมคนที่รักที่สุดในชีวิต ในเมื่อณัชชาไม่รับสาย พอกลับไปถึงกรุงเทพ เขาก็นั่งรถกลับไปบ้านของตัวเองระหว่างทางก็พิมพ์ข้อความส่งไปหาณัชชาว่า( ณัชชา ผมขอโทษนะ ขอโทษที่ให้หัวใจคุณไม่ได้ ในเมื่อคุณไม่รับสาย ผมจะถือว่าคุณไม่พร้อมคุย ต่อไปนี้ผมอยากจะขอใช้เวลาอยู่กับตัวเองจนกว่าจะลืมพิมได้จริงๆผมไม่อยากมีคุณทั้งๆที่ใจผมยังมีคนอื่นอยู่แบบนี้ มันไม่ยุติธรรมกับคุณเลยที่ผ่านมา ผมขอโทษที่ทำให้คุณเสียใจ หากผมตัดใจจากพิมได้แล้วและไม่รู้สึกอะไรกับเธออีกถึงเวลานั้น ผมจะโทรหาคุณเป็นคนแรก หากคุณยังให้โอกาสผมอยู่ขอคุณรับสายผมนะ ผมรู้ว่าผมเห็นแก่ตัวเกินไป แต่การเลิกรักคนคนหนึ่งหรือลืมใครสักคนมันไม่ง่ายเลย หากคุณเคยรักใครสักคนหมดหัวใจ คุณคงจะเข้าใจผมในตอนนี้ )พิมพ์ข้อความ

พิมหนีมาอยู่ในชนบทที่ห่างไกลความเจริญ ท่ามกลางบรรยากาศเย็นสบายเต็มไปด้วยความเขียวชอุ่มของต้นชา ที่ปลูกเรียงยาวเป็นแถวดกเป็นพุ่มสวยงามไม่มีใครคาดคิดว่าเธอจะขึ้นเหนือ พาลูกชายมาอยู่ใกล้เขตชายแดนประเทศเพื่อนบ้านซึ่งเป็นที่ ที่เธอแอบซื้อไว้ในช่วงที่เลี้ยงลูกอยู่บ้านโดยที่ไม่มีใครรู้เลยนอกจากพ่อแม่เธอเธอจ้างครอบครัวชาวสวนมาดูแลบ้านไร่หลังนี้ให้นานแล้วและปลูกชาออร์แกนิคไว้ดื่มเองโดยมีพ่อกับแม่ของเธอคอยส่งข้าวสารอาหารให้กับครอบครัวชาวสวนชาของเธอบ้านไร่ของเธอใช้ไฟจากแผงโซลาร์เซลล์ขนาดใหญ่ มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ไม่ว่าจะเป็นเครื่องซักผ้า ทีวี ตู้เย็น หม้อหุงข้าว ล้วนใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์ทั้งนั้นและในเช้าวันนี้เคอร์ฟิวน้อยสุดหล่อที่ตอนนี้อายุครบสองขวบแล้วกำลังวิ่งเล่นไล่จับกันกับพี่ๆลูกชาวสวนในสนามหญ้าเทียมหน้าบ้านอย่างสนุกสนานเบื่อไล่จับก็เล่นซ่อนแอบกันตามประสาเด็กที่เล่นไม่รู้จักเหนื่อย ในบริเวณนั้น มีพี่เลี้ยงนั่งคอยดูแลห่างๆส่วนพิมก็นั่งพิมพ์งานบนบ้าน ผันตัวเองมาเป็นนักเขียนถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตของตัวเองให้คนอื่นได้อ่าน บรรยายออกมาผ่านตัวหนังสือเมื่อพิมพ์งานเสร็จเธอก็บันท