All Chapters of ระบำดอกดิน: Chapter 91 - Chapter 100

‘อีพิซซี่! บอกน้องมึงด้วย! อย่ามายุ่งกับแชมป์อีก! ไม่งั้นกูจะเอาให้แสบสันไปทั้งทรวงเลย คอยดูสิ! ถ้าอีดวงมันไม่หยุด กูนี่แหละจะทำให้มันหยุดหายใจไปจากวงการบันเทิงเลย มึงคอยดูว่ากูจะทำได้แค่ไหน’ ‘อะไรกันจุ้ง ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ ใจเย็นๆ ก่อน ค่อยพูดค่อยจากัน ดวงไปทำอะไรให้’ ‘ก็น้องมึงน่ะเอายาปลุกเซ็กซ์ให้แชมป์กิน ดีนะที่มีคนไปช่วยไว้ทัน ไม่อย่างนั้นเช้านี้น้องมึงคงได้เปิดแถลงข่าวว่ากินพระเอกของกูได้แล้วมั้ง’ ‘ว้าย! จุ้งเอาอะไรมาพูด ดวงไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก’ ‘หนอย อีพิซซี่! มึงไม่รู้หรือว่าแกล้งหุบเขาเอาไว้ มึงน่ะรู้ดีกว่าใครว่าอีดวงน่ะมันเป็นฮิสทีเรียขาดผู้ชายไม่ได้ ไอ้ท่าทีใสซื่อของมันน่ะ เจ้ามารยาทั้งร้อย ยุ่งกับใครกูไม่เคยว่าไม่เคยสนใจ แต่นี่มันแชมป์ แถมให้กินฟรีเขาก็ยังไม่กิน มันเลยต้องมอมยาแชมป์ อีเวร! กูไม่รู้จะสรรหาคำด่าไหนมาถึงจะเหมาะกับมัน มึงไปบอกมันเลยนะ ถ้าไม่หยุด กูจะหยุดให้เอง นี่กูโทร. หามันเป็นร้อยรอบมันก็ไม่รับ ไม่อย่างนั้นกูไม่โทร. มาด่าฝากมึงหรอก บอกมันให้ได้ อย่าให้กูของขึ้น กูไม่ยอมแน่!’ ‘จุ้งใจเย็นๆ นะ เป็นเรื

คำพูดเตือนใจของแองจี้ที่ให้เธอตัดสินใจเองว่าจะทำยังไง เพราะหากเธอเลี่ยงการให้สัมภาษณ์เพราะกลัวว่าคนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นจะได้รับผลกระทบ เธอก็ต้องยอมให้คนไม่ดีอย่างนั้นทำร้ายอยู่ร่ำไป แต่ถ้าเธอสู้แม้อาจจะเสียหายไปบ้าง แต่เชื่อได้ว่าสุดท้ายแล้วแฟนคลับก็จะเข้าใจ และคนที่จ้องจะทำร้ายเธอก็จะแพ้ภัยตัวเอง “น้องติ๊ก้ามั่นใจหรือคะ” “มั่นใจพันเปอร์เซ็นต์ค่ะ สำหรับข่าวที่พี่ๆ ได้มา ติ๊ก้าอยากให้หาต้นตอข่าวให้เจอนะคะ จะได้ถามเขาให้รู้ไปเลยค่ะว่าทำไมถึงมาใส่ร้ายติ๊ก้าแบบนี้ เพราะติ๊ก้าเชื่อค่ะว่าเขาต้องได้ดูเทปทั้งหมดแล้ว และเขาก็ต้องรู้ดีว่าติ๊ก้าไปกับใครบ้าง เข้าตอนไหนออกมาตอนไหน ซึ่งมันไม่มีอะไรอย่างที่พี่ๆ เข้าใจเลยนะคะ และที่เขียนว่าติ๊ก้าชอบกินแซนด์วิชนี่ก็แรงไปนะคะ เพราะผู้ชายที่เดินนำหน้าคุณภีมก็คือน้าชายของติ๊ก้าเอง” “น้าชาย!...” นักข่าวหันไปพูดคุยกันเองเพราะถือเป็นข่าวใหม่ที่พลิกสถานการณ์คลุมเคลือไปได้ไม่หลงเหลือ “แล้วน้องติ๊ก้าพอจะบอกได้ไหมคะว่าไปธุระด้วยเรื่องอะไร” คนร่างเล็กยังขยันยิงคำถามไม่ลดละ “ติ๊ก้าขออนุญาตไม่ตอบนะคะ

"พี่เข้าใจนะแชมป์ ทั้งติ๊ก้าทั้งแองจี้ก็เข้าใจ และทุกคนก็เห็นเหมือนกันว่าให้แชมป์อยู่เฉยๆ ไว้ ไม่ว่าข่าวมันจะเป็นยังไง แชมป์ก็ต้องให้สัมภาษณ์อย่างแบ่งรับแบ่งสู้ ถ้าไม่อยากปฏิเสธก็อย่ายอมรับ ทำได้ไหม เรื่องแบบนี้พี่ว่าแชมป์ทำได้อยู่แล้ว" จุ้งหมายถึงทุกครั้งที่สื่อสัมภาษณ์ศิรชัชเกี่ยวกับสาวคู่ควง ไม่เคยมีครั้งไหนที่ศิรชัชจะทำให้สื่อไม่เชื่อถือ ภาพลักษณ์ผู้ชายอบอุ่นของเขายังไม่มีใครมาลบล้างไปได้ และการที่เขาพูดเลี่ยงนั้น สื่อก็มักจะเข้าใจกันไปเองว่าเป็นเพราะเขากำลังให้เกียรติผู้หญิง แม้ว่านังพวกนั้นจะถูกศิรชัชกินไปจนถึงตับไตไส้พุงแล้วก็ตาม แต่หากครั้งนี้เขาออกมายอมรับ ก็ไม่มีใครจะรับประกันได้ว่าผลคะแนนนิยมของเขากับมัตติกาจะพุ่งทะยานไปข้างหน้าหรือจะทรุดฮวบลงเหว เพราะรู้กันดีว่าสื่อใหญ่ที่หนุนหลังกลิกานี้เป็นใคร หากนังนั่นกัดไม่ปล่อยก็มีหวังว่าทั้งเขาทั้งแองจี้คงต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อรักษาศิรชัชกับมัตติกาไว้ให้ได้ แต่การที่ศิรชัชเลือกที่จะเสี่ยงในวันนี้ก็ไม่ควรเลย เพราะยังไม่ถึงเวลา "แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกครั้งนะครับ ทุกครั้งผมพูดได้เพราะผมพูดความจริงที่อ

“ติ๊ก้าเข้าใจค่ะ พี่แชมป์อย่าคิดมากสิคะ เวลามีน้อย เราอย่าคุยเรื่องแบบนี้กันดีกว่าค่ะ เดี๋ยวติ๊ก้าก็ต้องไปทำงานแล้ว” “เดี๋ยวครับ” ท่อนแขนแกร่งตวัดรัดรอบเอวบางที่เอี้ยวตัวเพื่อเดินไปข้างหน้าจนมัตติกาตกอยู่ในอ้อมกอด เรือนร่างที่แนบชิดทำให้แก้มสีนวลระเรื่อขึ้นอย่างกะทันหัน “พี่แชมป์คะ อายพี่แองจี้กับพี่จุ้งนะคะ” เธอบอกแต่ก็เต็มใจอยู่ในอ้อมกอดของเขา “อายอะไรล่ะครับ พี่แชมป์ยังไม่ได้ทำอะไรเลย พี่แชมป์เพียงแต่จะบอกว่า พี่แชมป์น่ะแข็ง...แรง...อึด...เปี่ยมประสิทธิภาพ และยังบ่งบอกถึงสายพันธุ์ของพี่ที่ดีเยี่ยม และพี่เองก็มีน้ำยาสุดๆ” ดวงตาสวยหวานเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อเขาบรรจงวางฝ่ามือไว้บนหน้าท้องของเธอ ทำให้เขาอดใจไว้ไม่ไหวต้องจุมพิตรับขวัญคนตื่นตระหนกนั้นสักครั้ง “แล้วติ๊ก้าไม่กลัวหรือครับว่าอาจมีเจ้าตัวน้อยๆ ของพี่อยู่ในนี้แล้วก็ได้” ศิรชัชหุบยิ้มเมื่อดวงตาตื่นตระหนกตกใจเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นแววหวานทั้งใบหน้าและดวงตา เหมือนสิ่งที่เขาคิดนั้นไม่ใช่ “อะไร...ติ๊ก้ายิ้มแบบนี้หมายความว่ายังไง อย่าบอกพี่นะว่า...” ศิรชัชส่ายหน้าไปม

ฝ่ามือลูบไล้ไปมาบริเวณแผงอกแกร่งก่อนจะเลื่อนแทรกเข้าไปในสาบเสื้อเชิ้ตเนื้อดี ผ่านแผงอกกว้างที่มีไรขนขึ้นปกคลุมก่อนจะพยายามละเรื่อยลงสู่เบื้องล่าง จุดหมายที่ทำให้ร่างแข็งแกร่งนี้ยืนนิ่งไม่ไหวติง “ปล่อยผมดวง เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก และถ้าคิดว่าทั้งรูปทั้งคลิปจะทำอะไรผมได้ ไม่มีทาง คุณคิดผิดแล้ว” “แชมป์ไม่แคร์จริงๆ หรือคะ ถ้าดวงจะส่งทั้งภาพทั้งคลิปให้เฮียเชษฐ์ ดวงจะดูซิว่า นังติ๊ก้าคนดีของแชมป์จะยังคงทำหน้าตาสวยสู้กล้องได้อีกหรือเปล่า ถ้าเจอข่าวฉาวระลอกใหม่เข้าไป” กลิกาลอยหน้าลอยตาพูดอย่างเป็นต่อ ไม่ได้สนใจใบหน้าที่แดงสลับเขียวเพราะอาการโกรธที่ต้องจำระงับอย่างที่สุดของเขาเลยสักนิด “อย่า...ยุ่ง...กับติ๊ก้า” “ง่ายๆ ค่ะแชมป์ ถ้าอยากให้ดวงเลิกยุ่งกับมัน แชมป์ก็ต้องเลิกยุ่งกับมันด้วย ถ้าไม่มีมันแชมป์ก็ต้องคู่กับดวง ไม่ใช่นังเด็กเมื่อวานซืนนั่น ทำไมล่ะคะแชมป์ นังติ๊ก้ามันมีทีเด็ดอะไรแชมป์ถึงติดใจมันนัก ทำไมไม่ลองกับดวงบ้างล่ะคะ ดวงจะทำให้แชมป์ลืมทุกคนที่เคยมีอะไรด้วย ดวงจะทำทุกอย่างให้แชมป์พอใจ” เสียงเค้นเครียดบ่งบอกอารมณ์และความหวง