Hidding My Ex-Boyfriend's Son のすべてのチャプター: チャプター 41 - チャプター 50

Nang magising si Aubree sa tunog ng kanyang telepono, nagalit ang kanyang mukha.Nagmamadali siya sa pagtawag dahil sa galit nang malaman na nakipagkita si Lucian kay Roxanne noong nakaraang gabi, kaya’t nahuli na siyang natutulog.“Ano ba?” ang boses niya’y puno ng pagka-impatience nang sagutin niya ang tawag.Sa kabilang dulo, tila labis na naguguluhan si Charles. “Ms. Pearson, pumunta ka agad sa opisina! May malaking problema sa sistema ng kumpanya!”Pagkarinig ni Aubree nito, bigla siyang nagising. Mabilis siyang naligo at nag-ayos bago tumakbo patungo sa opisina.Pagdating niya sa opisina, nadiskubre niyang nagka-problema ang buong sistema ng kumpanya. Ang lahat ng empleyado ay nakatayo sa gilid na may mga nakakapangilabot na ekspresyon, habang ang mga tao sa technical department ay abala sa pagsasaayos ng problema.Walang sinuman ang nakakaalam kung ano ang pinagmulan ng virus, at kahit anong paraan ang kanilang ginamit, hindi nila maayos ang isyu.Nang dumating si Aubree, lahat

Kahit hindi kasing galing ni Benny si Archie pagdating sa teknolohiya, naiintindihan naman niya ang nangyayari.Walang progress ang Pearson Group buong umaga. Ngayon na natalo si Benny bigla, malamang na eksperto ang kalaban, at tiyak na hindi sila taga-Pearson Group. Ang buong umaga ay sapat na para humingi sila ng tulong sa iba.“Baka… galing sa Farwell Group.” ‘Yun lang ang posibleng sagot na naisip ni Archie.Kilala ang technical team ng Farwell Group sa galing nila. Bukod pa riyan, kung totoo ngang mommy ni Essie ‘yung babae, walang dahilan para hindi humingi ng tulong ang Pearson Group sa kanila.Napakunot ang noo ni Benny at napangiwi nang marinig ito. Galit siya.Alam niyang nanay ni Estella ang babae, pero siya rin ang nang-api sa mommy nila. Hindi siya makapaniwala na tumulong pa si Lucian kay Aubree.Hindi puwede ‘yan. Kailangan kong turuan sila ng leksyon.Dahil dito, binalikan ni Benny ang laptop, seryoso ang mukha, at mabilis na nag-type.Samantala, nagkukumpulan ang mga

Nang una, nagulat si Roxanne sa ginawa ni Estella. Pero pagkatapos ay naramdaman niya ang bigat sa puso para sa bata. Inyukod niya ang sarili at niyakap si Estella nang mahigpit, banayad na hinahaplos ang likod nito.Mahigpit namang humawak si Estella sa laylayan ng damit ni Roxanne, humihikbi ng walang tigil.Napapikit si Lucian nang may kaunting pagkaawa habang pinapanood ang eksena.Kanina sa bahay, iniiwasan lang ako ng batang ito. Pero ngayong narito si Roxanne, agad siyang humingi ng yakap nang walang pag-aatubili. Sadyang likas bang mas malapit ang mga bata sa kanilang mga ina?“Okay. Stop crying. Can you tell me what’s wrong?” tanong ni Roxanne, puno ng pag-aalala.Natural na hindi pa marunong magsalita si Estella.Sa huli, nag-clear ng throat si Lucian at walang emosyon na sinabi, “She went to kindergarten today and did not see your boys, so she thought they stopped going. She went home and cried the entire night, asking to come here to confirm their reason for absence.”Napa

Nagliliwanag ang mga mata ni Benny. Dahil sa pagtanggap ni Lucian sa kilos ni Archie, nagkaroon siya ng lakas ng loob na gayahin ito.Nagdesisyon siyang maglakas-loob at naglagay ng isang pirasong inihaw na patatas sa plato ni Lucian, at tiningnan ito nang may pananabik.Nagulat si Lucian sa maalalahaning kilos ng bata. Akala niya magiging komplikado ito para sa kanya, ngunit nagbigay siya ng isang magaan na ngiti nang makabawi siya. “Salamat. Kumain ka rin ng maraming patatas.”Habang nagsasalita, ibinalik ni Lucian ang kilos na iyon.Naalala niyang hindi nagustuhan ng batang ito ang ilang gulay na sinabi niyang ayaw niya kanina, kaya sinadya niyang iwasan ang mga iyon.Lumaki ang mga mata ni Benny sa sorpresa. “Salamat, Mr. Farwell! Kakain ako!”**Daddy nagbigay sa akin ng pagkain!**Samantala, si Archie ay nagmukhang disgusted habang pinagmamasdan ang kanilang interaction. Si Benny talaga, tanga. Hindi niya man lang makita ang obvious na plano ni Daddy na kunin ang pabor nito! Hind

Halos alas-diez na nang dumating si Lucian sa bahay kasama si Estella.Naghihintay na ang butler sa pintuan.“Ms. Pearson po ay naghihintay sa loob, Mr. Farwell.”Nagmumukhang naguluhan si Lucian sa balitang iyon. Tumango siya sa butler at pumasok na kasama si Estella.“Nandiyan ka na!”Tumayo si Aubree mula sa sofa nang makita sila, at mabilis na yumuko para sana haplusin ang ulo ni Estella, pero mabilis na umiiwas ang bata.Mabilis na kumunot ang mga mata ni Aubree, pero agad niyang itinatago ito at bumangon ng may ngiti. “Ano ba ‘yan?”Sinuri siya ni Lucian ng matalim. Walang emosyon ang tono niya. “Anong nangyari?”Nagbigay si Aubree ng isang malumanay na ngiti. “Gusto ko lang magpasalamat ulit sa pagbigay mo sa amin ng tulong kanina. Nakalabas kami sa isang aberya dahil doon, at pinapunta ako ni Dad para magpasalamat ng personal.”Para sana magdagdag ng ibang salita, pero pinutol siya ni Lucian. “Naisakatuparan na ba ang problema?”Naguguluhan si Aubree sandali, pero nagpatuloy d