Lahat ng Kabanata ng ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ: Kabanata 61 - Kabanata 70

“เจ้าฉลาดนักนะ รู้ด้วยว่าต้องเอาของไปซ่อนในห้องนอนข้า” นางถานพาเด็ก ๆ เดินไปยังห้องนอนของตัวเอง นางยังคิดไม่ทันด้วยซ้ำ แต่เซี่ยซือซือกลับสั่งการน้องทั้งสองอย่างรวดเร็ว “ข้ารู้นิสัยพวกเขาดีเจ้าค่ะ ต้องบุกไปถึงห้องนอนแน่ ๆ เพราะคิดว่าข้าแอบซ่อนของที่ซื้อมาเอาไว้ในนั้น” เซี่ยซือซือรู้ซึ้งถึงน

“ใช่เจ้าค่ะท่านแม่ นักพรตเฒ่าตกลงไปในกับดักสัตว์ของชาวบ้าน เขาอยู่ในนั้นมาหนึ่งวันเต็ม ๆ เจ้าค่ะ แต่โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก ข้าไปเจอได้ทันเวลาพอดี ข้าใช้เถาวัลย์ดึงเขาขึ้นมาเจ้าค่ะ” นางหยุดพักหายใจเพราะพูดเร็วเกินไป “เจ้าค่อย ๆ พูดซือซือ ดื่มน้ำชาก่อนเร็ว” นางถานรินน้ำชาใส่จอกให้ลูกสะใภ้

“เจ้ามาหาข้าเช่นนี้มีธุระอันใดซือซือ” เซี่ยซือซือมองไหสุราบนโต๊ะของหยวนหย่งเล่อ เขานั่งพิงเสาต้นใหญ่แขนเท้าราว ขาพาดบนตั่งข้างหนึ่งอีกข้างชันขึ้น นี่มันราวกับบุรุษเสเพลตามหอคณิกาก็ไม่ปาน “นายท่านหยวน ท่านมีเรื่องอันใดไม่สบายใจก็บอกกล่าวข้ามาได้ สุราย้อมใจใครไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ” เซี

“พ่อบ้านเกาไปเตรียมตั๋วเงินให้นางเถอะ ดูท่านางกำลังฝันหวานอยู่ตอนนี้ คงไม่ตื่นเอาง่าย ๆ” หยวนหย่งเล่อประชดนาง แต่เซี่ยซือซือกลับไม่โกรธเขา นางเอาแต่นั่งยิ้มเล็กยิ้มน้อยอยู่อย่างนั้น หลังจากได้ตั๋วเงินมาแล้ว เซี่ยซือซือก็โค้งตัวอ่อนให้เจ้าของบ้าน กล่าวอำลาเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ตอนนางเดินอ

“ข้าไม่คิดว่ามันจะได้ผลจริงนี่เจ้าค่ะ” “ถานจ้านกลับมาเดินได้แล้ว นี่นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดี ข้าดีใจด้วยนะถานจ้าน เหลียนฮวา” ผู้ใหญ่บ้านกล่าวต่อหน้าสองแม่ลูกสกุลถาน “ขอบคุณขอรับท่านลุงผู้ใหญ่บ้าน” “ขอบคุณเจ้าค่ะ ขอบคุณที่ท่านช่วยเหลือพวกเราสองแม่ลูกมาตลอด ท่านหมออวี่