All Chapters of Relived To Marry The Masked CEO: Chapter 31 - Chapter 40

Nang imulat ni Astrid ang mga mata niya, unang tumambad sa kanya ang isang puting kisame. Iniikot naman niya ang mga mata niya, nasa ospital pala siya. Buong akala niya bago siya mawalan ng malay ay iuuwi na sila. Agad niyang hinanap si Theo nang maaalala niya na kasama niya ito kanina, walang tao sa loob ng kwarto maliban sa kanya. Kinapkapan niya ang sarili kung nasaan ang cellphone niya dahil hindi naman siya pinalitan ng damit. Nang kapkapin niya ang kanyang bulsa, iba naman ang nakuha niya. Papel. Nagtaka si Astrid kung ano ito, at binuklat. Number at address lamang ang nakalagay dito, saka niya naaalala ang nangyari bago sila makalabas sa loob ng kwarto kung saan sila kinulong ng kung sino man ang kumidnap sa kanila ni Theo. Napatitig naman si Astrid dito. 'Kontakin ko ba siya? Paano kung nagpapanggap lamang siya? Wala naman akong nabasa na tungkol sa kanya sa mga isinulat ni Astria...' 'Ngunit, baka wala nang susunod pa na pagkakataon. Siya palang ang nakaka

"I thought she was already awake?" Tanong ni Tristan kay Doc Sanchez. Nagkibit balikat naman ito. "Ayun sabi ng mga nurse sakin kanina. Baka kanina yun." Sagot naman ni Doc Sanchez. Suminghal ng malalim ang lalaki, habang pinagkrus naman ni Doc Sanchez ang mga braso niya. "Anyway. Mr. Timothy's surgery went well. Right now he's resting, in his suite, and hopefully he'll wake up already." Narinig naman ni Tristan ito, ngunit parang hindi naintindihan ng utak niya. Nakatutok lamang ito sa babaeng natutulog, hindi alam kung malay na ba ito o wala pa. "What made you agree pala sa request ko? To help this patient?" Dagdag ni Doc Sanchez nang mapansin niya na malalim ang iniisip ni Tristan. Mabagal naman nitong binaling ang tingin niya kay Doc. Sanchez. "She was someone I knew, and she helped me before. I just wanted to return the favor." Nag-hum naman si Doc. Sanchez at tumango. "That's nice. Well, I must be on my way out, I still need to do my rounds." Hindi sumagot si Trista

"Kamusta pala si Papa? Ok na ba siya?" Tanong naman ni Astrid nang maalala niya na galing nga pala ang asawa niya sa kanyamg tatay. Tagal na rin niyang hindi nakikita ito, lubos na pinagdadasal na maging ayos na ang lagay nito. Tumango naman si Tristan. "Yeah. Doc Sanchez told me that we can visit him soon, they're expecting that he will have a fast recovery." Lumaki naman lalo ang ngiti ni Astrid sa narinig. "Buti naman. Salamat at magiging ayos na ang lagay ni Papa." Sabay nag-unat at naramdaman niya na namamanhid na ang katawan niya. "What about my Dad? Did something happen to him?" Tanong ng isang antok na antok pang boses, mula sa tabi ni Astrid. Parehong nagulat naman si Astrid at Tristan sa biglang pagsabat ng kanina lang na tulog na si Theo. Nako, gising na pala ito. Sabay silang napatingin dito na kinukusot pa ang mata niya, at naghikab. "Why are you talking about Dad?" Tagatak naman ang pawis ni Astrid kahit na naka-aircon sa loob ng kwarto, habang pasimplen

[Come on now, Cousin. The clock is moving. I need an answer.] Pagmamadali ni Julia kay Tristan. Sinuntok naman ng malakas ni Tristan ang camera na nasa harap niya. Nabarag ang camera, nahulog ang lens at buong camera malapit sa paanan ni Tristan. Sabay winagayway niya ang kamao niyang may dugo. "Yeah. I'll go. I'll make sure to destroy you" Biglang bumukas naman ang pinto, si Astrid ay hawak-hawak ang pihit ng pinto, at sa kabilang kamay nito ay hila-hila niya ang lalagyam ng iv drip. Sa tabi naman niya ay si Theo na nakahawak sa likod ng damit niya. Narinig nila ang malakas na pagsuntok kanina ni Tristan sa pader kung nasaan ang kanina lang na nakalagay na camera. Nanlaki agad ang mata ni Astrid nang makita niya ang duguan na kamay nito. [Oh, what a bummer. Why did you destroy the camera? Do you even know how much that costs?] Pagiinarte nito, at mahigpit na kumuyom ang kamay ni Tristan. "Hoy, wag mo nang ganyanin lalo kamay mo! Anong nangyari diyan?! Bakit puro dugo na y

Ilang minuto na nagkakatok si Theo kasama ang nakakatanda nitong kapatid sa pinto ng cr, kung nasaan si Astrid. Habang si Astrid ay tahimik lang na nakaupo sa sahig, malalim ang iniisip. Marami siyang hindi maintindihan na bagay, na alam naman din niyang kailan man ay hindi masasagot ng sino man. Lalo sa araw na ito, na isang impormasyon na sigurong ay hindi niya dapat itinanong—na hindi na lang niya sana narinig ang sagot. Sa puntong yun, ginugusto na lang niya na mawala. Na kainin na lamang siya ng lupa, at wala naman siyang lugar para sa mundong ito. Para lang siyang ibinuhay dahil ang magiging kapalaran lang rin niya din naman ay mamamatay. Kaya lang naman siya nakaligtas sa dapat na kapalaran niya ay dahil isang milagro ang nangyari, na mapunta ang katawan niya sa babaeng minamahal ng kanyang napakasalan. Baka nga kung hindi man naalis ang kaluluwa niya sa dating katawan ay kahit kailan, ay kikitain na siya ng kamatayan. Kung dati nag-papasalamat pa siya na nabuha