Lahat ng Kabanata ng The Tycoon's Unexpected Wife: Kabanata 31 - Kabanata 40

Matatag ang tingin ni Jenny. "Gagawin ko." Napangisi siya. "Akala ng bagong manugang na iyon, siya na ang may-ari ng bahay. Tama ka Vanessa, hindi ko siya palalagpasin." "Ate Jenny, palagi akong nasa likod mo." Sa mga sandaling iyon, may kumatok sa pinto. Isang lingkod ang nagpaalam, "Miss Vanessa, narito po si Mayor Harry para sunduin ang kanyang asawa." "Honey," gulat na sambit ni Jenny. Mabilis siyang tumayo mula sa kama ni Vanessa at naglakad papalabas. Ngunit hinawakan siya ni Vanessa at sinadyang pigilan. "Ate, manatili ka muna rito ngayong gabi. Kailangan nating mag-usap nang maayos. Sabihin mo kay kuya na hindi naman kita pinapabayaan dito." Gusto sanang manatili ni Jenny, pero naisip niyang mismong asawa niya na ang sumundo sa kanya. Kahit gustuhin niyang magtagal, alam niyang kailangan niyang harapin ito. Hindi ito ang bahay niya, at bilang isang asawa, may mukha siyang dapat ingatan. Buntong-hininga niyang sagot, "Lalabas muna ako para kausapin si Harry at ipa

Sa gabi ng hapunan, si Hillary ang huling dumating sa mesa. Nang magsimula ang hapunan, napansin niyang karamihan sa kanila ay naghuhugas muna ng kamay bago kumuha ng pagkain. Ngunit hindi na siya nag-abala. Kinuha niya ang kanyang chopsticks at nagsimulang kumain, hindi naghihintay ng utos mula kay Mr. Joaquin Gavinski. Sa isang tabi, tahimik na nakaupo si Hugo, ngunit ramdam niyang bumibilis ang tibok ng kanyang puso. Hindi niya maintindihan kung paano nagkaroon ng ganitong epekto sa kanya si Hillary. Samantala, hindi pinalampas ni Jenny ang pagkakataong manggulo. "Hillary, alam mo ba ang tamang asal sa hapag-kainan? Dapat maghugas muna ng kamay bago kumain. Hindi ka ba tinuruan ng mga magulang mo?" malamig niyang puna. Biglang inihampas ni Hillary ang kanyang chopsticks sa mesa, dahilan upang matahimik ang lahat. Itinaas niya ang kanyang tingin at tinitigan nang diretso si Jenny. "Ate, mukhang dahil gumagaling na ang pasa mo sa mukha, nakalimutan mo na kung paano k

Dahil gusto niyang bumili ng bahay, tiyak na may dahilan ito. Kaya muling nagtanong ang assistant, "Sir, ilang kwarto po ang gusto ninyo sa pagkakataong ito? Villa ba o modernong bahay? Para ba ito sa investment o tirahan? Mayroon bang partikular na lokasyon na nais ninyo? Ano po ang pinakamataas na halaga na maaari nating ilaan?" Mahigpit na hinawakan ni Hugo Gavinski ang cellphone at malamig na sumagot, "Nagtrabaho ka na ba sa real estate agency?" Agad na kinabahan ang kanyang assistant at mabilis na nagpaliwanag, "Hindi po, boss! Sumpa ko, lahat ng nakasulat sa resume ko ay totoo. Ngayon lang ako inutusan na bumili ng bahay para sa inyo, kaya hindi ko pa alam ang mga eksaktong gusto ninyo." Napabuntong-hininga si Hugo at naiinip nang sagot, "Villa. Malaya, walang katabing bahay. Sa labas ng lungsod. Walang limitasyon sa presyo." "Opo, boss! Aayusin ko na agad." Pagkababa ng tawag, agad siyang umakyat sa itaas. Napagtanto niya na ngayong hindi na talaga maaaring manati

Tiningnan siya ni Hugo Gavinski. Kagabi, sa bugso ng damdamin, iniwan niya ang bahay at hindi na bumalik magdamag. Ngayon, gusto rin niyang malaman kung patuloy pa ring makikipagtalo si Hillary. "Hindi ko alam kung ano ang mali sa ginawa ko." Sagot ni Hillary, na hindi binigo ang inaasahan ni Hugo sa kanya. Napakatigas ng kanyang ulo. Ang sagot niya ay lalong nagpagalit kay Mr. Joaquin, na kanina pa nagtitimpi. "Kung ganoon, pumunta ka sa silid at pag-isipan mong mabuti ang ginawa mo. Lumabas ka lang kapag natutunan mo na ang pagkakamali mo," malamig na utos ni Mr. Joaquin. Tinawag niya ang butler at itinuro ang isang direksyon. "Dalhin siya roon at hayaang magnilay-nilay." Pinilit siyang kausapin ng butler, "Sir, bata pa si Hillary at bago pa lang sa pamilya natin. Baka matakot siya masyado." "Anong ibig mong sabihin? Sasalungat ka rin ba sa akin?" Matigas ang tingin ni Mr. Joaquin sa mahinahong butler. Wala nang nasabi si Arthuer Butler at wala siyang nagawa kundi sund

Marahil ay ikinulong siya ni Mr. Joaquin sa madilim na silid upang mailabas ang galit niya kay Jenny, o baka naman alam na ni Jenny na lilipat na si Hillary kasama si Hugo, kaya hindi na siya nag-abala pang makipagtalo ngayong gabi. "Kumain na tayo dahil nandito na ang lahat," sabi ni Mr. Joaquin, saka nagsimula nang kumain ang lahat. May mahigit sampung putahe sa mesa, ngunit dalawa lang ang tiningnan ni Hillary. Una, hindi siya masyadong gutom. Pangalawa, gusto niyang maging tahimik hangga't maaari upang hindi na siya sipain ni Jenny. Dahil paalis na rin siya, wala na siyang balak makipagtalo kay Jenny ngayong gabi. Nasa kalagitnaan sila ng pagkain nang may dumating sa bulwagan. Sunod-sunod ang maririnig na hindi pamilyar na tinig. "Tito Joaquin, nandiyan ka ba?" Malinaw na narinig ng lahat ang pagtawag. Isa-isang sumunod ang iba pang boses. Ibinaba ni Mr. Joaquin ang kanyang utensils, tumayo siya, at may bahagyang tuwa sa kanyang mukha. "Si Jojo at ang mga kasama niya