Ipinasok niya ang braso sa baywang ni Hugo at inalalayan siya papunta sa kama. "Matutulog muna ako sa sofa sandali. Ikaw na sa kama." Mahinang sagot ni Hillary, "Masyadong maliit ang sofa, hindi ka kasya roon. Kapag nahulog ka sa gitna ng gabi, hindi kita matutulungan. Mas mabuti pang humiga ka sa kama... aray, tumagilid ka, nadaganan mo ang kamay ko." Inalalayan niya si Hugo upang hindi ito matumba habang naglalakad, ngunit nang ihiga niya ito sa kama, nadala rin siya pabagsak dito. Ang likod ni Hugo ay dumagan sa kanyang braso. Napahiga si Hillary sa tabi niya, ngunit naiwan sa ilalim ng katawan ng lalaki ang kanyang kaliwang braso. Napabuntong-hininga siya, "Hugo, tumagilid ka, nadaganan mo ang braso ko, alam mo ba iyon?" Bagamat lasing, bahagyang may malay pa si Hugo. Naramdaman niyang may nakasiksik sa kanyang likuran, kaya lumingon siya pakanan. Sa kanan niya, nakahiga si Hillary. Walang babala, ngunit bigla na lang may "bundok" na dumagan sa katawan niya. Kasabay
Pumikit si Hugo Gavinski at hindi siya pinansin. May bahagyang tuwa sa tono ng boses ni Hillary. "Sabi ng nanay ko, ang mga lasing na lalaki ay parang patay na baboy—kahit anong gawin mo, hindi mo sila kayang gisingin." Napangiti siya nang may kapilyahan. "Naku, hindi ko akalain na ang isang 'patay na baboy' ay mahuhulog sa kamay ko." Inabot ni Hillary ang pisngi ni Hugo at marahang pinisil. Ginawa niyang parang luwad ang mukha ng kanyang asawa, nilaro ito pataas, pababa, kaliwa’t kanan. Habang patagal nang patagal, lalo siyang natuwa sa kanyang ginagawa. "Bago mo ako binully dati, ngayon babawi ako," bulong niya. Nang matiyak niyang mahimbing ang tulog ni Hugo at hindi ito magigising, lalo siyang naging mapangahas. Umupo siya sa kama at dumistansya nang kaunti para mas komportable siya sa kanyang ginagawa. Hinawakan niya ang ilong ni Hugo para hindi ito makahinga. Ilang segundo ang lumipas bago niya ito agad binitiwan. Sa isang bahagi ng kama na hindi niya kita, mahigpit n
Narinig niyang dumadaloy ang tubig mula sa loob ng banyo, kaya idinikit niya ang tainga sa pinto at nagtanong, "Hugo, naliligo ka ba?" "Oo." "Nahihilo ka ba? Kailangan mo ba akong tawagin para kumuha ng tulong?" "Hindi." Magalang siyang sinagot ni Hillary, "Ah, sige, tawagin mo na lang ako kung may kailangan ka." "Pwede mo akong kuskusin sa likod?" pabirong sabi ni Hugo sa kanyang maliit na asawa. Sa narinig, sinipa ni Hillary ang pinto ng banyo, tila gusto niyang sipain si Hugo mismo. "Tatawagin ko si Papa para siya ang magkuskos sa iyo." Umupo siya sa sofa at napaisip. Mawawalan kaya ng alaala ang lalaking ito kapag nalasing? Kung oo, mabuti na rin dahil hindi niya malalaman ang halik na nangyari sa kanila. Pero kung hindi, siguradong magiging awkward ang pagkikita nila mamaya. Tumingala si Hillary at napabuntong-hininga. Ang kanyang unang halik, wala na. Makalipas ang ilang saglit, tinawag nga siya ni Hugo, "Hillary." "Ano ‘yon? Huwag mong sabihing gusto mo ta
Tinitigan siya ni Jenny nang seryoso. Sabi nga nila, hindi kailanman nagsisinungaling ang mga mata ng isang tao. Nakita ni Jenny ang katapatan sa mga mata ni Hillary. Bigla niyang naalala ang gabing iyon sa hotel nang sabihin ng kanyang asawa na nalinlang siya ni Vanessa, pero hindi siya naniwala. Sinabi rin ni Hillary na may nanunulsol sa kanila. "Yung araw na bumalik ka sa bahay..." tanong ni Jenny kay Hillary, "Nung hapon na iyon, ano ang sinabi mo kay Vanessa sa labas kaya siya umiyak?" "Ako ang nakipag-usap sa kanya noon," sagot ni Hugo habang lumalabas mula sa likuran. Natapos na siyang kumain sa loob ng bahay pero hindi dumating ang tubig na kinuha ni Hillary para sa kanya. Lumabas siya upang hanapin ito, ngunit sa kanyang paglabas, nakita niya ang dalawa na nag-uusap sa sala. Napabuntong-hininga siya at bumaba agad. Nang malapit na siya, narinig niya ang pinag-uusapan nila. Hindi muna siya nagpakita at nanatili sa anino. Habang nakikinig siya, unti-unting naunawaan
Muling nagtanong si Jenny, "Bakit ka naman sigurado na hindi gusto ni Hillary na maging ginang ng pamilya Gavinski?” "Napilitan siyang pakasalan si Hugo. Alam mo ba kung bakit ka niya hinarap noong araw na iyon? Lahat ng tao ay may kahinaan, at ang kahinaan ni Hillary ay ang kanyang mga magulang. Ginamit sila ni Dad upang pilitin siyang pakasalan si Hugo. Kung hindi, bakit siya magpapakasal sa lalaking hindi pa niya nakikita noon?" "Ni hindi nga niya ginusto ang pagpapakasal, paano pa niya nanaising agawin ang posisyon mo bilang ginang ng pamilya Gavinski? Isang titulo lang naman iyon, pero masyado mong pinahalagahan ang panlabas na anyo kaya naloko ka ni Vanessa." "Pinilit siyang magpakasal kay Hugo?" Nanginig ang mga mata ni Jenny, na para bang unti-unting luminaw ang kanyang paningin sa katotohanan. Matapos magsalita, muling huminga si Harry. "Oo. Isipin mo na lang, gugustuhin ba ng pamilya niya na ipakasal siya kay Hugo? Narinig ko rin na dahil kay Hillary, binawasan ng pa
Nang makita ni Jackson si Hillary, nagsimula siyang tumili na parang isang nakakita ng multo. Para bang may nakita siyang nakakatakot. Ngumiti si Hillary nang maliwanag. "Hoy! Dati kitang kaklase ah!" Nagulat ang lahat sa loob ng silid. Lahat sila ay napatingin kay Hillary at Jackson. Pati si Hugo ay nagulat. Hindi niya inaasahan na ang kanyang asawa at pamangkin ay naging magkasama sa upuan noon? Sa mata ni Jackson, si Hillary ay parang babaeng bersyon ng kanyang nakakatakot na tiyuhin. Hindi niya inaasahan na bigla na lang nagpakasal ang kanyang pinakakinatatakutan—at sa kanyang dating kaklase pa! Agad siyang tumalikod at nagbalak tumakas mula sa lugar na iyon. Ngunit halos sabay na nag-utos sina Hillary at Hugo kay Jackson na tumigil. "Bumalik ka!" Pagkatapos noon, nagkatitigan ang bagong kasal. Masaya sanang umuwi si Jackson, pero sa unang araw pa lang ay may masamang balita na siyang natanggap. Mukhang paparating na ang mga mahihirap na araw niya. Lahat ng nasa
Tumango si Jackson. “Narinig ko ang sinabi ni Lolo. Huwag mong ipagsabi kahit kanino. Sinabi ko lang sa’yo dahil ikaw ang asawa niya.” Tumango rin si Hillary. “Huwag kang mag-alala, hindi ko ipagsasabi ang ganitong klaseng bagay.” Habang nagbubulungan silang dalawa, halos magkadikit na ang kanilang mga ulo. Hindi nila alam na may isang lalaki sa likuran nila, at tahimik silang pinagmamasdan. “Hillary, huwag mo ring sasabihin sa pamilya ko na natalo mo ako ng tatlong beses.” “Huwag kang mag-alala, hindi kita ipapahiya. Isa pa, kung ipagsasabi ko ‘yan sa pamilya mo, baka patayin ako ng nanay mo.” Tumayo si Hillary sa dulo ng mga daliri niya at tinapik ang balikat ni Jackson. “Hindi ko akalaing si Hugo pala ang tiyuhin mo. Ang alam ko lang, anak ka ng isang opisyal, hindi anak ng mayaman.” “Hindi mo pa rin sinasagot kung bakit mo pinakasalan ang tiyuhin ko.” “Magandang tanong ‘yan. Sa totoo lang, gusto ko ring malaman kung bakit ko siya pinakasalan.” Tanging si Joaquin la
"Gusto kong makita na itim na ang buhok mo sa loob ng tatlong oras." Ani ni Hugo.Si Joaquin ay lumingon kay Hugo at sinabi, "Umalis ka mamayang hapon. Pero siguraduhin mong sa loob ng tatlong oras, naka-itim na ang buhok ni Jackson. Kung aalis ka ngayon, walang makakapagpatino sa kanya." Hindi pa nakakapag-usap si Jenny kay Hugo at sa asawa nito ngayong araw. Pero nang magsalita siya, sinubukan niyang pigilan ang bayaw, "Bakit ba ang bilis niyong umalis? Kung mananatili si Hugo, matutulungan niya akong supilin si Jackson." "Mom, kain na tayo. Kukuha kita ng karne," mabilis na sagot ni Jackson, pilit na tinatakpan ang bibig ng ina para hindi na ito makapagsalita tungkol sa pagpigil kay Hugo. Pareho niyang gustong umalis ang malaking demonyong tiyuhin at ang maliit na demonyong kaklase. Kinahapunan, handa na ang mga bagahe—maliban sa makulay na buhok ni Jackson. Tinitigan siya ni Hugo nang may matinding dismaya. "Kailan mo babaguhin ang kulay ng buhok mo?" Mabilis ang tibok
Nalito lang si Hillary kanina, at halos matapos na ang ginagawa nila. Sa mga oras na ito, wala nang bahid ng pagnanasa sa kanyang mga mata.Sa halip, si Hugo naman! Kailangan na naman niyang maligo ng malamig.“Honey, maliligo muna ako.”Pinipigilan ni Hugo ang nararamdamang pagnanasa at mahinahong nagsabi, "Mahal, malamig ang panahon. Hindi maganda sa katawan ang palaging pagligo ng malamig.""Di naman ganon, asawa. Naisip ko lang si Amelia."Biglang kumabig ang utak ni Hillary, at naalala niya ang isang alala noong araw na nahuli sila ni Hugo na naglalaro ng billiards. Matapos kasi nilang umalis doon, napansin niyang natigilan si Hugo sa paglalakad at bigla itong may sinundan."Hillary, ano bang sinabi mo kanina?"Umiiwas ang tingin ni Hillary, sabay tulak sa asawa, "Umm, teka lang. G-gusto ko munang maupo."Tiningnan ni Hugo ang posisyon nilang dalawa. Nakapatong siya sa asawa kaya nabibigatan ito. Kaya't gumilid siya at tumagilid sa kama. Nahihiya ring tinakpan ni Hillary ang saril
Pinakalma ni Mr. Joaquin ang anak niya at hiniling na palayain na niya ang nararamdaman niya. Ngunit ang pagkadismaya ni Hugo ay paulit-ulit na nauuwi sa mas matinding kawalan ng pag-asa.Naniniwala si Harry sa sinabi ng kanyang ama at kumbinsido na siyang patay na ang kanyang kapatid na babae. Matagal silang tatlo na nag-usap sa opisina ng kanyang ama.Samantala, nahanap ni Hillary ang lahat ng limang regalo, at masaya siyang gumulong-gulong sa kama, kumuha ng mga litrato, at nag-post sa kanyang social accounts.[Ang sarap sa pakiramdam na may asawa, kahit nasa business trip siya, laging may pasalubong.] Caption niya pa bago i-post.Makalipas ang isang oras, bumalik na si Hugo sa kwarto. Dahil sa mabibigat na paksa ang pinag-usapan, mabigat din ang pakiramdam ni Hugo.Nang makita si Hillary, ayaw niyang sirain ang kasiyahan ng asawa. “Asawa ko, maliligo muna ako.”“Sige lang.” Nakaluhod pa rin si Hillary sa kama, kinukunan ng litrato ang mga regalo niya.Pagkalipas ng ilang sandali, l
Pagkaalis ng karamihan ng mga tao sa paligid, nag-inat si Hillary at naghanda nang umalis. Ayaw pang umalis ni Hugo at tinitigan lamang ang kanyang asawa."Honey, bakit mo ako tinitingnan? Hindi ka pa ba nagsasawa sa bahay, kaya lumabas ka pa para lang tumingin ulit? Yang mga mata mo..."Habang nagsasalita si Hillary, biglang lumapit si Hugo at hinalikan siya sa labi sa loob ng sinehan.Marahil dahil sa kinain niyang matamis na popcorn kaya matamis ang kanyang labi.Hindi mahilig si Hugo sa kendi, pero gusto niya ang matamis na labi ng asawa. Habang nagkakadikit ang kanilang mga labi, ipinikit ni Hillary ang kanyang mga mata."Ehem, tapos na po ang palabas." Pumasok ang isang staff para maglinis.Nang makita silang naghahalikan, hindi napigilang paalalahanan sila.Biglang dumilat ang mga mata ni Hillary. Nahuli silang naghahalikan sa publiko.Nahihiya siya at tinakpan ang mukha gamit ang kanyang mga kamay, hindi makaharap sa ibang tao.Namula rin ang tenga ni Hugo sa hiya.Gayunpaman,
Tinitigan ni Hugo ang kalsada sa unahan at nagsabing, "Grabeng himala ito. Ang maliit kong pusa sa bahay, ngayon nagmamaneho na ng sasakyan. Ikaw na talaga ang susundo sa akin ‘pag lasing ako.”Napuno ng pananabik si Hillary habang iniisip iyon."Mahal, kapag alam mong iinom ka, itext mo lang sa akin ang address mo at susunduin kita.""Sige."Maayos ang pagmamaneho ni Hillary sa buong biyahe. Kapag seryoso mong pinag-aralan ang isang bagay, kahit wala kang likas na galing, hindi mabibigo ang sipag mo.Pagdating nila sa western restaurant na sinabi ni Hillary, sinubukan pa niyang humanap ng puwestong paradahan sa gilid. Pero tanghali at Sabado iyon, kaya punuan ang lahat ng parking space.Ang pinakaayaw niyang gawin ay ang mag-back parking. Sa kasamaang-palad, ang limang natitirang puwesto ay puro paatras. Napakunot ang noo niya.Napansin ni Hugo ang itsura ng kanyang asawa at alam niyang nahihirapan ito."Hillary, iparada mo lang muna ang kotse. Ako na ang bahala sa pag-atras."Biglang
Kaya kinuha ni Jackson ang kanyang cellphone at ipinadala ang lokasyon ng paradahan ni Hillary kay Hugo Gavinski.Tumunog ang cellphone ni Hugo, at agad na lumingon si Hillary, "Honey, sino 'yang nagpadala sa’yo ng mensahe?"Hindi rin alam ni Hugo, pareho silang nakatingin sa kani-kanilang cellphone.Nang makita ni Hillary na si Jackson ang avatar, tinignan niya ang chat box. “D32? Honey, anong ibig sabihin nito?”Tumingin siya sa kanyang asawang nakatabi sa kanya. Malamlam ang kanyang mga mata—halatang walang kamuwang-muwang ang babae.Biglang may naalala si Hillary. Nagliwanag ang kanyang mukha. "Ah! Alam ko na." Tapos, nagliyab ang maliit na apoy sa kanyang mga mata. "Pinadala ba niya sa’yo ang sukat ng bra ng babae?"Tiningnan ni Hugo ang dibdib ng kanyang asawa.Tiningnan din ni Hillary ang sarili niyang dibdib, tapos tumingin siya sa asawa niya. "Hintayin mo lang si Jackson. Pagbalik natin, papatayin ko 'yan!"Ang kapal ng mukha magpadala ng sukat ng bra ng ibang babae sa asawa n
Nagulat ang lalaking nagpapansin at napatigil sa kinatatayuan niya habang tinititigan ang babaeng nagsabing kasal na siya.Alam ni Hillary ang motibo ng lalaki, pero hindi na siya nag-aksaya pa ng pansin at lumipat sa isang tahimik na lugar upang hintayin ang kanyang asawa. Nakakainip ang paghihintay, pero kung para sa minamahal, palaging may halong pananabik ang puso.Nag-antay siya nang matagal. Halos lahat ng tao sa paligid ay may nakasundo na, maliban sa kanyang asawa na hindi pa lumalabas.Sa parking lot, pakiramdam ni Jackson ay may nakalimutan siya.Bigla niyang naalala. "Hala, baka si Hillary nasa regular na gate ng sunduan! Eh di ba VIP lane ang dinaanan ni Hugo? Kung sa ordinaryong exit siya naghihintay, hindi niya talaga ito mahihintay."Nahulaan na rin ni Hugo kung ano ang naalala ni Jackson.Pagkalabas niya, napansin niyang wala roon ang asawang sabik siyang sorpresahin.Kaya bumalik siya at tumungo sa ordinaryong labasan ng paliparan.At ayun na nga.Ang asawang nakatayo
Noong nakaraan, si Hugo ay palaging umiinom para malimutan ang kanyang kalungkutan. Pero sa pagkakataong ito, tsaa naman ang iniinom niya para maibsan ang pagkainip."Johanson, kung niyakap ko lang siya nang mas mahigpit noon, sana hindi nawala si Amelia, hindi rin sana mamatay si Mom, at hindi nasira ang pamilya natin."Labinlimang taon nang pinagsisisihan ni Hugo ang mga nangyari. Nawalan siya ng kapatid para sa kanyang pamangkin, at galit ang naging dahilan ng pagkamatay ng kanyang ina.Nakita niyang tila nawalan ng buhay ang kanyang ama, kaya't wala siyang mukhang maiharap dito. Kaya maaga siyang lumipat sa ibang bahay.May sarili nang pamilya ang kanyang panganay na kapatid, kaya ayaw niyang maging pabigat. Simula nang siya’y trese anyos, mag-isa na siyang nanirahan sa malamig na mansion.Alam ni Johanson na hindi kayang pagaanin ng ilang salita lang ang dinadala ng kanyang kaibigan. Walang makakaintindi ng sakit ni Hugo kundi siya lang. May iniisip silang lahat, pero walang may l
Laging mabilis lumipas ang oras kapag abala ang mga tao. Si Hillary ay nag-aaral magmaneho sa bahay at mas pinagbubutihan pa niya ito nitong mga araw na ito.Tuwing inaantok na si Jackson at halos magbanggaan na ang kanyang mga talukap, si Hillary ang siyang tumatadyak sa kanya para matulog. “Hindi ka pa ba matutulog?” tanong ni Jackson.Umiling si Hillary. “Mamaya pa.”Naniniwala naman si Jackson sa sinasabi niya. Kaya isang gabi, nagising siya para umihi at nakita niyang bukas ang ilaw ng sasakyan sa bakuran. Natakot siya at akala niya multo ang nakita niya.Nagmadali siyang bumaba at nadatnan si Hillary na nagpa-practice pa rin magmaneho mag-isa.“Ate, alas tres na ng madaling araw. Gusto mo bang pasorpresahin si Hugo na parang panda ang mata mo pag-uwi niya?”Hindi makapasok si Hillary sa paradahan kaya naiinis na siya. Sakto namang dumating si Jackson, kaya siya ang pinagbalingan ng init ng ulo.Dalawang gabi nang hindi natutulog si Hillary. Natutulog siya sa klase tuwing araw at
"Hindi ako manonood, Dad. Mag-aaral akong magmaneho."Binago ni Mr. Joaquin ang channel. Itinuro niya ang TV at sinabi, "Sige na, manood ka ng Korean drama na gusto mo. Hindi ka naming iistorbohin.”"Dad, hindi ako interesado.""Action movie na lang! Gusto mo diba ng mga bakbakan?"Inis naman na pinatay ni Hillary ang TV. "Dad, wala akong ganang manood ng mga palabas ngayon at pwede po ba ibalik mo muna ang sasakyan ko. Kailangan kong mag-practice magmaneho. Kung hindi, mawawala ang surprise ko pagbalik ng asawa ko."Nagpakita ng pag-aalala si Mr. Joaquin. "Nag-aalala ako na baka makapatay ka habang nagmamaneho.""Aba, hindi naman ako gano’n kasama."Sa huli, ayaw pa rin pumayag ni Mr. Joaquin."Ganito nalang Dad, bibigyan kita ng sampung pritong buntot ng hipon."Napasinghal si Mr. Joaquin, "Akala mo mabibili mo ako sa pagkain?""Sige na po, Dad. Pramis libre ko ‘yan lahat!”"Hay naku, Hillary!”Inangat ni Hillary ang limang daliri, "Ililibre din kita ng barbecue, isang spicy hotpot