All Chapters of Divorce Me If You Can: Chapter 21 - Chapter 30

DAHAN-DAHANG bumangon si Ilana habang kipkip ang kumot na nakabalot sa kaniyang katawan. Naupo siya sa malambot na kama habang bumabalik sa alaala niya ang mga nangyari kagabi. Nahagip ng paningin niya ang nakadapang lalaki sa kaniyang tabi. Hindi niya makita ang mukha nito pero kahit hindi niya tingnan ay alam niya kung sino ang lalaking ito. Kinagat ni Ilana ang pang-ibabang labi. Hanggang ngayon ay ramdam niya pa rin ang bawat haplos at halik ni Gray sa mga labi at katawan niya. Paulit-ulit na nagrereplay sa isipan niya ang malinaw na alaala kung paano siya nito inangkin kagabi. It was not just a one time sex. It happened twice and that fact made Ilana realize something. Nanigas siya at nanlamig sa kinauupuan. “No…” Umiiling na bulong niya at mahigpit na tinanggihan ng kaniyang isipan ang posibilidad na mabuntis siya. Hindi pwede! Paano niya bubuhayin ang bata kung sakali kung ganito ang sitwasyon niya? Hindi naman pwedeng palakihin niya ang bata kasama si Gray na nakikita ang ka

HINDI alam ni Ilana kung saan sila pupunta. Basta naglalakad lamang silang dalawa ni Gray at kapwa tahimik. Ingay lamang ng mga sasakyan at mga tao sa paligid ang naririnig nila at sa kabila ng tensyon sa pagitan nila ay panatag ang kalooban ni Ilana. Ewan niya ba. Nang hilahin siya ni Gray kanina palayo kay Grant ay wala siyang ginawa. Maybe because she really wants to get away from Grant. Hindi dahil ayaw niya dito kundi dahil masyado siyang nababahala at nakokonsensya. “So, you planned to have a child with him…” Bahagyang natigilan si Ilana saka nilingon ang asawa. Tuloy-tuloy ang paglalakad nito at nang naramdamang tumigil siya ay tumigil rin. Nilingon siya nito, walang emosyon ang mga mata. Gray's jaw tensed. “Did you regret marrying me?” Madilim ang ekspresyon sa mukha ni Ilana nang titigan ang asawa. “Oo.” Nagtagis muli ang bagang ni Gray at tinalikuran siya, tuloy-tuloy na naglakad. Pinagmasdan ni Ilana ang likod ni Gray. Hindi na siya sumunod rito pero matapos ang ilang

MABILIS na napailingon si Ilana sa kaniyang likuran. Naroon ang ama ni Gray na naglalakad palapit sa kanila, kunot ang noo at palipat-lipat ang tingin sa magpinsan. Napalunok si Ilana at marahas ang paghinga na umiling. “Wala po.” Napahabol ng tingin si Ilana kay Grant nang lumaagpas ito sa kanila at walang imik na naglakad palayo. Nahagip naman ng paningin niya ang matalim na tingin sa kaniya ng kaniyang asawa. Tiim ang bagang nito at madilim ang ekspresyon sa mukha, bagay na mas nagpatindi sa pagtataka ng ama. “What’s wrong, Gray? Nag-aaway ba kayo ng pinsan mo?” Umiling si Gray habang mariin pa rin ang titig sa kaniya, sinagot ang ama habang nililingon. “No, dad.” Bumuntong-hininga ang ama nito. “Alam kong noon pa hindi maayos ang relasyon ninyong magpinsan pero matatanda na kayo. Ayusin mo iyan, Gray.” Nang tumalikod ang ama ay naiwan si Ilana kasama ang asawa. Akmang tatallikod na siya nang hilahin siya ni Gray sa braso. “Where are you going? You gonna follow him?” Hindi niy

HALOS takasan ng kaluluwa si Ilana habang nakatingin sa mga mata ng ama ni Gray. Bakas ang galit sa mukha nito at tiyak niyang wala siyang lusot. Narinig na nito ang lahat at wala nang dahilan pa pagtakpan niya ang katotohanan. Gray has been hurting her. He was so blind with his love for Michelle that he could no longer see that she's in pain. Tama si Grant. Wala nang saysay kung mananatili pa siya sa kalokohang ito. “I-I’m sorry…” Iyon ang tanging nasabi ni Ilana sa kabila ng matinding kagustuhan niyang aminin ang buong katotohanan. “You and my son are divorcing? Tama ba ako ng rinig?” Tanong ng ama ni Gray na tila na hindi nito matanggap ang narinig. Lumunok ni Ilana. “H-Hindi na po kami masaya—” “I saw how happy you are with him, Ilana. Anong hindi masaya?” “Tito, she's not at fault—” “At sino ang may kasalanan?” Mabangis na ang boses ng ama ni Gray nang bumaling kay Grant. Natigilan silang tatlo, binalot ng mahabang katahimikan hanggang sa bigla nalang umungol sa galit ang a

BUONG lakas na itinulak ni Ilana ang asawa saka binalot ng kumot ang kaniyang katawan. Malakas ang kabog ng kaniyang dibdib at hindi niya mapigilan ang pagbugso ng galit sa damdamin. Bumangon siya at sinampal ito ng napakalakas. “Alam mo ang nararamdaman ko pero pinaglalaruan mo ako? Anong klase kang tao?” Punong-puno ng galit at hinanakit si Ilana. Itinulak niya si Gray bago kumuha ng damit sa closet at lumabas. Mabigat ang bawat paghakbang at paghinga ni Ilana nang pumasok sa common bathroom. Doon siya nagbihis habang nanginginig ang mga kamay sa galit at sakit. Aalis siya! Ngayong araw din ay aalis siya! Lumabas siya at hinanap ang nurse ng kaniyang ama. Nahanap niya ito sa kusina na nag aayos ng pagkain ng kaniyang ama. “Ma’am…” “Igayak mo ng mga gamit ang papa ko. Kaunti lang at sumunod ka sa amin sa labas.” “S-Sige po, ma’am.” May pagtataka sa mukha nito pero agad ring umalis sa harapan niya para gawin ang kaniyang utos. Sumunod naman si Ilana para kunin ang kaniyang