All Chapters of Divorce Me If You Can: Chapter 51 - Chapter 60

"I'M sorry..." Napapikit si Ilana. She was so stupid for thinking she's the most pitiful person in the world for going through worse hardships. She's dwelling too much in self-pity when her sufferings were nothing compared to what Cloudio had been through. “Our pains couldn't be compared, Ilana, but I want you to know that after everything I went through, I found a reason to live…” Nanatili ang titig ni Cloudio sa kaniya. “...my little sister loves sculpture, I learned it. My mother loves flowers, so I bought a flower farm. My father likes collecting comic books, so I have a huge shelf full of comic books at home.” Napalunok si Ilana. “H-How strong are you?” Ngumiti si Cloudio. “I’m not strong, Ilana. I just learned to live with the pain. Sinakyan ko hanggang nasanay ako. But I’m not telling you to do the same because we are different. It will not be a good choice for you.” “What do you think…is good for me?” Matagal na namayani ang matahimikan sa pagitan nilang dalawa. Dahan

NATAGPUAN ni Ilana ang sarili sa harap ng bahay ni Cloudio. Simple lang ang bahay nito, katamtaman ang laki at moderno ang disenyo na may dalawang palapag. May garahe para sa isang sasakyan at maliit na garden malapit sa porch. Bumuga ng hangin si Ilana saka pinindot ang doorbell sa gate. Tirik na tirik ang araw pero narito siya sa initan dahil kay Bianca. After lunch ay pinagtulakan siya nito paalis. Ito na rin ang kumuha ng taxi at nagbigay ng address ni Cloudio sa driver kaya wala siyang nagawa kundi sumakay. Naiwan niya pa nga sa coffee shop ang cellphone niya. “Ilana?” Gulat si Cloudio nang mapagbuksan siya ng pinto. Magulo ang buhok nito. Nakasuot lamang ng sweat pants, puting t-shirt at tsinelas. Hapit ang damit nito kaya bakat ang muscles pero hindi nakaramdam ng pagkailang si Ilana. Ngumiti siya. “Surprised?” Hindi ngumiti ang lalaki. Bahagya nitong binuksan ang gate para makapasok siya. “Why are you here?” “May sakit ka raw e.” “Kainitan ang punta mo. Saka mas mukha ka

SINAPO ni Ilana ang sariling ulo matapos magmumog. Nakaramdan siya ng matinding panghihina kaya naman mahigpit siyang humawak sa lavatory para suportahan ang sarili. Ipinikit niya ang mga mata at pilit na inaalala kung bakit nagising siya na masama ang pakiramdam. Nahihilo siya, naduduwal, at nanghihina. Bakit? “Ayos ka lang, ma’am?” Tanong ng nurse nang lumabas ng banyo si Ilana at naupo sa stool chair. Hindi sumagot si Ilana dahil muli siyang nakaramdam ng pagduduwal nang ilapag ng nurse ang isang bowl ng sinangag sa kaniyang harapan. Matindi ang amoy ng bawang nito at hindi niya nagustuhan. Umubo si Ilana at muling nasapo ang noo matapos magmumog muli. Bakit ang baho ng bawang para sa kaniya? “Ma’am…” Napalingon si Ilana sa nurse na sinundan siya sa banyo. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito habang nakatingin sa kaniya. Bumuntong-hininga si Ilana. “Mamaya na, ate. Medyo masama ang pakiramdam ko.” “Ma’am, gusto ko lang malaman… B-Buntis ka ba?” Tila nabingi si Ilana sa n

MAINGAT na inaayos ni Ilana ang isang bouquet ng pinakamahal na bulaklak habang nakaupo. Isang malaking bouquet ito ng tulips at gusto niya palagi na perpekto ang arrangements niya. Cloudio’s flowershop is doing great. Four months after nito magbukas ay naging maganda ang reputasyon nito. Bukod sa dinadayo sa ganda ng mga fresh na bulaklak at perpektong arrangement ay malakas rin ang hatak ng guwapong owner. Napalingon si Ilana nang marinig niya ang paggalaw ng wind chime. Natatabunan siya ng kumpol ng mga bulaklak kaya hindi niya makita kung sino ang pumasok. “Good afternoon, sir!” Masiglang bati ng isang staff nila. Napangiti si Ilana. Alam na niya kung sino ang dumating. Kanina pa nga niya ito hinihintay e. “Si buntis?” Mas lalong napangiti si Ilana. He’s been addressing her that way ever since her baby bump showed. Hindi siya nagpalaglag. Tinangka niya pero hindi niya kinaya. Hindi niya kayang parusahan ang isang buhay na wala namang kasalanan sa kaniya. “Nag-aayos po ng flo

GUMUHIT ang malaking ngiti sa mga labi ni Ilana nang makita kung sino ang pumasok sa silid. Kasama ito ni Lovella na dumalaw ulit matapos ang dalawang araw.“Ate!”“Ma’am!” Agad na yumakap sa kaniya ang dating nurse ng ama. “Wow, ma’am! Ang ganda ganda niyo na lalo. Ang laki ng pinagbago niyo mula noong huli ko kayong makita. Wala ka nang eyebags, ma’am. Maganda na rin ang katawan mo, ma’am, hindi ka na buto’t-balat.”Nginiwian ni Ilana ang babae. “Namamangha ka ba o nilalait mo ako?”Humagikhik ang babae. “Kumusta ka na, ma’am? Tama si Ma’am Lovella, mukha kang halaman na bagong dilig kahit pagod sa pag-aalaga ng baby.”Kinunutan ni Ilana ng noo si Lovella. “Anong pinagsasabi mo? Saka magkakilala ba kayo?”“Ipinasok niya ako sa hospital na pinagtatrabahuhan niya, ma’am.”Humalakhak si Lovella. “Alaga ng tamang tao ang tawag riyan, ate. Kaya ako maghahanap ako ng tamang tao para magmukha akong bulaklak na mayaman sa dilig.”“Anong dilig ang pinagsasabi mo riyan? Tumigil kayo! Baka mama