Alle Kapitel von TBD #1: His Redemption: Kapitel 31 – Kapitel 40

(PAST)KHALESSI MONDRAGONLana and Shivan are coming too. Kaming apat saka mga kaibigan ni Fabian na hindi ko pa nakikilala.Maaga akong nagising kinabukasan kahit na hapon pa ang lakad namin. Naglinis kasi ako ng room namin dahil nagsiuwi ang mga kasama ko sa kani-kanilang probinsya nang hindi man lang nililinisan ang kwarto namin.Nang matapos kong maglinis ay naligo na rin ako at nag-ayos ng sarili. Tanghali ay nandito na si Fabian. Ako ang una niyang sinundo saka sina Lana at Shivan na magkasama pala sa dorm ngayon.Binigyan ako ni Lana ng nakakalokang ngiti kaya inirapan ko ang babae. Alam ko naman ang nasa utak no’n. Sinabi ko kasi sa kanila na sasagutin ko na si Fabian. Tuwang-tuwa naman ang dalawa nang malaman iyon. Aba, bet na bet ang lalaki. Sa lahat kasi nang nangligaw sa’kin, si Fabian lang ang ma-effort talaga. He’s such a gentleman.“Careful,” aniya nang inabot sa’kin ang Mcfloat ng Mcdo nang dumaan kami para bumili ng lunch namin.Mcfloat lang inabot sa’kin pero may pa

Warning: This chapter contains explicit sexual content and is intended for mature audiences only. Reader discretion is advised.(PRESENT)KHALESSI MONDRAGONIlang araw kaming sumabak ni Fabian sa mga kaliwa’t kanang projects bago ang taping namin namin.May pagbabago? I don’t know. Malayo pa rin ako sa kanya. Nilalayuan ko pa rin siya. Pero kapag usapang trabaho, we can talk calm.Nasa loob ako ng van habang hinihilot ang sentido. I haven’t got any sleep since then. But I have to endure it.Ako lang nasa loob dahil kakatapos lang ng first take namin. It was now Fabian and Fiona’s scene, kaya tumambay muna ako rito para makapagpahinga saglit.Narinig kong may kumatok sa van, kaya hindi ko na pinansin dahil baka si Aya or Jana lang iyon.At tama ako. It was Aya when the doors opened.“Lex, heto inomin mo,” aniya.Tinignan ko ang kamay niya may dala itong bottled water at gamot.Kinuha ko iyon saka ininom. Ilang sandali lang ay hindi pa rin nawawala ang sakit ng ulo ko.“Out, Aya. I have

(PAST)KHALESSI MONDRAGONTatlong buwan na nang sagutin ko si Fabian at walang araw na hindi niya ako ini-spoil sa mga gusto ko. I mean, he does that when he’s still courting me, pero iba ngayon.Kahit busy siya sa Makati dahil sa trabaho niya, dinadayo niya pa rin ako dito sa Taguig. Malapit lang naman, pero hindi maiiwasan ang traffic lalo na ‘pag rush hour.“Pagod ka, hindi mo naman kailangang puntahan ako, Fab,” malumanay kong saad sa lalaki nang makitang inaantok siya.Napahikab siya saglit at tinignan ako ng may ngiti sa labi. “Small things, baby,” aniya saka kinuha ang kamay ko at hinalikan iyon.Nasa loob kami ng sasakyan niya—ng kaibigan niya habang patungo sa favorite restaurant namin. KFC. Hindi naman malayo, pero galing pa ako ng school, sa huling klase ko.“Small things ka diyan! Paano kung makatulog ka habang na biyahe? Edi kasalanan ko pa? Naiintindihan ko naman kung pagod ka, Fab. Don’t push yourself, okay?”“I love you,” he said while clasping our hands together. I su

(PRESENT) FABIAN MONTERO MORDECAI Pinakatitigan ko si Khalessi na masayang nakikipa-usap kay Alejandro sa gilid. Kakatapos lang ng second scene namin at second break ulit namin. The scene was now focus on Fiona and James with some of our co-actors. “You did great,” saad ni Jana saka ito tumabi sa’kin. “Still lacking in so many ways,” tugon ko saka ko kinuha ang tubig ko at ininom iyon nang hindi natatanggal ang tingin kina Khalessi. Mukhang napansin ni Jana iyon kaya napatingin din siya sa dalawa. “Alejandro is one of the reasons why Khalessi’s life as a star blooms. Without him, baka hindi na sikat si Khalessi.” Nilingon ko si Jana sa sinabi niya, pero nakatitig pa rin siya sa dalawa. “Alam ko namang nakasubaybay ka sa buhay ni Khalessi, Fab, because you were her biggest sponsor.” “You helped her a lot behind her back. Alejandro on the other hand, e harap-harapan niyang tinulungan si Lessi. Muntikan ng masira ang imahe ni Alejandro dahil lang sa pagtulong niya kay Khalessi.”

(PAST)KHALESSI MONDRAGONPinagmasdan ko sina Iko at Fabian na nag-aagawan ng bibitbitin para ipasok sa van. Ngayong araw kasi ay pupunta kami sa Panglao para sa three days and two nights na bakasyon.“Matatapos tayo niyan,” singit ni Kia nang makitang ayaw bitawan ni Iko ang bag na bitbit ni Fabian.Matalim ang mga titig nila sa isa’t isa na parang mga batang nag-aagawan ng laruan at walang gustong may bumitaw sa kanila no’n.“Sana all talaga pinag-aagawan,” natatawang saad ni Ate Ana.Napailing ako sa sinabi ni Ate saka na ako lumapit sa kanila dahil hindi kami matatapos dito. Imbes na mapadali ang trabaho ay lalo pa atang mapapatagal.Tinampal ko ang mga kamay nila nang makalapit ako at kinuha ko na ang bag.“Kung mag-aagawan pa kayo, mabuti pa’t maiwan kayo. Para kayong mga bata e!” Nagbelat si Iko kay Fab na siyang inirapan lang ng lalaki kaya natawa ako. Naunang naglakad si Iko sa’min kaya hinawakan ko ang kamay ng lalaki para pakalmahin siya.“I love you, okay? There’s nothing