Malamig ulit na tumingin sa kanya si Ismael, at pagkatapos ay tumingin ang maitim niyang mga mata sa bote ng gamot sa tabi niya.Ayaw ni Julliane na lalo siyang magalit, dahil pakiramdam niya ay maghihintay siya ng pagkakataon para makaganti.Hindi niya alam kung ano ginagantihan niya. Nagkaroon siya ng oras para isipin kung bakit siya iniligtas nito. Dahil ba sa pagkakaibigan nila noong bata pa sila? O siya pa rin ang kanyang asawa, sa pagkakakilanlan na ito?Umupo si Ismael sa tabi niya at tinanong siya, "Masakit ba?" "Masakit!" Sa hindi malamang dahilan, hindi niya sinasadyang inamin ang sakit."Sobrang sakit nga nakikita ko sa mukha mo, but you deserve it."Sabi ni Ismael sa hindi mapigilan na may kasamang galit.Naramdaman ni Julliane na siya ay walang awa, at ang kalupitan ay mabuti, nakakapagpatahimik ito ng mga tao.Kaya nanahimik siya, at bahagyang sumimangot.Hindi niya napigilan na mapajagat ng labi, tila gusto na naman niyang makipag-away dito.Kanina lang hinayaan siy
Last Updated : 2025-04-08 Read more