Ang puso ni Julliane ay tumitibok na parang kulog, at hindi niya namamalayan na kinuyom ang kanyang malalakas na braso."No! Hindi tayo pwedeng mag-presscon ng ganyan." Natukso siya, ngunit nanaig ang dahilan at sigurado siya na hindi na magiging mapayapa ang buhay niya kapag nalaman ito ng lahat.Ibinaon ni Ismael ang sarili sa kanyang mainit na balat at sinabi sa mahinang boses. "Hindi ko na hahayaang mangyari ulit ito, at sisiguruduhin ko na mananagot ang mga taong nanakit sa'yo!."Hindi na niya hahayaang harapin muli ng mag-isa ang ganoong panganib.It was a blessing na nabuhusan siya ng pintura last time. Sa pagkakataong ito ay dahil sa nangyari kay Julliane, kaya paano ang susunod?Paano kung mas malala pa ang gawin ng mga Montes sa kanyang asawa, hindi na niya hahayaan pa na mangyari ang bagay na ito.Itinakip ni Ismael ang kanyang maliit na baywang sa kanyang katawan, at ang pakiramdam na gusto siyang matunaw sa kanyang katawan ay lalong naging halata.Kapangyarihan?Pera?Ba
Anong nangyayari? Bakit nasa tabi niya si Ismael?Magkasama pa ba silang natutulog?Malapit nang bumagsak ang langit! Hindi napigilan ni Julliane na itaas ang kanyang kamay para itulak siya, at balisang bumulong. "Ismael, Ismael ano ba gising..." Tawag niya dito pero umungol lang ito at tila antok na antok pa. "Hmm?" Tanong nito na bahagya lang binuka ang mga mata nito, at muling pumikit.“Huwag kang matulog ano ba! alam na ng buong Pilipinas ang kasal natin." Taranta niyang turan dito kaya napamulat ito at napatitig sa kanya.Hindi sinasadyang dumampi ang palad ni Julliane sa kanya, at agad niyang hinawakan ang kanyang pulso pero napapiksi siya sa sakit. Sa mga oras na ito, bumalik sa kanyang isipan ang lahat ng nangyari kagabi.Noong una, ikinulong siya ni Armando Montes sa pribadong silid at gusto siyang turuan ng leksyon kasama si Mr. Garcia, at pagkatapos ay sumugod siya upang iligtas siya, at pagkatapos..."Bukas may press conference. Asawa kita, hindi ko itatago."Ang mga s
“Gilan ano ba! Wag mong sirain ang sandaling ito!“ Galit na sabi ni Crissia sa kanya.“Kung ang dahilan nito ay ang balita na kumalat sa telebisyon, huwag mo akong gamitin sa mga oras na ito.“ Madiin na turan ni Gilan sa babae na napatayo sa harap niya at muli itong sumigaw.Sa pagkakataon na ito ay nanatili lang na nakatayo sa harap nito si Gilan.Hindi pinigilan ang babaeng nagwawala na naman, puro mura at kung ano-ano pang salitang halos hindi alam ng lalaki kung saan nito nakuha.“Mga hayop sila! Gusto ko talagang durugin ang mukha ng babaeng iyon!“ Muling sigaw nito, napailing si Gilan at napaisip hindi nito basta-bastang makakanti ang asawa ni Mr. Sandoval.At kung makikita ito ngayon ng kanyang amo ay baka pagtawanan pa nito ang babaeng ito. "Maghintay ka hanggang sa pag-isipan mo ito ng mabuti, pagkatapos ay halika kausapin mo ako tungkol dito!" Malumanay niyang turan sa babae na marahas na tumitig sa kanya.Hinawakan ni Gilan ang kanyang pulso at tumalikod.Tumingin si Criss
Pero naisip ni Armando na utusan ang asawa niya na huwag nang tumawag sa mga Sandoval.“Paano kung pumunta ka sa kanila nang walang pasabi? Para hindi ka nila pagtaguan kung sakali.“ Sabi ni Armando sa babae na ikinakunot ng noo nito.Napaisip si Cornelia at tumango na lang. Kung sa bagay tama ang kanyang asawa, kung pupunta siya ng walang pahintulot sa mansyon ng mga Sandoval, mapipilitan ang mga ito na harapin siya.Inabot si Cornelia ng mahigit kalahating oras bago makarating sa pamilya Sandoval.Hinanda niya ang sarili sa pakikipagkita sa asawa ng pinakamayamang prisedente ng korporasyon sa buong Pilipinas.Kilala ni Cornelia si Analou, at sigurado siya na tatarayan lang siya nito kapag nagkita sila.Pero gagawin niya ang lahat upang matuloy at makumbinsi ang mga ito na pakasalan ng anak ng mga ito ang kanyang anak.Maayos silang nakapasok sa gate ng ekslusibong subdibisyon.Ang driver niya ay nag-doorbell sa malaking gate at bumalik kaagad pagkatapos upang iulat sa kanya."Mada
"Hayaan mo akong halikan ka!"Utos ni Ismael sa malalim na boses.Hindi ito nakikiusap, kundi inuutusan siya nito. Kaya bahagya niya itong itinulak at saka ikiniling ang kanyang ulo."Hindi, Ismael ikaw... um..."Napukaw ang sugat sa sulok ng kanyang bibig, at hindi niya maiwasang mapaungol sa sakit.Lalong naging sobra-sobra ang halik ni Ismael dahil sa daing na ito, at ang kahinahunan ng pagsipsip at pagsipsip lamang ay tila hindi sa kanya.Hindi napigilan ng kamay ni Julliane na hawakan ang tela ng kanyang kamiseta, at hanggang sa lumipat ang halik nito sa leeg nito ay naibsan ang sakit sa gilid ng labi nito.Ramdam ni Julliane ang kagustuhan ni Ismael na tumugon siya sa halik nito, pero hindi niya magawa dahil may iniinda pa rin siyang hapdi sa kanyang mga labi.Sa isang sandali, naisip pa ni Ismael sa pagkabigo na hahayaan niya itong mamatay sa sakit.Ngunit wala pang isang saglit, pinalambot niya ang kanyang puso dahil sa maselang daing nito, at agad na tumaas ang kanyang labi s
Buti na lang at may iniwan siya mamaya, at tahimik siyang umalis sa condo.Maayos ang pag-alis niya, at nang mapadaan siya sa reception area, tumango ang mga empleyado ng hotel at magalang na tinawag siyang "Young Madam" nang makita siya.Nagulat si Julliane sa una, ngunit lumakad pa rin palabas nang may matatag na hakbang.Tumawag siya ng taxi para magpahatid sa kanyang bahay, wala nang mga reporters sa labas kaya nakahinga siya ng maluwag.Tumawag na rin siya kanina kay Miss Alora, humingi siya ng leave at nagkulong sa bahay.Pwede naman siyang magtrabaho dito sa bahay, kaya pumayag naman ito at binigyan siya nito ng isang linggo.Hindi siya nakontak ni Ismael buong araw, ni tahimik niyang binuksan ang pinto at pumasok sa bahay niya sa kalagitnaan ng gabi tulad ng dati.Walang dumating na lalaki kaya medyo kinabahan siya, pero baka nagpatunaw lang ito ng galit sa kanya.Sa hindi inaasahang pagkakataon, may darating sa pinto niya kinabukasan.Pero inaasahan na niya ito, dahil si Evel
Pero umalis nga ito na walang paalam sa kanya kagabi, kaya sigurado siya na imposible na makausap niya ito ng maayos ngayon.Malamang galit pa rin ito sa kanya. Hinawakan ni Julliane ang telepono at tiningnan ang mga mata ng matandang mag-asawa. Maaari lamang niyang i-dial ang kanyang numero.Walang sumagot sa unang pagkakataon. Sa kahilingan ng asawa ng direktor, muling nag-dial si Julliane.May sumagot sa telepono pero hindi boses ni Ismael ang narinig niya. "Baby Lian?"“Kuya Allen? Bakit ikaw ang sumagot nasaan si Ismael?" Magkasunod niyang tanongMedyo nagulat si Julliane, bakit kaya si Allen ang sumagot sa telepono ni Ismael?"Tumawag ka sa tamang oras. I wanted to find you. Ismael was in the hospital last night after a car accident." Sabi nito na medyo taranta kaya nanlamig ang buong katawan niya."Ano?" Agad na tumayo si Julliane pagkatapos marinig ito. "Kamusta na siya ngayon? Saang ospital ka naroroon?""Nabali ang isang braso. Isang beses siyang nagising kaninang umaga,
Pero hindi na naman siya pinansin ni Ismael. Walang magawa si Julliane at mahinang tinawag siya ulit, "Ismael?"“Magwala ka!“ Nakipag-away ba siya sa salitang ito ngayon?Naisip ni Julliane ang sinabi ni Allen sa kanya, at nadama na dapat niyang maunawaan ang kanyang init ng ulo.Napakalakas niya noon pa man, pero biglang na-disable ang braso niya, siguradong hindi niya matanggap, buti na lang alam niyang magsinungaling ng tahimik ng ganito.“Alam kong bad mood ka ngayon, pero may inorder ako, pwede bang subukan mo man lang kumain kahit kaunti?" Pigil niya ang boses na magalit o mainis, dapat niyang unawain ito ng husto sa mga sandaling ito.Hindi siya makikipag-away dito sa mga sandaling ito.Sa pagkakataong ito ay hindi siya sinabihan ni Ismael na lumabas, kaya binuksan ni Julliane ang isang app na kung saan pwede siyang maka-order ng pagkain para sa kanilang dalawa, nag-order siya ng pagkain, nag-isip kung ano ang kakainin nila, pero nakita niya si Ismael na kinuha ang telepono ni
Tumawag si Ismael ngayong araw para kumustahin ang banquet hall na inaasikaso niya.Naka-videl call ito para makita kung ano na ang nagawa, kaya tinapat niya ang camera sa harap."Inihanda na nila ang birthday banquet..." Sabi niya dito, abala ang mga tauhan nila at may kanya-kanyang ginagawa.Ang mga upuan ay maayos na rin na nakakalat sa hall area."Napakaganda ng night view dito!" Si Julliane ay nakangiti habang pinapakita ang labas sa kanya, ngunit biglang nagambala si Ismael.May sinasabi kasi ang sekretaryo nito kaya tumapat sa mukha nito ang camera.Natigilan si Julliane ay napalunok, napakagwapo nito. Pero tila wala itong maayos na tulog.Sa pagkakaalam niya ay lagi itong nasa labas ng bansa, upang umatend ng mga meeting.Ito ang dahilan kung bakit wala ito ngayon dito, ilang araw na."Oo!" Sabi nito sa lalaki at napatingin ito sa kanya."Pasensya ka na abala ako ngayong araw." Paghingi nito ng paumanhin.Saglit na natigilan si Julliane, at nag-aalangan na sumang-ayon."Sasam
Si Julliane ay lumapit kay Analou na nakangiti pa rin.Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, ang sustento at bills ni Crissia ay tinangal na rin pala ni Ismael dito."Hindi dapat manggaling sa akin ang salitang ito, pero matagal nang tinangal ni Ismael ang sustento niya sa babaeng iyon hija." Sabi ni Analou na nakatitig sa kanya.Si Julliane ay hindi na nagsalita pa at napatango na lang dito.Talaga nga na wala nang pakialam si Ismael kay Crissia, dahil sa nalaman niya ngayon.Bandang alas-diyes, lumabas sina Anlou at Julliane. Sumakay si Analou sa kotse ng pamilya at hinintay siya na makapasok."Mama, mauna ka na po. Makikipagkita pa ako sa kaibigan ko." Sabi ni Julliane dito."Ganon ba anak? Sige pero umuwi ka sa bahay para sa hapunan okay." Sabi nito sa kanya kaya napangiti si Julliane at agad na tumango.Alas tres pa lang naman ng hapon, may dalawang oras pa siya at nag-text kasi sina Mayi na mag-milktea sila kaya agad naman siyang pumayag dito.Pero kailangan muna niyang umuwi
Napatitig si Julliane kay Ismael at saka napailing."O gusto mo ng ibang klase ng bulaklak? O chocolate kaya? Ano ba ang gusto mo? Teddy bear?" Magkakasunod nitong tanong na hindi alam kung tama ba ang sinasabi nito o ano.Nag-iinit ang mga mata ni Julliane, ibinaba niya ang kanyang ulo at nag-isip sandali, pagkatapos ay sumagot. "Hindi ko gusto ang alinman sa kanila!""Then what do you like? I'll give it to you? You can continue to sue me." Niyakap siya nito at muling isinubsob ang mukha sa leeg niya.Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane, at sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng bahagyang basa sa kanyang leeg.Siya...umiiyak? Hindi makapaniwala si Julliane sa kanyang natuklasan.Natakot si Julliane sa sarili niyang iniisip, lumingon siya at tumingin dito, ngunit wala siyang nakita, at pagkatapos ay hindi siya nangahas na kumilos.Sa sumunod na mga minuto, ang buong bahay ay tahimik, ang tanging naririnig lang ni Julliane ay ang mahinang tunong ng aircon dito sa kanyang sala.
Pero si Isagani ay tumawa na naman."Mali mahal ko, pumayag siya dahil mahal na mahal ni Ismael si Julliane noon pa man. Ayaw lang niyang aminin kaya nga binaling niya ang pagtingin kay Crissia noon." Sabi ni Isagani sa asawa na napatanga sa sinabi niya.Tumawa na lang si Analou at napailing.Totoo ang sinabi ng asawa niya, talaga lang na ma-pride ang kanilang anak kaya ngayon nahihirapan ito na paamuhin si Julliane."Kaya tignan mo ngayon, siya ang nahihirapan na kinin ang tiwala ni Julliane." Sabi ulit ni Isagani na napatawa habang inaalala ang huling pag-uusap nila ng anak.Talagang hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal nito kay Julliane Dangan nga lang ay nagkamali talaga siya na ibaling ang pagtingin sa ibang babae.Alam naman niya na minahal rin ni Ismael si Crissia, pero ang babae mismo ang sumira sa kanilang dalawa."At ngayon magdusa siya. Kapag talagang umiyak si Julliane dahil sa kanya naku mapipingot ko talaga ang batang iyon." Inis na sabi ni Analou na naiinis sa anak."
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya
Sa bahay ng mga Montes, nakikipagtalo si Crissia sa kanyang ama na halos lumabas na ang mga ugat sa sentido dahil sa galit."Hindi mo ba talaga mapapaamong muli ang Sandoval na iyan!" Galit nitong sigaw sa anak nito na hindi rin nagpapatalo sa kanya."Anong magagawa ko kung hindi na tumatalab ang mga drama ko!?" Sigaw rin ni Crissia sa ama."Napakahina mo talaga! Dapat talaga na mawala na sa landas nila ang babaeng iyon!" Sigaw pa rin ni Armando sa anak."So talagang dinaan mo sa pisikal ang pagbabanta kay Julliane!? Sa ginawa mo tignan mo ang ginawa nila daddy! Nawalan ka ng investor at malulugi ang kumpanya mo dahil sa padalos-dalos kang kumikilos!" Hindi na napigilan ni Crissia ang mapasigaw at halos mawalan siya ng hangin sa dibdib dahil sa galit sa ama.Ang mukha ni Armando ay biglang nandilim at bigla na lang sinampal si Crissia, si Cornelia ay nagulat sa ginawa nito sa anak.Habang sapo naman ni Crissia ang nasaktan nitong pisngi."This is the last time you will slap me! Wag na
"Nakwento ko na ba sa'yo na noon pa man ay gawain na niya ang magbigay ng bulaklak sa akin?" Tanong ni Julliane kay Evelyn na nakaupo na at humihigop ng milktea at napatingin sa kanya. Mabilis na naunawaan ni Evelyn ang ibig niyang sabihin at binaba ang hawak na baso at napatitig sa kanya. "Ito ba ay isang paalala para sa iyo na isipin siya araw-araw? Kung galit siya sa iyo ngunit hindi niya kayang saktan ka, hahayaan ka lang niyang mahulog sa bitag ng pag-ibig na itinakda niya?" Si Evelyn mismo ay medyo nalilito nang sabihin niya ang teoryang ito, ngunit sa wakas ay tumango sa sarili. Walang magawa si Julliane kundi ang mapabuntong hininga na lang, "Kahapon, humiling ang mga elder na bumalik at hiniling sa akin na bawiin ang demanda, na nagsasabing maaari lang kaming maghiwalay pagkatapos lumabas ang resulta ng DNA test ng anak ni Crissia Montes." "Uh!" Tanging nasambit sa kanya ni Evelyn. "Ngunit ito ay para lamang maantala ang oras. Anak ni Crissia iyon, sino pa kaya ito kung
Hindi alam ni Ismael kung ano ang binulong ng kanyang ina sa kanyang asawa, pero nang tumingin ito sa kanya ay nakangiti ito sa kanya.Ang damit nito ay bagay talaga dito, ang kanyang ina ay siyang bumili ng ilan sa mga damit nito na maayos na nakalagay sa kanyang closet.Pero kapag siya ang bumili ng damit dito ay hindi nito sinusuot, kaya ang kanyang ina ang pinapakiusapan niya na mamili ng damit para dito.Tungkol naman sa pagbili ng damit para sa kanya, hindi niya alam kung ilan na ang nabili niya.Sa dalawang palapag ng Seaview Apartment, ang lahat ng mga silid para sa mga damit ay puno ng mga damit, sapat na para sa kanya upang masuot ng ilang taon.Ngunit sinuot ba niya ang mga ito?Maging ang pares ng maliit na asul na sapatos na binigay niya ay minsan lang nasuot dahil pinilit niya ito.Ang alam kasi niya ay hindi nito gusto ang masyadong mamahalin na mga damit, napakasimple lang kasi nito.Ibang-iba talaga ito kay Crissia, ang babae ay nagpapabili pa sa kanya mismo ng mga de