All Chapters of Bound by Fate: A Love Rekindled (TAGALOG): Chapter 21 - Chapter 30

Maagang nagising si Thalia kinabukasan. Hindi pa man sumisikat nang husto ang araw, naroon na siya sa kanyang restaurant upang siguraduhin na maayos ang lahat para sa unang araw ng operasyon.Masaya siyang nakabalik na sa Pilipinas at ngayon, natutupad na niya ang kanyang pangarap na magkaroon ng sariling restaurant. Kahit may kaba, mas nangingibabaw ang saya at excitement na nararamdaman niya.Pagsapit ng umaga, binuksan niya ang pinto ng restaurant at inayos ang kanyang apron. Maya-maya, narinig niya ang tunog ng bell sa entrance, hudyat na may unang customer na dumating.Napalingon siya at agad na nanlaki ang kanyang mga mata."Good morning, Thalia," bati ni Asher, may bahagyang ngiti sa labi habang papasok sa loob.Saglit siyang natigilan, pero agad ding bumuntong-hininga. "Ikaw na naman?"Ngumiti si Asher at umupo sa isa sa mga mesa malapit sa counter. "Ikaw ba ang unang customer mo sa araw na ito? Hindi ba dapat natuwa ka?""Anong gusto mong orderin?" malamig niyang tanong, pili

Sa pagkagulat ni Thalia sa biglaang pagdaan ni Asher, hindi niya napigilan ang pagbaha ng mga alaala sa kanyang isipan. Ilang araw niyang naalala lahat ng nangyari in the past which confuses her if she would feel anything close to happiness o malungkot dahil noon pa lang, wala ng pakialam si Asher sa kaniya.Napapikit siya sandali, at sa isang iglap, bumalik ang kanyang gunita sa kanilang unang pagtatagpo noong high school.Noon, siya ay isang sophomore, abala sa pagtakbo sa pasilyo ng kanilang paaralan nang hindi inaasahan ang banggaan nila ni Asher.Malakas ang impact ng kanilang banggaan kaya napaupo siya sa sahig, hawak-hawak ang kanyang nasaktang braso. Nang iangat niya ang kanyang paningin, nakita niya ang isang binatang may matikas na tindig, malamig ang titig at walang emosyon sa kanyang mukha—si Asher.Hindi man lang ito yumuko upang tulungan siyang tumayo. Sa halip, tumitig lang ito sa kanya, parang tinatasa kung may halaga ba siyang tulungan. Napalunok si Thalia at inis na

Sa isang madilim at tahimik na opisina, nakaupo si Asher sa kanyang swivel chair habang nakatingin sa malaking screen ng kanyang laptop. Ang ilaw mula rito ang tanging nagpapaliwanag sa paligid, animo’y isang eksena mula sa isang pelikula.Sa harapan niya ay mga litrato at ulat mula sa kanyang mga hinire na private investigators.Lahat ng ito ay may iisang layunin—si Nathan.Mula pa noon, hindi niya nagustuhan ang presensya ni Nathan sa buhay ni Thalia. Kung may respeto ito sa kanya, hindi nito hahayaang mapalapit nang ganito kay Thalia lalo na alam naman niya na matagal na niyang gusto ito.Ngunit kahit anong gawin niya, kahit anong hintay niya na bumalik si Thalia sa kanya, walang nangyari. Lagi siyang nasa tabi, nanonood mula sa malayo, at ang masakit, kitang-kita niya kung gaano kasaya si Thalia sa piling ng lalaking ito.Napabuntong-hininga siya. Hindi siya papayag. Hindi niya hahayaang matalo nang ganito.Napatingin siya sa kanyang screen kung saan makikita ang mga transaksyon n

Ramdam na ramdam ang tensyon sa hangin habang patuloy na nagmamaneho si Nathan, ang mga mata niya nakatutok sa daraanan, ngunit malinaw na iniisip ang nangyayari kay Thalia. Nararamdaman niya ang kaba at ang takot na unti-unting sumisiksik kay Thalia sa bawat segundo na lumilipas.“Thalia,” mahinang sabi ni Nathan, sinubukang sirain ang katahimikan, pero ang boses niya ay hindi na kasing-kalmado ng kanina. May halong alalahanin na ito ngayon. “We don’t have to go through with this. We can figure out another way.”Ngunit hindi sumagot si Thalia. Ang mga kamay niya ay mahigpit na humahawak sa kanyang telepono, habang ang mga salitang nabasa niya mula sa mensahe ng kanyang kapatid ay paulit-ulit na umiikot sa kanyang isipan. “I have no choice, Nathan. I need to meet him. If not…”Tumingin si Nathan kay Thalia, at ang mga mata niya ay naging seryoso. Alam niyang ang nakaraan ni Thalia—ang mga bagay na matagal na niyang sinubukang iwan—ay muling humahantong sa kanya. Ang takot na nakita ni

Pagkatapos ng pagsasara ng restaurant ni Thalia, tumayo siya sa harap ng pintuan, tinatanaw ang madilim na kalsada. Ang simoy ng hangin ay malamig, pero ang mga iniisip niya ay magulo. Inisip niyang baka mali ang ginawa niyang pagpayag sa hiling ni Alex, pero wala na siyang magagawa.Alam niyang ang gabing ito ay hindi magiging ordinaryo. May kabuntot na panganib."Bakit ko ba ito gagawin?" bulong ni Thalia sa sarili, ang mga kamao’y magkasabay na kinuyom. Pero agad niyang naiisip ang kanilang ina. Alam niyang si Alex ang pinakamagaling gumamit ng kanilang ina sa mga plano niya.Wala siyang magawa. Kung malalaman ng ina nila kung nasaan siya, tiyak na magugulo ang lahat ng pinaghirapan niyang itaguyod. Kaya kailangan niyang sumunod sa kanyang kapatid.Tumingin siya sa relo. 9:00 PM. Oras na para umalis.Binangkal niya ang kanyang jacket at binanggang ang sarili sa malamig na hangin. Walang ibang tao sa kalsada. Tanging mga ilaw ng mga kotse na dumadaan ang tanging ingay na maririnig.