Lahat ng Kabanata ng Attorney Scott's Sweetest Downfall (SPG): Kabanata 51 - Kabanata 60

Belle Mariin akong napapikit. Wala akong maalala sa sinasabi ni Sir Daniel. May pakay ba ito sa ‘kin anong motibo? Hindi naman kami mayaman walang ari-arian na p'wedeng dahilan. Kahit talaga pukpukin ko pa ang ulo ko. Wala talaga akong naalala sa nakaraan. Wait nagka amnesia ba ako? Umiling agad ako kasi wala akong makapa sa aking sarili na nagka amnesia ako. Sobrang tagal na. Kung may amnesia ako dapat maalala ko na iyon. Mag twenty two na ako ngayon iyon kasi ang alam ko. “Hindi kita pipilitin sa ngayon little sis. Alam ko naman mahirap paniwalaan sa ngayon. Pero kung duda ka. Maari tayong magsagawa ng DNA test, para maniwala ka ako ang kuya mo na pabaya,” malungkot na saad ni sir Daniel kaya ako'y napangiti. Magaan naman talaga ang loob ko sa kaniya una pa lang. Sabi ko mabait ito pero ayaw ko muna ngayon maniwala mahirap na baka magkamali ang imbestigador ni sir Daniel. Hindi pala ako ang kapatid niya. “Sige sir Daniel. Payag ako na magpa DNA test.” “Talaga?” “Oo pa

Belle “Anong oras ka uuwi Daniel?” tanong ni Scott sa kaniya nang ilang oras na kami nasa sala. Sumilip ako sa pambisig kong relo. Malapit na ang alas-onse ng gabi anong oras kaya uuwi si sir Daniel. Kaming tatlo na lang actually ang nasa sala. Ang tibay ng dalawang lalaking ito ako inaantok na. Ang dalawa kong kapatid kanina pa pumasok sa kuwarto nila, dahil may pasok din bukas ang dalawa. “Ikaw ang may-ari ng apartment?” tugon ni sir Daniel kay Scott kaya ako'y mariin pumikit. Nagkasukatan pa sila ng titig. Tumikhim ako ‘tsaka lang natigil ang dalawa. Susko talaga parang mga isip bata itong dalawa kaunti na lang pagbuhulin ko ito pareho kanina pa nagpapayabangan. Pero hindi ko rin naman din masisisi si Scott. Kasi wala naman siyang alam sa totoo tungkol sa 'min ni sir Daniel. Sasabihin ko sa kaniya kapag may linaw na ang lahat. Kapag lumabas na ang DNA test. Kahit na wala pa akong maalala sa nakaraan ko. Kung positive naman na magkapatid kami ni sir Daniel, sa lalabas na

Belle “Scott, hindi na ito kailangan,” bulalas ko ng isuot niya sa leeg ko ang isang white gold necklace. Kinapa ko iyon may pendant na heart. “Sobra-sobra na attorney, ang binigay mo. Sponsor na nga ang damit at shoes ko may pa necklace pa?” dinaan ko sa biro, pero ang totoo. Hati ang nararamdaman ko. Masaya na malungkot. Lagi kasing pumapasok sa isip ko kung deserve ko bang ganito bigyan ni Scott ng mamahaling regalo. Hindi ko pa nga nasabi sa kaniya ang totoong dahilan bakit agad akong sumama sa VIP room noong una naming pagtatagpo. Dahil ‘wag ko na raw isipin iyon. Nakaraan na kalimutan na namin. Pero hindi ko lang talaga maiwasang ma-guilty kasi ang bait ni Scott. “Love, ‘wag mong i-stress ang sarili mo. Hindi mo kailangan mag-alala. Dahil lahat ng binibigay ko sa ‘yo. Galing sa puso ko wala akong hinihinging kapalit.” “Sobra na ito, Scott,” “Walang magrereklamo. Let's go inaantay na nila tayo,” ani niya hinawakan na ako sa kamay ko. “Wait magpapaalam lang ako sa da

Belle “Sana hindi mo pa ako niyaya. Bibigyan ko pa ng lecture si doktora Michelle. Baka magkaroon ng GMRC, kapag tinuro ko sa kaniya. Siguro hindi siya nagkaroon ng subject noong nag-aaral pa, kaya gano'n na lang ka epal ang ugali noon." Humalakhak si Scott, hinalikan ako sa gilid ng ulo ko. Pinihit ako paharap sa kaniya masayang nakatawa si Scott. Pinisti hinapit ako sa baywang ko hinalikan sa noo ko. Nanatili kaming nakatayo sa gano'n posisyon. “I love you," nakangiti kami sa isa't isa. "Ang tapang pala ng girlfriend ko,” naaliw pa rin na sabi ni Scott. “Na dapat lang naman! Kaya ‘wag kang ano sa ‘kin, hottorney. Baka makatikim ka rin ng lecture galing sa girlfriend mo," bumungisngis ko. “Takot ko lang sa ‘yo love. Alam ko naman grrr…matapang talaga ang girlfriend ko," aniya mahinang tumawa. Inirapan ko pero ang totoo kinilig ako. Mamaya binitiwan ako ni Scott. "Tara na nga nandoon sina mommy at daddy,” Napunta ang tingin ko sa itinuro ni Scott sa unahan. Hindi ko masyad

Belle Pagkatapos kong mag-CR. Nanatili muna ako sa harapan ng bathroom sink. Inayos ko muna ang sarili ko upang hindi mapansin ni Scott, na umiyak ako. Pinagmasdan ko ang sarili sa harapan ng salamin. Malungkot akong napangiti. Kalma Belle, mama iyon ni Scott. Kayanin mo. Magugustuhan din ako niyon. Tama positive lang dapat. Sana lang hindi mapansin ni Scott na galing ako umiyak. Ayaw ko naman mag-aalala ito at birthday pa naman ng daddy niya. Sisirain ko pa ang masayang okasyon. Kaya ko ito kailangan ko munang unawain ngayon at ipakita na hindi sa yaman, kaya ko nagustuhan si Scott. Nang masiguro ko okay na ako at wala ng bakas na ako'y umiyak nagpasya na akong lumabas sa restroom. Walang ganang naglakad ako pabalik sa table ng magulang ni Scott. Nang nakikita ko na ang mga bisita sa party humugot ako ng hangin sa dibdib ko. Malayo pa ko sa table nila Tito Edward. Wala si Scott, nagtaka ako ang naroon ang magulang lang niya. Ha, nasaan kaya ito bakit Hindi ako inantay