All Chapters of THE BILLIONAIRE'S LUCKIEST WIFE : Chapter 461 - Chapter 470

Ang pinakaayaw ni Zenia ay ang pagiging pasaway ng matandang babae kahapon, na nagdulot sa kanya ng pagganti ni Helena at nagdusa ng malaking pagkawala. Itinaas pa rin ng matandang babae ang kanyang baba at mayabang na sinabi. "Nakikipag-usap lang ako sa mga tao." "Luma na kang babae, ikaw..." Biglang tumayo ang siyam na kapatid ni Sevv. Lahat sila ay sinamaan ng tingin si Zenia. Natakot siya kaya awtomatikong sumandal sa kanyang asawa. Ang kanyang dila ay nakagat din ng pusa at bigla siyang naging pipi. Malamig na binigyan ng babala ni Sevv si Zenia: "Subukan mong pagalitan muli ang aking Lola!" Ang Lola ang matandang panginoon sa kanilang pamilya Deverro. Ang sinumang nangahas na hindi igalang ang Lola ay kaaway ng kanilang buong pamilya Deverro. Biglang tumayo ang ama ni Hulyo, lumapit sa kanyang anak na babae sa isang hakbang, at sinampal siya. May tunog ng pag-snap. Tiningnan ni Zenia ang kanyang ama nang may pagtataka. "Tay." "Kung hindi ka makapagsalita, manahimik

Parang gumuho ang mundo ni Lucky. Naalala niya ang panahon noong high school siya, nag-aral siya ng mabuti at nakapasok sa isang magandang unibersidad. Gayunpaman, Madali lang nakapasok sa magagandang unibersidad si Sevv at ang kanyang mga kapatid, at nag-skip pa nga sila ng ilang grado. "Sister-in-law , huwag kang magmukhang ganoon ka-devastated na parang duda ka na sa buhay mo. Ako ang pinaka-devastated." Naisip ni Lucky at napagtanto na si Jonathan ang pinakamaawa-awa. Ngumiti siya at sinabi, "Huwag kang mawalan ng pag-asa. Naniniwala ako na makakapasok ka rin sa isang magandang unibersidad. Kaya mo 'yan!" "Kailangan kong makapasok sa unibersidad na pinasukan ng mga kapatid ko. Kung hindi, mag-reretention ako." Gusto niyang sabihin na sasampalin niya ang sarili ng dalawang beses kung hindi siya makapasok, pero pagkatapos niyang isipin ito, naisip niya na dapat niyang mas kaunti ang pagsampal sa sarili, kaya binago niya ang kanyang mga salita. Lumingon si Sevv para tin

Dinala ni Sevv si Lucky pabalik sa kanilang maliit na tahanan. Sa sandaling mabuksan ang pinto, sumugod ang alaga nilang aso. "Get out of the way!" Umagang angil ni Sevv, at tahimik na humiga sa lupa ang maliit na nilalang, hindi nangahas na lumapit. Alam nito na hindi masyadong gusto ng lalaking amo ang aso. Mabuti na lang, hindi naman ito inaabuso, at sapat ang pagkain at inumin nito. Maya-maya ay tumunog ang cell phone ni Sevv. Hawak pa rin niya si Lucky at hindi niya mailabas ang kanyang mga kamay para sagutin ang telepono. Mabilis na binaba ng kabilang partido ang telepono. Si Michael dapat iyon na sumunod sa kanyang sinabi at tumawag sa kanya tuwing sampung minuto para bigyan siya ng dahilan para umalis. Pero hindi na kailangang gawin iyon ngayon. Umalis na sina Mrs. Padilla at ang kanyang anak sa bahay ni Helena. Dinala niya si Lucky pabalik sa kanyang kwarto, ibinaba siya, tinakpan ng kumot, saka kinuha ang kanyang cell phone at tinawagan si Michael, bumulong, "M

Naglalandian ang mag-asawa. Habang kumakain, napakabait ni Sevv kay Lucky. Medyo na-flatter siya. Kasabay nito, naisip niya: Ang mabuting asawa ay kailangang sanayin ang sarili. Sana lang, ang asawang sinanay niya ay hindi maagaw ng iba. Pagkatapos kumain, magkasama silang nagpunta sa bahay ng kapatid niya. Nagising na si Ben, pero ayaw pa rin niyang maglaro mag-isa at kumapit sa ina niya na parang isang piraso ng kendi. Bukod kay Lucky, hindi niya rin mahawakan, kahit si Manang Lea, ayaw niyang hayaang hawakan siya. "Ate, papasok ka ba bukas?" Tanong ni Lucky sa kapatid niya habang karga ang pamangkin niya. Tiningnan ni Helena si Ben, at pagkatapos ng ilang sandali ng pag-aalinlangan, sinabi niya, "Lucky, gusto kong mag-resign sa trabaho ko at magtayo ng sariling negosyo." Talagang nag-aalala siya sa kasalukuyang sitwasyon ng anak niya, pero kung mag-leave siya, madaling mawalan ng trabaho ang isang baguhan. Pagkatapos mag-isip ng isang araw, nagpasya siyang magtayo ng ne

Matapos aliwin si Lucky, ang matanda ay nag-inat ng maganda, saka ibinaba ang remote control ng TV, tumayo, at sinabi sa mag-asawa. "Babalik na ako sa kwarto ko para magpahinga muna. Matanda na ako at hindi na kaya."Pagkatapos maglakad ng ilang hakbang, huminto ulit siya, lumingon at tinanong si Lucky. "Lucky, gusto mo bang ilabas ang unan mo?"Ngumiti siya at sinabi: "Hindi, may mga unan sa guest room lola."Sinulyapan ng matanda ang kanyang apo, walang ibang sinabi, at bumalik sa kwarto.Nang pumasok si Lucky para maligo, ang matanda ay mahimbing nang natutulog, at ang pag-nginginig ay nakakabingi na naman.Sampung minuto mamaya.Lumabas si Lucky sa kwarto na nakapantulog. Pagkasara niya ng pinto, nakita niya ang kanyang lalaki na nakapantulog, nakayakap sa kanyang dibdib, nakasandal sa kanyang pinto."Hindi ka pa ba natutulog? Kailangan kong magtrabaho bukas."Nagkunwari si Lucky na hindi naaalala ang mga salitang kanyang pinag-uusapan sa kanya, at nagsabi ng isang bagay sa kanya