Semua Bab Wrong Blind Date: Suddenly Married to a Billionaire: Bab 161 - Bab 168

A shy smile crept into Menard’s lips. At nakita ito ni Graciella. “Bakit ang gwapo mo ngayong araw sa paningin ko?” Pansin ni Graciella sa asawa. Bagay na siyang dahilan para magsalubong ang kilay ni Menard. “Why are you saying that to me today? I am always handsome, regardless of what day it is,” napaismid na saad ni Menard. Gustong gusto niyang kiligin kahit lalaki siya. His wife really has a way to get into his system. “Halika na nga at baka mangigil pa ako sayo,” saad ni Graciella. Bigla niyang niyakap si Menard. Kaya nagulat ang huli sa ginawa ng asawa. “Huwag ka na pumalag. Gusto lang kitang yakapin para magpasalamat sa pagtatanggol sa akin. Isang matamis na ngiti ang binigay ni Menard kay Graciella. Yumuko siya para kurutin ang pisngi ng asawa. “Silly. It’s my duty to protect my wife. Kahit hindi alam ng publiko na legally married tayo, kasali iyon sa obligasyon ko sayo.” “Ang bango-bango mo tapos ang gwapo pa. Tuloy, nagpapasalamat ko bak

Unang tingin pa lang ni Menard sa kapatid ni Graciella, alam na niyang retokada ito. Lahat na yata ng parte ng mukha nito pinagawa. Kumbaga sa makina ng sasakyan, na overhaul na ang mukha nito. Kahit si Graciella namangha sa ganda ng kapatid. Hindi na pango ang ilong nito at hindi na rin malaki ang mga panga nito. Para na itong isang sikat na KPop idol. “Nagulat ka ba sa bago kong itsura, ate?” natatawang saad ni Gliezl. “Sa South Korea ako nag-aral at doon ko ipinagawa itong bago kong itsura.” “Mas lalo kang gumanda, Gliezl. Bagay naman sayo ang pinagawa mo,” natatawa na ring saad ni Graciella at saka binalingan si Menard. Sinenyasan ito na lumapit. Binalingan ang kapatid. “Ito ng pala si Menard, ang asawa ko.” “Asawa? Nag-asawa ka na pala, ate?” gulat na saad ni Gliezl pero sinenyasan siya ni Graciella huwag maingay. “Anong nangyrai at nag-asawa ka na? Hindi mo man lang sinabi sa akin,” humaba ang nguso ni Gliezl. “Teka nga at ipapakilala ko

Nasa kandungan ni Graciella ang susi ng kanyang pagkatao. Parang may mabigat na bato ang naalis sa kanyang dibdib. Kung ito ang paraan para mahanap niya ang tunay na magulang, talagang nagagalak siya. Dati medyo may tampo na siya dahil umabot sa mahigit twenty years pero hindi pa rin siya mahanap ng mga ito. Pero, nang malaman mula sa mga kamag-anak na ilang beses siyang nagkaroon ng foster family, naisip niya na mahirap nga na mahanap siya ng tunay na pamilya. “Ihanda mo ang sarili mo, Menard. Malamang maraming itatanong ang Tiyong Rogelio sayo. Kailangan mo lang maging tapat sa bawat sasabihin mo. Nakakatakot lang siyang tingnan pero may prinsipyo siyang tao,” paalala ni Graciella. “I know. By how he speaks, he commands respect. At very rational siya magsalita. Akala ko ng kakampihan niya ang kapatid at pamangkin kanina,” komento naman ni Menard. “At least sa adoptive family mo may matinong tao pala na nag-e-exist.” “Oo nga eh. Kaya pasalamat din ako s

Menard reluctantly obliged. Pinagbigyan na lang ang asawa lalo at ayaw naman niyang maging malungkot ito. Magana silang kumakain. Hindi na nga sila gumamit ng plato. Bumili pala ng dahon ng saging si Graciella at doon na sila sa mesa mismo naghimay ng lobster. Engrossed na engrossed si Graciella sa paghimay ng kanyang lobster. Tig-isa ba naman sila ni Menard kaya amused siyang himayin ang malaking sipit ng lobster. AT dahil masarsa iyon, tumalsik iyon sa mukha ni Menard. “Oops, sorry,” nakangising saad ni Graciella sabay bunot ng tissue na nasa box. “Napasarap lang sa paghihimay, Mr. Young.” “Mr. Young? Really Graciella? I thought we have agreed that you call me by my name,” maasim ang mukha na saad ni Menard habang tinitingnan ang nakangiting mukha ng asawa. Medyong maraming sauce ang tumalsik sa kanyang mukha kaya dalawang beses nitong pinunasan ang mukha niya. “Ngayon ko lang napansin, mas makinis ka pa pala sa akin, Menard. Ano