The Heiress Reborn: Revenged For Legacy のすべてのチャプター: チャプター 131 - チャプター 140

Natahimik ang buhay ni Kattie ng ilang linggo ng walang Nicholo na sumulpot at Denver na papansin. Hindi niya rin kasi alam kung paano pa pakikitunguan ng maganda ang lalaki gayong may hindi na sila magandang pagkakaunawaan. Hindi nga niya nabanggit ito sa kanyang asawa at baka maiba pa ang interpretasyon nito sa nangyari. Wala naman itong nagawang masama so far kaya hayaan na lang niya. Iiwasan na lang niya ito kung sakaling magkrus muli ang kanilang landas. Buong araw nasa MGCorp siya at gabi na siya nakauwi ng bahay dahil dumaan pa siya sa ospital para asikasuhin ang running bills ng asawa. Lalo na't isang linggo na lang malapit na itong madischarged. Pagpasok niya sa loob ng Mansyon sinalubong siya ni Mila. "Besh, kaya pa ba?" tanong nito. "Kaya pa naman besh. At kakayanin para sa family ko. Kamusta ang mga bata, gising pa ba sila?" tanong niya. "Actually, si Janica iyak ng iyak kanina at hinahanap ka pero nakatulog na rin ng ihele ng nanny niya." sagot nito. Napaupo s

Walang pasok si Kattie sa MGCorp at sinadya niya iyon ng mabalitaang nagbalik na si Nicholo at Denver sa MGCorp kaya gusto niyang iwasan ang mga ito, dahil alam naman niya na gulo lang nag hatid ng dalawa sa buhay niya. Maaga siyang nagising para magprepared ng breakfast ng mag-aama niya. Papasok na kasi sa school si Kenjie at si Janica naman ay mamaya pa magigising. At ang asawa naman niya ay magwo walking pa sila para mas gumanda ang paglalakad nito at medyo nagbabalanse pa rin kasi ito sa paglalakad. Medyo napuruhan kasi ng bahagya ang paa nito sa car accident kaya hirap pa ito kapag naglalakad. Nakapag teraphy naman na ito kaso lang may mga times na parang ma a out of balance ang kanyang asawa kaya nandyan siya para alalayan lang ito. Pagkatapos niyang magluto ng breakfast. Bumaba na ang anak niyang si Kenjie at nakangiting bumati sa kanya. "Good Morning, Mom." wika nito. "Good Morning, son. How's your sleep?" tanong niya habang nagpeprepared siya ng makakain nito at ang pa

Habang natagal ang mga buwan lalong naobsessed si Denver kay Kattie, at wala siyang pakialam kahit na may asawa pa ito at anak. Ilang buwan niya ring pinag isipan ang mga hakbang na gagawin niya mapasakamay niya lang ang babaeng pinaka aasam asam nito. Kagaya ng nakita niya itong kasama ang asawa na si Jericson. Halos mainis talaga siya at sirang sira ang buong gabi niya. How he wish na sana sila na lang dalawa nito. He drank alone while thinking about Kattie. Ipinikit niya ang kanyang mga mata ng ilang sandali. Hanggang sa nakita niya na ito na inaasikaso siya nito, inaalagaan at pinapaliguan. Sobrang exaggerated na nga kaso hindi niya mapigilan ang kanyang nararamdaman. Natigil lang ang pag iimagine niya ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. Ringing..... Tumayo siya at kumunot ang noo ng kunin ang kanyang cellphone habang inaalam kung sino nga ba ang tumawag na sumira ng kanyang imagination. At ng nakita niya ang name ni Lex nainis siya. "What??" tanong nito.

Nagpaalam si Kattie na may conference sa Palawan. Pinayagan naman siya nito at may tiwala naman sa kanya ang kanyang asawa. Hinatid lang siya nito sa airport at siya na lahat.. Habang nasa loob sila ng sasakyan panay haplos ni Jericson rito. "Uhmmm! Hwag ka na kaya sumakay sa eroplano love. May chopper naman tayo." suhestyon ni Jericson. "Love, ok lang naman. Mas gusto ko iyong ganitong byahe. Alam mo naman mas naeenjoy ko ang byahe kapag ganon. Hayaan mo na ako love, mabilis lang naman ang byahe sa eroplano." aniya. "Ikaw bahala love, mag-iingat ka don ah." wika ni Jericson na kahit alanganin ay pumayag na rin sa gusto ng kanyang asawa. Wala naman siyang magagawa at ayaw niya ring mag-away silang dalawa. Nang malapit na sila sa airport di pa rin talaga mapakali si Jericson pero iwinaksi na lang niya ang mga isipin at ayaw niya rin namang maging kontrabida sa kanyang asawa. Nang makarating sila roon isang mainit na halik at yakap lang ang ibinigay ni Kattie sa kanyang asawa

Samantalang hindi pa rin nahahanap si Kattie at sa bawat araw na hindi ito makita. Halos mamatay matay si Jericson sa labis na pag-aalala sa kanyang asawa. Ayaw niyang sumuko na baka latay na ito. Nag 24 hours na itong nawawala pero ayaw niya pa rin tumigil. Hindi siya papayag na hindi makita ang asawa at makasama ulit ito. Kahit na pagod na ang mga rescuer sa maghapon siya naman ay hindi natigil kaka hanap rito...Pero bigo pa rin siya. "Mr. Miller, baka kailangan niyo munang umuwi. At tumawag ng back up..Hindi kaya ng mga rescuer ang paghahanap. Baka lang naman." wika ni Bryan.. "Hindi ko kailangan ng ibang makakasama. If you want go home..Fine, basta ako dito lang ako maghahanap pa rin sa asawa ko." matigas na wika niya. "But---" hindi na niya natuloy ang sasabihin ng samaan siya ng tingin nito. Wala siyang nagawa kundi hintayin ang kanyang boss na umuwi. Ang tanging magagawa niya lang ay tawagan ang secretary nito para naman mapadalahan ito ng damit or what na kakail