All Chapters of Force Marriage: Dealing With My Disabled Hot Uncle: Chapter 91 - Chapter 100

Nang dahil lang sa respeto at panghihinayang sa panahong ginugol ko sa kaniya kaya ako kumapit sa relasyong akala ko ay may patutunguhan. Masyado ko lang palang kinulong sa utak ko na dahil sa masasayang ang tatlong taong pinagsamahan namin kaya ako nagkakaganito. Mabuti na lang ay nagising din ako kaagad sa katotohan bago pa man kami makasal ni Vince, dahil sa klase ng ina na mayroon siya?, kahit kailan hindi ko gugustuhing bumalik sa piling ni Vince.Siguro sa pagmamahal ay walang kwestyon doon, maaari naming mapag-usapan ni Vince ang sitwasyon namin, pero ang pagkakaroon ng isang biyenan na kagaya ni Jennie? Ayun ang kahit kailanman ay hindi na maaayos.Ang klase ng pagkatao ni Jennie, na ultimo kaligayahan ng sarili niyang anak ay kaya niyang sirain ? ang masama pa ay tinulak pa ako nito sa mismong tiyuhin ng aking fiance?Tsh natatawa na lang ako sa babaeng ito. Napaka desperada.Ngayon, naunawaan ko na ang lahat. Kailangan ko nang tapusin ang kalokohang ito. Kailangan ko ng bura

Ngunit hindi sumagot si Hector bagkus ay hinayaan niya si Luigi sa mga gusto pa nitong sabihin. Hindi man niya aminin pero halatang interesado din talaga siyang marinig ang mga sasabihin nito. "Sa tingin ko kaya nag-confess si Anne kay Hector dahil sa alam niyang may responsibilidad siya bilang asawa at kilala siya bilang makatao! Kung sasabihin mong may nararamdaman si Anne kay Hector, amm…siguro… Wala!” Dahil dito, bahagyang dumilim ang mukha ni Hector.Paano ba naman, umaasa si Hector na ang confession ni Anne kanina ay hindi lang dahil sa responsibilidad niya sa kanilang kasal kundi mas higit pa. So ibig niyang sabihin na pinahahalagahan lang niya ang kasal na iyon at hindi dahil sa mahal siya nito. Pero dahil siya si Anne, naging sakim si Hector at gusto pa niya ng mas higit.Hindi lang ang katawan niya, kundi pati na rin ang puso niya.Gusto niyang maging ganap na sa kanya si Anne.Napabuntong-hininga si Luigi "Iisa lang ang sagot dito, Hector , kailangan mo siyang suyuin!”

ANNE POVDahil sa proposal ni Vince, hindi ko alam kung paano ko haharapin ang asawa ko. Halos mamula mula ako at nakayuko habang papasok sa ward niya sa ospital. Magalang namang bumati sa akin si Renz "Madam, maupo na po kayo dito sa dining table” Habang sinasabi ito, tinutulungan niya naman si Hector na makaupo sa kaniyang wheelchair, itinulak niya ang aking asawa patungo sa dining tabl , inihain ang dalawang lunch box, at umalis.Paglabas ni Renz, naging tahimik agad ang ward.Naunang magsalita si Hector "Kumain na tayo.""Okay." Maiksi kong tugon na medyo nahihiya, mabilis kong binuksan ang package ng takeaway at inabot ang isa kay Hector.Pagkatapos ay kumain kaming dalawa ng tahimik, walang umiimik. At walang nangahas magsalita. Umorder si Hector ng dalawang lunch box mula sa isang high-end na Western restaurant.Ang kahon ay gawa sa kahoy, at maraming maliliit na compartment sa loob. Sa mas malaking compartment, nakalagay ang isang customized na iron plate.Sa iron plate,

Pagkahiga ni Hector, iniabot niya kanyang mga kamay at bigla akong hinila dahilan para mapayakap ang aking asawa, idinikit niya ang kaniyang dibdib sa mga likod ko at ipinatong niya ang kanyang baba sa balikat ko na may kasiyahan "love, dito ka na lang muna sa tabi ko ngayong gabi?."Nag-alinlangan akong nagtanong sa kaniya “Hindi ba't napag-usapan na natin na gusto nating magsimula ng relasyon?" "Oo nga pero hindi mo ba ako kayang samahan magdamag kung tayo ay nagmamahalan?" tanong ni Hector na parang isang bagay na natural lang sa kaniya, habang mas lalo niyang hinihigpitan ang kaniyang pagkakayakap sa akin, halos idikit ito sa kanyang katawan.Nakaramdam ako ng pangangati sa leeg dahil sa pagkiskis niya ng kanyang baba sa akin, dahilan para gumalaw ako na parang isang uod at pinaliwanag niya ng may ngiti. "Siyempre hindi! Hector... huwag mong gawin 'to..." halos mapaungol na ako sa kuryenteng nararamdaman ko sa kaniyang mga simpleng pagkilos. "Huwag kang gumalaw." Bahagyang n

Nang marinig ang paratang ng magulang na tila binibintang na siya'y nangungulimbat, namutla si Ms. Leoncio at agad na nagmamadaling nagbigay-linaw:“Hindi po... hindi ito mula sa V! Regalo lang po ito ng isang mabuting kaibigan. Sabi niya mahigit isang libo lang ito, hindi... hindi naman ganoon kamahal.”Totoo ang sinabi ni Ms. Leoncio. Ang coat na suot niya ay isang high-end na imitasyon na nabili lamang niya ng humigit-kumulang isang libo.“Ahhh—” mahaba ang sagot ng magulang, “Kaya pala, imitation lang! Ngayon naiintindihan ko na.”Habang sinasabi iyon, sinulyapan ng dalawang magulang si Anne nang matalim:“Bagay na bagay sa iyo ang damit, Teacher Anne,” pabirong papuri nila bago sila tuluyang umalis.Iniwan nilang nakatayo si Ms. Leoncio, na ang mukha ay nag-iinit matapos aminin ang pagsusuot ng pekeng damit. Kahit na imitation lang iyon, ang presyo na mahigit isang libo ay isang bagay na matagal niyang pinag-isipan bago niya napilitang bilhin nang buong tapang.Paano ba naman s