Semua Bab Force Marriage: Dealing With My Disabled Hot Uncle: Bab 331 - Bab 340

Maaari bang magpakita ng simpatya ang isang tao na may bag na higit sa 3 milyon sa isang tao na kailangang mangalap ng 10,000 pesos kada buwan para sa mga gastusin nila sa buhay?Di’ba hindi!"Pagkatapos magsalita ni Anne, unang tumango ang direktor ng Women's Federation at sinabi, "Tama."Si Mrs. Sanvictores ang nanguna sa palakpakan sa tamang pagkakataon, at ang malalakas na palakpakan ay umalingawngaw sa buong lugar.Pagkatapos ng ilang saglit, ang pangalawang judge ay nagtaas ng sign para magtanong.Siya ang judge na may nagpa plastic surgery kanina na humarang kay Anne."Anne, sa pagkakaalam ko, ikaw ay nagkaroon ng pribadong pagpapagamot sa mental na kalusugan. Paano ka magiging may empatiya sa ating mga mahihirap na grupo kung ikaw mismo ay may isyu sa iyong mental health? Paano ka makakapagbigay ng tamang gabay sa kanila?"Pagkatapos ng matalim na tanong na ito, maraming tao ang nagbulungan.Ngunit kinuha ni Anne ang mikropono nang hindi kinakabahan."Kung ikukumpara sa isang

Hinugot ni Euleen ang remote control, inalis ang baterya, tinignan ito, ibinalik ang mga battery, at pinindot ito ng matindi kay Anne.Bumukas ang indicator light, ngunit ang damit ni Anne ay mahigpit na nakadikit sa kanyang katawan, at walang anumang pagbabago."Paano nangyari ito?" Tanong ni Euleen habang pinipindot ang remote control na direkta kay Anne sa stage.Ngumiti si Anne na tila nakikita siya at may bahid ng pagsubok sa mga mata."Maraming salamat po sa inyong mga tanong.Ang damit na suot ko ngayon ay ibinigay sa akin ng isang kaibigan.Sinasabing nagkakahalaga daw ito ng 1 milyon.Pagkatapos ng salo-salo ngayong gabi, idodonate ko ang damit na ito sa foundation para sa auction. Ang perang makokolekta ay gagamitin para sa pondo ng Women's Care Association.Maraming salamat sa inyong lahat." Ang buong lugar ay muling napuno ng malalakas na palakpakan.Ibinato ni Euleen ang remote control at sobrang galit na tila puputok na ang kanyang mga baga!Ang walang hiya si Anne ay mu

Sa loob ng venue hall ay lumapit ang lahat kay Anne upang batiin siya.Maging ang mga matrona na nagpahirap sa kanya noon ay nagpakumbabang humingi ng tawad.May ilan pang walang hiya na binuksan ang kanilang mga fb account sa cellphone nila "yung nangyari kanina, kalimutan mo na yun, pwede naman tayong maging magkaibigan hindi ba?! Idadagdag kita sa friendlist ko para madali tayong makapag communicate sa hinaharap.” "Hindi na, bihira akong makisalamuha sa iba, at saka hindi ako basta-basta nagdadagdag ng kaibigan. Gusto ko ang kaibigan ko yung may kalidad.” Ngumiti si Anne at magalang na tumanggi.Si Mrs. Sanvictores, na nakatayo sa isang tabi, ay tumango bilang pagsang-ayon saka siya lumapit kay Anne at hinawakan ang kanyang kamay saka siya dinala sa isang lihim na daanan."Anne, sumasang-ayon ako sa sinabi mo. Kaya nga pinutol ko na ang ugnayan ko kay Jennie.Ang mga taong may magkaibang pananaw sa buhay ay hindi maaaring magtulungan. Ayokong mag-aksaya ng oras sa mga maling tao ,

Mabilis na kumislap ang mga mata ni Hector bago ito bumalik sa pagiging kalmado. Hinawakan niya ang kamay ni Anne: "Kapag dumating ang tamang panahon, idaraos natin ang kasal."Napansin ni Anne ang saglit na pag-aalinlangan sa mga mata ni Hector. Nanigas sandali ang ngiti niya, pero pinilit pa rin niyang ngumiti at tumango.Nangamba si Hector na baka kung ano ang isipin ni Anne, kaya kusa niyang ipinaliwanag ang kaniyang dahilan "Tulad ng nangyari ngayong gabi, kung inihayag ko ang pagkakakilanlan mo, matatatakan ka na agad bilang asawa ko.Kahit anong pagsisikap mo o anong marating mo sa hinaharap, sasabihin lang ng mga tao na nakaasa ka sa akin.Tulad ngayong gabi kahit malinaw na ikaw ang nagwagi, may mga mag-iisip pa rin na dahil lang iyon sa akin. Anne, hindi iyon patas para sa’yo."Siyempre, hindi niya sinabi ang buong katotohanan.Ang pinakakinakatakutan niya ay ang mga natitirang miyembro ng Black Hawk Hall.Dahil anuman ang sabihin ng iba, kaya niyang baguhin ang paniniwala

Nang makita niyang hindi pa rin pumapayag si Anne, tumingin siya rito na parang kawawang kuting."Makakaya mo bang iwanan ang isang buntis na may kambal sa gilid ng daan? Hindi ko pa kabisado ang lugar na ito, wala na rin si Kuya Vince.. Natatakot ako...""Manahimik ka! Joana, hindi ako lalaki, kaya hindi uubra sa akin ang ganyan mong paglalambing," inis na sagot ni Anne habang sumusulyap sa kanya. Alam niyang kung iwan niya ito at may mangyaring masama, siya ang masisisi, kaya napabuntong-hininga na lang siya."Sige, I-kabit mo na ang seatbelt mo!" dagdag niya nang may iritasyon. Mabilis namang sumilay ang tuwa sa mukha ni Joana at agad niyang isinara ang seatbelt.Sa biyahe ay nakangiting pinagmamasdan ni Joana si Anne."Ate Anne, ang galing-galing mo noong tumakbo ka bilang vice chairman. Sobrang hanga ako sa kung paano ka nag grow.""Ate Anne, gusto ko talaga na maging pamilya tayo at ituring kang Tita ko.""Pwede ba nating kalimutan ang mga hindi pagkakaunawaan noon at magkasun