เจียงยิ่งเสวี่ยมองไปที่ลี่มั่วเฉียน แล้วจู่ๆ ก็ยกมือขึ้นกอดคอเขาไว้ “ฉันไม่สบาย ประธานลี่... ปล่อยฉันไปเถอะนะ”ลี่มั่วเฉียนก็รู้ว่าเธอเริ่มรุกก่อนแบบนี้ต้องไม่ใช่เรื่องดี เขาอยากจะจัดการเธอเดี๋ยวนั้นเลยจริงๆ แต่พอคิดถึงตอนที่เธอเกือบเป็นลมเมื่อก่อนหน้านี้ สภาพร่างกายของเธอยังอ่อนแออยู่ เขาก็ต้องอดทนไว้“เจียงยิ่งเสวี่ย เธอจงใจใช่ไหม?”เจียงยิ่งเสวี่ยกะพริบตาอย่างไร้เดียงสา “จงใจอะไรเหรอ ประธานลี่?”จงใจยั่วเขา ล้อเล่นกับเขาเจียงยิ่งเสวี่ยพยายามจะดึงมือกลับ แต่ลี่มั่วเฉียนกลับจับมือเธอไว้แล้วดึงลงไปข้างล่างเจียงยิ่งเสวี่ยดิ้นทันที “คุณจะทำอะไร!”ลี่มั่วเฉียน “ช่วยฉันหน่อย”เจียงยิ่งเสวี่ยปฏิเสธ “ไม่เอา!”“ฉันให้สิทธิ์เธอปฏิเสธแล้วหรือยัง?” ลี่มั่วเฉียนประกบริมฝีปากจูบเธอ...ลี่เจียวเดินกระฟัดกระเฟียดกลับมาที่วิลล่า พอนึกถึงการถูกเมินเฉยจากเจียงยิ่งเสวี่ย เธอก็ยกมือปัดแจกันบนโต๊ะน้ำชาให้ร่วงลงพื้นทันทีเพล้ง!แจกันแตกกระจายสาวใช้รีบวิ่งเข้ามา “คุณหนู เกิดอะไรขึ้นคะ?”ลี่เจียวโกรธจัด “ออกไป! ฉันไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น!”สาวใช้ตกใจจนกลั้นหายใจตอนนั้นเองหวงเสี่ยวอวี้ก
Read more
LOGIN
