Semua Bab The Cassanova's Regret: The Runaway Wife with their Twin: Bab 221 - Bab 230

"Huwag mo nang pag-aksayahan ng panahon ang tungkol kina Dianne at Tyler, sapagkat kahit ano pang gawin mo, wala rin itong saysay."Nagulat si Manang Marga, lumingon siya kay Xander at pagkatapos ay kay Manuel.Doon niya napansin kung gaano kahawig ni Manuel si Alexander."Maxine, ihatid mo si Manang Marga palabas," utos ni Xander."Opo," sagot ni Maxine, saka lumapit kay Manang Marga. "Manang Marga, dito po tayo."Lumingon si Manang Marga sa mga taong nasa loob ng silid, lalo siyang naguluhan.Ngunit isa lang siyang lingkod, at kahit gaano pa siya nalilito, wala siyang karapatang magtanong pa.Sa huli, tumango na lang siya at mahinang nagsabi, "Kung gano’n… Ms. Dianne, sana’y makapagpahinga ka nang mabuti at alagaan mo ang iyong sarili."Tumango si Dianne. "Sige."Sa wakas, lumabas na rin si Manang Marga, bagamat mabigat ang loob.Sa ibaba ng gusali, naghihintay si Tyler. Ang hawak niyang sigarilyo ay halos maubos na.Sa katunayan, bihira na siyang manigarilyo nitong mga nakaraang ar

Malamig ang pakiramdam ng mukha ni Dianne, ngunit ang mainit na palad ni Manuel ay bumalot dito. Sa ilalim ng init ng kanyang haplos, unti-unting nawala ang ginaw sa katawan ni Dianne, at bumalik ang kanyang ulirat.Tiningnan niya si Manuel at bahagyang ngumiti, ngunit hindi niya napigilan ang pagluha ng kanyang mga mata."Ano ang napanaginipan mo?" muling tanong ni Manuel sa mahinahong tinig.Saglit na nag-alinlangan si Dianne bago sumagot. "Nakapatay ako ng tao."May ideya na si Manuel tungkol sa nangyari noong gabing iyon.Ngunit ngayong nakikita niyang nananatiling gulong-gulo at nahihirapan si Dianne sa nangyari, hindi niya maiwasang mapuno ng sakit ang kanyang mga mata.Hinila niya ito sa kanyang mga bisig, marahang hinaplos ang kanyang likod na parang isang batang inaalo."Dianne, ipinagtanggol mo lang ang iyong sarili, hindi mo ginusto ang nangyari.""At saka, ang mga taong kagaya ni Garry, sampung beses mang mamatay, ay nararapat lang. Sa pagkawala niya, isang salot ang nabaw

Pero ito ay sasakyan ng pamilya Chavez.Sino ba sa pamilya Chavez?Ang pinakamakapangyarihang pamilya- walang duda, sila ang tunay na naghahari sa lungsod.Kahit ang mga utusang nagtatrabaho sa pamilya Chavez ay itinataas ang sarili sa iba at nag-aasta nang may kayabangan sa labas.Lalo na ang drayber ng pamilya Chavez.Para sa kanila, ang lahat ng pangunahing kalsada sa Chavez Mansion ay pag-aari ng pamilya Chavez.Makakakilos sila nang mayabang at walang pakundangan.Kaya naman, hindi na nakapagtataka na ang sasakyan ng pamilya Chavez, na lumiliko pakaliwa, ay hindi nagbigay-daan at bumangga sa sasakyan nina Dexter na dumidiretso.At kung magasgasan man ang kotse mo, ang ibang partido pa rin ang ituturing na may kasalanan.Sa kasamaang-palad, hindi agad napansin ng drayber ni Dexter na ang kabilang panig ay mula sa pamilya Chavez.Si Dexter naman ay abala sa pakikipag-usap kay Manuel at hindi napansin ang nangyari.Agad huminto ang drayber, bumaba ng sasakyan, at sinuri ang sitwasyo

Walang pag-aalinlangang sumunod si Tanya at lumabas din ng sasakyan. Sa sobrang desperasyon, muli siyang sumugod kay Manuel.Ngunit mabilis siyang hinarangan ni Dianne at diretsong sinabi, "Mrs Chavez, tumatanda ka na ba’t naguguluhan, o nagpapanggap ka lang na tanga? Hindi mo na ba nakikilala ang sarili mong anak?"Mariing idiniin ni Dianne ang kanyang tinig, "Tingnan mong mabuti kung siya nga ba talaga ang tunay mong anak, si Alexander."Sa narinig niyang iyon, bahagyang nag-angat ng tingin si Tanya at tinitigan si Manuel.Ngunit ang malamig na tingin ni Manuel ang bumungad sa kanya.Napakislot si Tanya at nanginginig na napasigaw kay Dianne, "Dianne, umalis ka na, hindi ba?! Sino ang nag-utos sa’yo na bumalik? Ano ang balak mong gawin?!""Mrs Chavez, sa tingin mo ba pag-aari mo ang buong bansa?"Malamig na tanong ni Dexter, halatang naiinis. Kaagad siyang naningkit ng tingin at sinaway ito."At ikaw naman, Dexter!"Parang isang nagwawalang tipaklong si Tanya. Alam niyang siya ang m

"Alam ko ang ugali ni Dianne. Kung hindi mo siya inunahan, bakit niya kailangang ipahanap ka, ipanakaw at ipauwi ng ganoon?" galit na sigaw ni Alejandro."Ikaw—ikaw matandang lalaki! Ayaw mo na bang mabuhay kasama ko?!"Maitim ang mata ni Tanya sa hinanakit, at agad na bumagsak ang kanyang luha.Hindi siya mahal ng anak niya, wala siyang halaga sa asawa niya, at ang manugang na maingat niyang pinili ay isang makamandag na ahas na matagal nang nagtatago.Sa loob ng anim na buwan, halos mamatay siya sa matinding pananakit ng ulo.Ngunit ang pinakamasakit sa lahat ay ang alaala ni Alexander, ang namayapa nilang anak.Sunod-sunod na dumaloy sa kanyang isipan ang lahat ng hinanakit niya, kaya't para siyang pinagsakluban ng langit at lupa.Nakaramdam ng kaunting awa si Alejandro nang makita ang itsura ng kanyang asawa—tila isa itong taong pinagdudusahan ng matinding kawalang-katarungan.Napakunot ang kanyang noo, huminga ng malalim, at ilang segundong natahimik bago nagtanong, "Bukod sa pagt