Lahat ng Kabanata ng The Cassanova's Regret: The Runaway Wife with their Twin: Kabanata 501 - Kabanata 510

Pagkatapos ng isang masarap na tanghalian, muling uminit ang usapan tungkol kay Kent sa kompanya.Hindi bababa sa walong daang beses narinig ni Ashley ang pangalang "Kent" sa buong hapon — pakiramdam niya, nagkakalyo na ang tenga niya sa kakarinig ng pangalan nito.Pagdating ng gabi, nang sunduin siya ni Kent, halatang hindi maganda ang mood nito.“Ano nanaman ‘to? Sino nanaman ang nanggulo sa misis ko?” Tanong niya na may bahagyang ngiti, para bang kinakausap lang ang bata. May halong pang-aakit sa boses niya, ‘yung tipong nakakakiliti sa pakiramdam.Pakiramdam ni Ashley ay parang siya’y nakikipag-usap sa isang sirenong lalaki—mapanlinlang at kaakit-akit.Bahagya lang siyang ngumiti, saka tumingin sa bintana at nanahimik.Ginanap ang party sa isang club na may bar sa unang palapag. Diretso siyang dinala ni Kent sa ikatlong palapag at huminto sa harap ng isang private room sa dulo ng corridor.Palaging isang hakbang sa likod si Ashley. Kaya nagulantang siya nang bigla itong lumingon. H

Naglabas ang crew ng actor recruitment notice sa iba't ibang online platforms at nagsagawa ng open auditions. Dahil sa kasikatan ni Jerome, tuloy-tuloy ang pagdating ng mga taong gustong mag-audition.Lampas alas-dos na ng hapon nang makakain ang lahat ng tanghalian.Magkahiwalay na nakaupo sina Ashley at Jerome sa magkabilang dulo ng sofa, tahimik na kumakain ng kanilang simpleng lunch box.“Grabe, pinaghihirapan ko 'to tapos ganitong pagkain lang ibinibigay mo? Ashley, bakit parang paunti na nang paunti ang budget mo?” reklamo ni Jerome habang patuloy sa pagkain.“Tiyaga lang muna. Pag nag-public na ang kumpanya ko, kahit anong gusto mong kainin, makukuha mo.”“Tsk, puro ka drawing.”Napangiwing kinuhanan ni Jerome ng pakialam ang chicken leg sa lunch box, pero biglang inabot ni Ashley ang chopsticks niya para kunin din ito. “Ayaw mo naman pala, ibigay mo na lang sa akin.”“Hoy hoy!” Agad siyang pinigilan ni Jerome, pero hindi siya kasing sanay gumamit ng chopsticks gaya ni Ashley.

Habang nasa kalagitnaan pa ng celebratory banquet, tumawag si Jerome.“Hoy, hindi ko na talaga matiis. Sapat na siguro ang kasayahan mo ngayon. Sabi ko na sa’yo, kukunin ko na ‘yung tinatawag mong godsister. Mukhang malapit siya sa baliw na dalaga sa villa.”Tumigil sa ngiti si Ashley at tinanong siya, “Ano’ng nagpabago ng isip mo, gayong alam kong hindi ka yumuyuko sa harap ng kaunting halaga?”Medyo matamlay ang sagot ni Jerome, “Limang libo ‘yon… Hindi dahil marupok ako, kundi sobra talaga ang binigay ng asawa mo, at hindi naman kataasan ang hinihingi niya…”“Magkano ba talaga?” tanong ni Ashley.Ibinigay sa kanya ang numero.Napakurap si Ashley, sabay ngisi, “Kung sasama ka pa sa susunod kong project, hindi ko wawasakin ang pagkakaibigan natin.”“Tsk! Nakakatawa ka pa rin talaga!” Biglang naging seryoso ang boses ni Jerome. “Ano’ng meron sa inyo niyan?”Saglit na nag-isip si Ashley bago maikling ipinaliwanag ang kasunduan. Napaigtad sa linya ang kausap, para bang ngayon lang nakat

Hindi ko alam kung kailan pa nagsimulang umulan sa labas. Napansin ko lang nang makalabas na ako ng bahay, pero hindi naman malakas. Tinamad na si Ashley bumalik para kumuha ng payong, kaya tumakbo na lang siya habang tinatakpan ang ulo gamit ang bag niya.Naabutan siya ng traffic accident sa daan kaya naipit siya ng halos kalahating oras. Pagdating niya sa Jiangnan Mansion, mag-aalas-diyes na ng gabi.Tulog na si Ken.Pumasok si Ashley sa kwarto, umupo sa gilid ng kama ng sandali, yumuko para halikan siya sa pisngi, at tahimik na lumabas.Naka-on ang ilaw sa master bedroom, pero walang tao. Hindi nagsalita si Ashley. Mabigat ang mga hakbang niya papunta sa kama, saka siya padaplis na bumagsak dito.Pakiramdam niya, buong katawan niya ay tinambakan ng pagod—parang may nakataling malaking maso sa katawan niya.Nasa may balkonahe si Kent, nakasandal at nagyoyosi. Nang marinig ang tunog, bahagya siyang lumingon papasok.Tuloy-tuloy pa rin ang boses sa kabilang linya ng tawag.“…Balita ra

Pagpasok pa lang ng tatlong tao, ni hindi man lang nilingon ni Karla—ang mama ni Kent—siya. Diretso lang nitong hinila si Ken papunta sa kandungan niya, paulit-ulit na tinatawag na “baby” habang walang tigil sa pagtingin dito, halatang takot na takot na baka pinapabayaan o pinapahirapan daw ng stepmom nito. Kung hindi pa siya inubo at nagsalita si Mr. Saavedra, sigurado si Ashley na mismong doon pa lang ay tatanungin na nito nang harap-harapan si Ken kung okay ba trato sa kanya ng stepmom niya.Buti na lang, mabuting bata si Ken. Imbes na magsabi ng masama laban sa kanya sa harap ng pamilya Saavedra, kabaligtaran pa—inuulit-ulit pa nitong sinasabi kung gaano siya kabait at kung gaano niya kamahal ito na parang tunay na ina.Nang matapos magsalita si Benedict, saka lang napangiti si Karla kay Ashley, at pagkatapos ay nagtuloy na sa ibang paksa kasama ang buong pamilya.Tahimik lang na nakaupo si Ashley at maayos na sinasagot isa-isa lahat ng tanong sa kanya.Si Kent at si Ken, hindi si