All Chapters of 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook): Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ 42 ใครกันแน่ที่เป็นหมัน ep 2"มันก็ไม่แน่เสมอไปที่ฝ่ายหญิงจะเป็นหมันนะคะคุณแม่" เสียงกังวานใสดังขึ้น ทุกคนหันไปมอง คุณหมอหยางชิงโม่ที่กำลังเดินเข้าไป" สะใภ้รอง...เธอสามารถตรวจได้ใช่หรือไม่ว่าใครกันแน่ที่เป็นหมัน?" คุณยายทวดเฉินเอ่ยถามขึ้นมา ในตระกูลของเธอนั้นไม่มีใครเลยที่จะไม่มีลูกดก อย่างครอบครัวของเธอเองก็มีลูกถึง 12 คน เธอเป็นคนสุดท้อง“ตรวจได้ค่ะคุณย่าทวด" สะใภ้รองตอบ “สมัยนี้มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยสามารถตรวจหาสาเหตุของภาวะมีบุตรยากได้ทั้งในผู้ชายและผู้หญิง กรณีของคังอี้หานกับอาเล็กหม่านซิวสามารถตรวจหาสาเหตุเพิ่มเติมว่าเกิดจากอะไร” หยางชิงโม่เอ่ยขึ้นมา ตอนนี้ทุกคนต่างก็สนใจแล้ว (มีหลายปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะมีบุตรยาก ทั้งในเพศชายและเพศหญิง เช่น ฮอร์โมนไม่สมดุล ปัญหาเกี่ยวกับท่อนำไข่หรืออสุจิ ความผิดปกติทางมดลูก หรือแม้แต่ความเครียดก็ส่งผลได้) อันนี้เธอไม่ได้บอกออกไปพวกเขาไม่รู้หรอกว่าฮอร์โมนคืออะไร ปวดหัวเปล่าๆ"แล้วจะตรวจได้อย่างไรบ้าง?" คุณนายคังเสี่ยวฉินเริ่มจะถามมา นางนั้นมั่นใจมากว่าคนที่เป็นหมันนั้นคือฝ่ายหญิงแน่นอน ลูกชายที่รักของนางไม่มีทางที่จะเป็นหมันหรอก…"มีหลายวิ

บทที่ 44 ให้อาเล็กมาเป็นผู้ช่วยแแพทย์ภายในห้องผ่าตัดที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย หยางชิงโม่กำลังตรวจดูอาการของอาเล็กเฉินหว่านซิวอยู่มองดูอาเล็กเฉินหม่านซิวที่นอนหลับอยู่ ใบหน้าของเธอดูซีดเซียว ไร้ซึ่งสีสัน ร่องรอยความเจ็บปวดจากอดีตยังคงปรากฏให้เห็นบนใบหน้าของเธอ หยางชิงโม่รู้สึกหดหู่ใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ร่างกายของเฉินหม่านซิวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ บาดแผลจากการถูกทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิตใจหยางชิงโม่มองดู ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่เปราะบางคนนี้แต่งงานออกไปด้วยความหวังที่จะมีชีวิตคู่ที่สุขสบาย มีสามีที่รักและดูแล แต่กลับต้องมาเผชิญกับโศกนาฏกรรมเช่นนี้หยางชิงโม่ทำการตรวจดูอาการเป็นหมันของเฉินหม่านซิวอีกครั้ง ผลตรวจเลือดยืนยันสิ่งที่เธอคาดเดาไว้ ว่าเฉินหม่านซิวไม่ได้เป็นหมัน ดังนั้นคนที่เป็นหมันคือ คังอี้หาน อดีตสามีของเธอนั้นเอง เธอเอื้อมมือไปแตะเบาๆ บนใบหน้าของเฉินหม่านซิว สัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนและบอบบาง หยางชิงโม่นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อหลายวันก่อน ตอนที่เธอได้รับแจ้งจากท่านนายพลเซี่ยจง ให้ไปช่วยไกล่เกลี่ยเรื่องการหย่าร้างระหว่างครอบครัวตระกูลเฉินและตระกูลคัง ที่ในท้ายที่สุดตระกูลคังจำต้อง

บทที่ 46 วันเปิดร้านหมูพะโล้สูตรวังหลวงวันต่อมาเธอเข้าไปที่โกดังอีกครั้ง รอบนี้เธอเอาพวกโต๊ะเก้าอี้ออกมา 100 กว่าชุด โดยก่อนหน้านี้เธอได้ขอเช่าโกดังของแก๊งมังกรดำเพิ่มอีก 2 แห่ง ซึ่งการเช่าครั้งนี้เหมือนว่าได้มาเปล่าๆ ก็ว่าได้ ความจริงพี่ฉีไม่อยากจะคิดเงินจากเธอด้วยซ้ำ แต่เธอไม่คิดเอาเปรียบพวกเขาอยู่แล้ว (ลำพังแค่รู้อนาคตก็ได้เปรียบคนอื่นเยอะแล้วเนาะ) ดังนั้นเธอจึงขอเช่าราคาปรกติ แต่ทางแก๊งมังกรดำคิดเงินเธอเพียงที่ละ 500 หยวนเท่านั้น ยื้อกันไปมาสักพักเธอก็ยอมรับมาดังนั้นวันนี้เธอจึงเข้ามาเพื่อเอาพวกเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ที่จะใช้แต่งร้าน แต่งบ้านออกมามากมายเลยทีเดียว ทั้งพวกเครื่องใช้ไฟฟ้า TV พัดลม ตู้เย็น แอร์คอนดิชั่น พวกนี้เธอจะให้เขาขนเข้าบ้านใหม่ให้ ให้คนเห็นพอเป็นพิธีหลังจากนั้นเธอค่อยจัดเต็มขนออกมาไว้ที่บ้าน นอกจากนี้เธอยังเอา มอเตอร์ไซด์ และ มอเตอร์ไซด์พวงข้างออกมาอีกอย่างละ 3 คัน เธอจะให้น้องสามเอาไว้ใช้ขับไปมาในเมือง จะได้สะดวกเมื่อเอาทุกอย่างออกมาเรียบร้อยเธอยังเอาเครื่องปริ้นรูปสีออกมาด้วย เธอหารูปหมูพะโล้ คากิ ตีนไก่พะโล้ ที่ถ่ายสวยๆ ออกมา 4-5 รูปแล้วจัดวางรูปภาพโดยใช้ Phot

บทที่ 48 ได้ใบอนุญาติประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และรับลูกศิษย์มา 3 คน" พอดีฉันมีเรื่องอยากจะรบกวนท่านนายพลค่ะ" หยางชิงโม่พูดเข้าประเด็นทันที" ฉันอยากได้ใบอนุญาติประกอบวิชาชีพ สำหรับการเป็นแพทย์ของที่นี่ค่ะ" หยางชิงโม่กล่าวขึ้นมาเธอคือแพทย์อัฉจริยะที่มาจากศตวรรษที่ 21 เธอมีวิชาความรู้ล้ำสมัยที่เหนือกว่าแพทย์ในยุคนี้อย่างมาก เธอทรมานใจที่เห็นผู้คนล้มป่วยตายลงด้วยโรคที่เธอสามารถรักษาได้เพราะเธออุปกรณ์และเทคโนโลยีที่ครบครัน แต่เธอทำได้เพียงช่วยเหลือญาติพี่น้องหรือคนรู้จักที่เจ็บป่วยเท่านั้น เพราะเธอไม่มีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ในยุคนี้ใบอนุญาติประกอบวิชาชีพทางการแพทย์เปรียบเสมือนกุญแจสำคัญที่เปิดประตูสู่โลกแห่งการแพทย์ ใบนี้เป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความรู้ความสามารถและความน่าเชื่อถือของแพทย์ หยางชิงโม่ไม่มีใบอนุญาตินี้ เธอจึงไม่สามารถประกอบอาชีพแพทย์ได้อย่างถูกต้อง แม้เธอจะตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะมาเป็นเศรษฐีในยุค80 นี้ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะอยากใช้วิชาชีพของตนเองช่วยชีวิตผู้อื่นและการเป็นหมอก็ต้องมีเอกสารที่จะรองรับความรู้ความสามารถไม่ว่ายุคสมัยไหนเอกสารพวกนี้ก็มีความสำคัญมาก แต่เธอไม่ได้เรียนในยุคน

บทที่50 เรือนสี่ประสานหลังจากชิงโม่ผ่าตัดใส่ขาเทียมเหล็กให้กับนายพลเย่เฉินเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็กลับมาที่เรือนสี่ประสานที่ท่านนายพลเซี่ยจงมอบให้เธอเป็นค่าตอบแทนที่เธอรักษาลูกสาวของเขาทันทีที่มาถึงเธอก็เอาของตกแต่งบ้านออกมาจัดการตกแต่งตามที่เธอชอบทันทีเรือนสี่ประสานหรือ “ซื่อเหอย่วน” ที่หยางชิงโม่ได้รับมอบจากท่านนายพลเซี่ยจงนั้น ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางเมือง พื้นที่โดยรอบเงียบสงบ ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ใหญ่และดอกไม้นานาพันธุ์ กำแพงสูงสีขาวโพลนล้อมรอบตัวบ้าน มองดูสง่างามและน่าเกรงขาม ประตูไม้แกะสลักลวดลายวิจิตรประณีตเป็นทางเข้าหลัก บานประตูใหญ่เปิดออกเผยให้เห็นลานกว้างที่ปูด้วยหินอ่อน ตรงกลางลานมีน้ำพุหินอ่อนรูปปลาคาร์ฟพ่นน้ำอย่างสง่างามตัวบ้านมีสองชั้น โครงสร้างเป็นไม้ หลังคามุงกระเบื้องสีเทาเข้ม สถาปัตยกรรมผสมผสานความคลาสสิกแบบจีนเข้ากับความทันสมัยแบบตะวันตกได้อย่างลงตัว หน้าต่างบ้านเป็นแบบบานเกล็ดสีขาว ข้างหน้าต่างมีกระถางต้นไม้ประดับเรียงรายภายในบ้านแบ่งออกเป็นห้องต่างๆ มากมาย แต่ละห้องตกแต่งอย่างสวยงามด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้โบราณ ผ้าไหมชั้นดี และแจกันโบราณ สะท้อนให้เห็นถึงรสนิยมอันสูงส่