All Chapters of His Fake Wife: Chapter 11 - Chapter 20

Alted's Point Of ViewILANG araw na, hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na rin sinubok ang pasensya ng babaeng iyon pero sa huli ako ang nawawalan ng pasensya. Sobrang laki ng pinagbago niya, kahit sa pananamit, sa pakikipag-usap sa akin, sa pagiging sunud-sunuran niya at sa biglang pagbabago ng ugali niya. Higit sa lahat, kahit anong pilit kong ilayo siya sa mga anak ko sa huli nadadatngan ko siyang nakikipaglaro at nakikipag-usap kay Snow at Winter. Masyado siyang malapit sa mga bata, hindi ko iyon gusto, dahil alam kong may binabalak siya. After all, she is Candice, there's no miracle on her. Sadyang mas ginagalingan niya lang ngayon ang pagkukunwari.There's no f*ck*ng way that I'll forgive her."Mukhang malalim ang iniisip mo?"Mula sa pagtanaw sa malawak na taniman ng ubas ibinaling ko iyon sa taong nagsalita. Si Elizabeth."Kailan ka pa?" Hindi ko pinansin ang tanong niya, naglakad ako palapit sa kaniya at sinalubong naman niya ako ng mahigpit na yakap."Kanina lang."El

Aurora's Point of ViewBUMABA rin ako pagkatapos kong maligo at tumuloy sa harden para magdilig ng mga halaman. Mabigat pa rin ang pakiramdam ko habang ginagawa iyon, parang may nakadagan na bato sa dibdib ko sa tuwing naiisip ang mga sinabi ni Alted. Snow and Winter are not mine, they're not my daughters but I feel more complete whenever I'm with them. Sa laki ng mansyon, sa dami ng mga katulong at kasambahay, at sa rangya ng buhay dito, isa pa rin iyong hawla para sa akin. Tanging si Snow at si Winter lang ang dahilan kung bakit nakakalimutan ko kung sino ako at kung nasaan ako.Sa tuwing iniisip ko kung ano ang katauhan ni Candice ayon sa kwento sa akin ni Sonya, parang ang sama ko, parang hindi talaga kayang patawarin ng mga tao ang isang katulad ko.Hindi man diretsahang sabihin ni Sonya ang gusto niyang ipunto noon, isa lang ang nasa isip ko, hindi kuntento si Candice sa buhay niya, materialistic, mata-pobre, at mainitin ang ulo. Ganoon ang nakikita ko, ganoon ang naiisip ko.

Aurora's Point of ViewMAINGAT kong pinihit ang seradura at sumilip sa loob ng silid, nagkataon na nakaharap papunta sa direksyon ko si Snow habang nakaupo sa kama kaya nakita niya rin ako. Agad siyang ngumiti, pero hindi na siya nakalapit sa akin dahil pansamantalang sinusuklay ang basa niyang buhok. Hinanap ng mga mata ko si Winter at nakitang ganoon din ang ginagawa sa kaniya ng isa pang katulong. Ngumiti rin ako sa kaniya at itinulak papasok ang sarili."Good morning, Mommy!" Masiglang bati ni Snow. "Wait lang po, I'm going to give Mommy my morning kisses." Aniya na humarap sa katulong na siyang nagpapatuyo sa kaniyang buhok gamit ang towel.Bumaba siya ng kama at tumakbo papunta sa akin. Nag-iskuwat naman ako para madali niya akong mayakap, pero hindi lang yakap ang ginawa niya dahil pinupog niya nga ako ng mumunting halik sa pisngi, sa ilong at sa noo. Saglit na kiniliti ang puso ko dahil sa ginawa niya kaya napatawa ako. This is Snow, the sweet and adorable Snow. Hinalikan ko

Aurora's Point of ViewNAKANGITING tiningnan ko si Snow at Winter na ngayon ay naghahabulan. Hindi na masyadong mainit dahil alas tres y media na rin naman nang hapon at pumayag din si Alted na lumabas sila ng kwarto.Katabi kong nakaupo si Lilac na siyang naatasan magbantay kay Winter at naroon naman sa malapit ang isa pang katulong na siyang nagbabantay kay Snow. Hagikhik at tawanan ng mga bata ang siyang nangingibabaw at sa tuwing nakikita kong nagtatawanan sila hindi ko mapigilang hindi mapangiti. Hindi na gaanong mahigpit si Alted sa akin, hinahayaan na niya akong makalapit sa mga bata. May mga limitasyon nga lang minsan. Naiintindihan ko naman iyon basta't pagbigyan niya lang akong makalapit sa mga anak niya ay hindi na ako magrereklamo."Winter!" Nakangusong sigaw ni Snow nang hindi niya mahuli ang kakambal.Tumawa naman si Winter.The sight of them lightened up my heart. Nang bata pa ako hindi ko naranasang maging malaya katulad ng mga normal na bata, ang laro sa akin noon ay

Aurora's Point of ViewPARANG tumatambol sa kaba ang dibdib ko nang makitang nakatitig sa akin si Elizabeth habang naglalakad ako papalapit sa kaniya dala ang orange juice. Kaaalis lang ni Alted nang bigla siyang dumating. Wala rin naman dito sila Snow at Winter, mamaya pa ang uwi ng mga bata kaya naisip kong si Alted ang ipinunta niya. Nang mailapag ko ang dalang inumin ay agad din akong tumungo at akmang aalis na nang tawagin niya ang pangalan ni Candice.Lumingon ako sa kaniya at muling nagtagpo ang tingin namin. She seems flawlessly beautiful. Nakasuot siya ng itim na blouse at niyayakap nito ang hugis ng kaniyang katawan.Pinaresan iyon ng rugged jeans at stilletos. Noong una ko siyang makita nasabi ko na agad sa sarili ko na iba siya sa lahat ng mga babaeng nakita ko. She looks like a walking-doll, walang kapintasan kung titingnan at ang kulay abo niyang mga mata ang dahilan kung bakit parang naiiba siya sa lahat.Malamig ang titig niya at walang ngiti sa kaniyang labi. Ang pr