His Fake Wife のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

Aurora's Point of ViewMas lalo pang nagkagulo ang mga paru-parong nagliliparan sa tiyan ko at hindi na ako mapakali. "I said, come here. Sit beside me." He commanded slowly.Kahit pa man nagdadalawang-isip ako kung uupo ba ako sa tabi niya o hindi, sa huli ay umupo rin ako at nag-iwas sa kaniya ng tingin dahil sa hiyang nararamdaman. Hiya dahil dalawa lang kami ngayon sa library at nararamdaman kong walang sino man ang magbabalak na pumunta rito. Imposible rin na maligaw sila Winter at Snow rito dahil alam kong mahimbing ang tulog ng kambal ngayon.Dahil nasa pinakadulo ako ng sofa at malaki pa ang espasyo sa kaniyang gilid ay ipinatong niya rin ang mga paa sa sofa at ang sunod niyang ginawa ang nagpatigil sa akin.Nahiga siya sa aking hita at maagap na pumikit habang kitang-kita ko ang bawat detalye ng kaniyang mukha. Mukhang pagod na pagod nga siya. Malalim ang bawat niyang paghinga na para bang may nakadagan na mabigat na bagay sa kaniyang dibdib."May problema ba?" Malumanay ko

Aurora's Point of View"Miss Candice, saan po ito ilalagay?" Pinagmasdan ko ang hawak na mga paperbag ni Bert nang itaas niya iyon.Ngumiti ako sa kaniya. "Dalhin mo lahat iyan sa kwarto ng mga bata."Sinundan ko ng tingin si Snow at Winter na ngayon ay papaakyat na sa marmol na hagdan habang hawak ni Sonya. Nang makita kong papasok na sila ng mansyon bumaling ako sa ilan pang paperbag na nasa loob ng sasakyan na hindi nadala. Hindi ko alam na aabutin ng apat na oras ang pagpasyal at pagbili ng mga bagong laruan nila Snow at Winter.Nang makuha ang pitong malalaking paperbag doon naman nasira ang katahimikan ng paligid dahil sa ingay na galing sa cellphone. Sunod-sunod na ring at pagvibrate ng cellphone. Dali-dali kong hinalukay ang slingbag na dala at hinanap doon ang kulay itim na cellphone. Hindi ako maalam sa mga brand ng cellphone pero alam kong mamahalin iyon base na rin sa style at processing nito.Awtomatikong umangat ang sulok ng labi ko nang makita ang numero ni Alted."Hell

Aurora's Point of ViewMarahas akong umiwas ng tingin at mariin na tinikom ang bibig. Utang na loob ko pa ngayon ang lahat ng bagay na ito? Naisip niya pa iyon? Pinagplanuhan niya ito dahil sa kasakiman niya sa pera, kagaya na kagaya siya ni Auntie Pacita.Sa huli pera pa rin ang importante para sa kanila, wala ng ibang mahalaga kumpara sa pera. Gawain niya rin ba ito kay Candice noon? Posible, dahil ramdam ko ang kumpyansa niya ngayon na may maibibigay talaga ako sa kaniya kapalit ng ginawa niya."Wala akong pera." Matigas kong sagot.Nagsalubong ang kaniyang kilay."Imposible!" Maagap niyang sigaw. "Kaonti lang naman ang hinihingi ko sa'yong tulong."Halata ang pagkaagresibo sa boses niya at handa siyang ipagpilitan iyon. Anong akala niya? Na pumasok ako rito at nagtrabaho kay Alted bilang kinatawan ng asawa nitong si Candice at siniswelduhan ako kapalit no'n? Paano ako magkakaroon ng pera? Ano, trabaho ba ang pagpapanggap bilang si Candice?!Nagtatagis ang bagang ko dahil sa mati

Aurora's Point of View Kung nasa pasugalan ngayon si Auntie Leonora, ibigsabihin nagsinungaling siya sa akin. Talagang gusto niya lamang makakuha ng pera galing kay Alted. Nagtagis ang bagang ko. Napaka-impokrita talaga ng mga tao! Napakasama nila. Kaya siguro hinayaan nila akong isama ng mga tauhan ni Alted noon, para ipalit kay Candice nang patuloy niya pa rin na mahuthutan ng pera si Alted! Ikinuyom ko ang kamao at naglakad palabas ng gate, ngunit napansin ko agad ang pagdaan ng isang motorsiklo. Umikot rin ito agad at pumarada hindi kalayuan. Kahit medyo malayo at madilim, nakita ko ang pamilyar na mukha ni Tanya. Nakaitim na strapless ito at puting skirt. Umawang ang aking labi habang sinusundan ng tingin si Tanya na hinalikan ang lalaking nakasakay sa motorsiklo nang makababa siya. Mas lalong nagngitngit ang kalooban ko. Iyan ba ang nasa ospital? Ganiyan ba ang hitsura ng naospital?! Mukhang pera na nga, sinungaling pa si Auntie Leonora! Dali-dali akong lumapit sa

Aurora's Point of ViewKagabi, maayos pa naman si Manang Osmet sa pagkakaalala niya."Anong gamot ang kinuha ni Manang Osmet?" Tanong ko sa kaniya."Hindi ko po alam, pero parang gamot sa lagnat at sakit ng ulo?" Alanganin na sagot ni Lilac."Si Manang Osmet kasi hindi 'yan nagsasabi kapag may sakit. Minsan kahit na may sakit e gusto pa rin na nagtratrabaho siya. Kaya tingnan mo kami, nahihiya rin na hindi magtrabaho kapag may sakit." Sabat ni Nay Consing.Huminga ako ng malalim. Hindi rin naman maganda na nagtratrabaho kapag may sakit. Mahina ang katawan mo at may dinaramdam ka kaya dapat na magpahinga muna.May kakaibang kirot sa dibdib ko nang maalala kung paano ako pwersahan na pinagtratrabaho noon kahit pa may masakit sa katawan ko.Ibinaba ko ang kape at naglakad paalis ng kusina."Pupuntahan ko lang si Manang Osmet." Paalam ko sa kanila.Ang katapat na hallway ang siyang patungo sa kuwarto ni Manang Osmet, at diretso pa nito ay siyang maids quarter."Manang?" Katok ko sa kaniya