Semua Bab The Billionaire's Unforgotten Love: Bab 171 - Bab 180

Napapikit na lang si Evony at saglit na napatingala. She never felt this helpless before. Mas makakampante pa siguro siya kung hindi niya kasama ang nanay—makakakilos siya nang maayos. Idagdag pa ang mga tao na hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakalabas. Marami pa ring stuck sa exit. “I’ll deal with them soon, but please be quick, Lori. We cannot afford to let this mall explode. Marami pang trapped dito sa loob.” Tumango si Lori. “Yes, Evony. Papunta na kami. Gagawa kami ng paraan.” Evony quickly ended the call. Viniew niya ang blueprint ng mall na sinend ni Arjo kung nasaan naroon ang mga bomba. Central Mall has four floors. Sumabog na ang isa sa first floor malapit sa restaurant na kinainan nila. Apparently, may isa pang bomba sa first floor at tig-iisa na sa second, third, and fourth. Walang exact location ng bomba ang nakalagay sa blueprint, tanging kung saang floor lang. Masyado ring malaki ang nasabing lugar at kung hindi pa darating dito ang mga agent, tiyak na maabutan s

Naputol lamang ang pag-iisip niya nang sumigaw si Evony. “Sa kanan mo!” Agad binaril ni Gabriel ang lalakeng akmang susugod sa kanya upang saksakin siya. Nang madispatsa nila ang mga lalake sa third floor ay kinuha lang nila ang ilang mga baril nito at ilang granada na agad nilang hinagis sa second floor. Nagkaroon ng malakas na pagsabog pero nabawasan noon ang mga kalaban. “Dalian na natin! Kailangang ma-defuse ang mga bomba!” nagmamadaling sigaw ni Evony. Dahil naka-dress pa siya at naka-heels ay medyo hirap siyang makipag-habulan. Kaya naman para hindi matumba ay mabilis na hinawakan ni Gabriel ang kanang kamay niya habang ang isang kamay ay may hawak na baril. Sandaling natameme si Evony sa hindi inaasahang ginawa ni Gabriel sa kanya. Nakaramdam siya ng kung ano sa kanyang sikmura pero pinilit niyang alisin iyon gayong pababa na sila sa second floor. “Agent Von!” Lori shouted in the distance. “We already defused the bomb on this floor!” Evony felt a little bit of relief. “

“I'm sorry, sweetheart. I don't think I would be able to walk you down the aisle.” Evony sobbed. “Why do you have to leave me so early, mom? B-bakit hindi ka lumaban?” nagmamakaawa niyang tanong sa kanyang ina. Hinaplos ni Sloane ang mukha ng kanyang anak, puno ng lungkot ang mga mata. Tahimik ang paligid habang ang tunog lamang ng machine ang naririnig nila. Sloane looked weak, probably because of the effect of the operation. Walang balita si Evony kung ano ang naganap sa operasyon ng nanay dahil nagising na lamang siya na nasa kwarto siya ni Sloane, hinahaplos ang buhok niya. “I am too weak now, sweetheart… masyadong nanghina ang katawan ko sa operasyon.” Sloane let out a shaky breath, fighting through the pain in her body. “You survived that bullet, mom. Why can’t you do it again?” Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ni Evony, nanginginig ang boses habang mahigpit ang kapit sa kamay ng ina. “Come on, please. Do it again… just for me.” But Sloane only smiled weakly and shook her

“I can't believe this investigation is taking much longer than usual. Hindi naman ganito noon,” reklamo ni Evony habang naglalakad sila ni Gabriel pabalik sa shooting room kung saan sila nagpa-practice. “Gaano ba kabilis natatapos ang investigations niyo noon?” kuryosong tanong ni Gabriel, bitbit ang kape nila ni Evony habang nakabuntot sa likuran nito. It's been a few days since the bombing incident happened. Nakalabas na sa ospital si Sloane bagamat madalas itong balisa sa hindi nila malamang dahilan. Ipinasara na rin ang Central Mall dahil sa damage nito. Hindi kaagad nakasagot ang dalaga dahil nasalubong nila si Lori na nakabusangot. “What happened?” Evony asked, stopping, her voice carrying a slight hint of worry. “Naiirita ako kay Anjo, bwisit. Tinapon ba naman ‘yung kape ko,” reklamo ni Lori at humalukipkip. Napasiring si Evony samantalang napangisi naman si Gabriel. “For fuck's sake, akala ko naman kung anong nangyari sa ‘yo.” Lori just rolled her eyes an

Dumiretso muna sa restaurant sina Radleigh at Evony para magkaroon ng quick “catch-up”. Nag-order lang sila ng simpleng fast food dahil sawa na raw ang binata sa foreign foods. Natawa si Evony. “Kapag umuuwi ako sa bahay, laging naka-Thai cuisine,” pagmamayabang niya. Radleigh made a mocking face. “Huwag mo ng ipamukha sa akin na may taga-luto ka sa bahay, okay?”Lalong humalakhak si Evony. “Eh kung umuwi ka na lang kasi kaagad, hindi ‘yung tumagal ka pa ng ilang buwan.”“I had to focus on myself, okay?” Radleigh shook his head. “That damn break-up really did things on me. I couldn’t even imagine.”Evony snorted. “You surely can get a girl better than her, come on.”Nagkibit-balikat lamang si Radleigh. “I don’t even think I can love anymore.”“Yuck. That’s so cliche, Kuya. Hindi bagay sa ‘yo.”“What? Gusto mo bang masaktan ulit ang Kuya mo?” Bumusangot si Radleigh.Inirapan lamang siya ni Evony. “Eh paano kung may ipakilala ako sa ‘yo?”Tumaas ang kilay ni Radleigh. “Stop that.”Mea