Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Unforgotten Love: Kabanata 81 - Kabanata 90

Tila ba nagbago ang ihip ng hangin sa pagitan nina Sloane at Saint. Simula noong nagmakaawa si Saint sa asawa, napansin ng babae ang malaking pagbabago nito. It felt like her husband was back and changed for the better. Hindi nagpumilit si Saint na magsumiksik sa atensyon na ibinibigay ng asawa pero siniguro niyang maaalagaan niya pa rin ito kahit papaano lalo na si Evony. Si Saint ang tagahatid kay Sloane sa NICU sa tuwing magpapa-breastfeed ito. Minsan na rin naranasang mahawakan ni Saint sa Evony mas lalong nagpaalab sa puso niya. Kapag naman tulog si Sloane o kaya'y nagpapahinga, siya ang tagabantay kay Evony sa NICU, nasa labas man siya o nasa loob. Minsan na rin siyang naabutan ni Sloane sa labas ng NICU na nakaupo sa mga upuan at natutulog. Hindi rin naman siya pinapaalis doon ng mga doctor dahil nakiusap si Saint sa kanila na pansamantala niya munang pwesto iyon para mabantayan ang sanggol. He couldn't believe that the baby was real—nanganak nga talaga si Sloane sa anak N

Makabagbag-damdamin ang nangyaring paghihintay sa doctor ng paternity test results. Nasa labas sila ng malaking opisina ngayon habang ang doctor na magbabalita sa kanila ay nasa laboratoryo. Karga ni Sloane si baby Evony habang nasa tabi niya naman si Saint na nakadantay ang braso sa likod ng inuupuan ng asawa, pasimple itong hinahawakan. Hindi ito nakaligtas sa paningin ni Samantha kaya palihim siyang sumingit, balewala lalo na't confident siya sa results na lalabas. Meanwhile, Nicolette was just quietly glaring at Sloane and Saint, carrying her baby Radleigh. Lukot ang mukha nito na para bang ayaw niya pang kargahin ang anak niya. It was a long, uncomfortable silence between them. Mabigat ang tensyon na para bang nagbabadya sa hindi magandang kalalabasan ng araw na ‘to. Tahimik lang din ang hallway dahil nasa lower floor sila ng ospital, wala rin gaanong dumadaan. “Are you okay?” Saint whispered softly to his wife. Maliit na tumango si Sloane, sandaling tumingin sa asawa a

Sloane's world froze in an instant. Binalot siya ng matinding sakit habang nakatingin kay Saint na mahigpit ang kapit sa palapulsuhan niya na puno ng galit. Marahas na iwinaksi ni Saint ang kamay ni Sloane, dahilan upang mapaatras ang babae nang bahagya. Humarang si Saint kay Nicolette, animo'y protektadong-protektado ito. “Saint…” pagtawag ni Sloane, umaasang lalambot ito at magbabago ang lahat. “Leave, Sloane. Umalis ka na rito.” Napahikbi nang malakas si Sloane sa malamig na boses ni Saint. Hindi niya na ito makilala. Wala na ang lambing at init sa boses nito na matagal niyang nakasanayan. Her teary eyes roamed around his face, trying to memorize every feature. “A-akala ko ba maniniwala ka sa akin, Saint…” she sobbed. “Anak mo si Evony…” Saint gritted his teeth. “Maniniwala pa ako kung isang resulta lang ang lumabas. Pero kung gayong nandito ang lalake mo at may isa pang resulta na nagsasabing siya nga ang ama, then hindi mo ako masisisi.” “Hindi si Lawrence ang tatay n

Napatitig si Sloane sa screen ng cellphone niya, hindi maiproseso ang text na natanggap niya.‘Seryoso ba ‘to? Pinapapunta ako ni Tita sa Canada?’ hindi niya makapaniwalang tanong sa sarili.Napatayo siya at bumalik sa balkonahe. Sumulyap muna siya kay baby Evony bago nag-tipa ng reply.[Seryoso po ba kayo, Tita? Why so sudden po?]Muling tumunog ang cellphone niya sa text ni Tita Mary.[Inaamin kong hindi naging maganda ang relasyon namin ng mama mo, saksi ka roon. At noong mamatay sila ng papa mo ay nilamon ako ng guilt dahil wala ako roon para samahan ka. Gusto kong bumawi sa ‘yo, Sloane.]Napakagat ng labi si Sloane. May nagsasabi sa isip niya na dapat siyang pumunta sa Canada para mabuhay sila ni baby Evony at muling makapagsimula muli.Pero may parte rin sa kanya na nag-aalangan kung handa ba siya sa pagbabagong iyon. [Payag ka ba, Sloane? You don’t have to worry about everything. Sagot ko ang expenses mo papunta rito. Kung nag-aalangan ka pa rin, then fine. Just a take a vacat

Pagkalapag pa lang ng eroplano ay tumambad na agad ang malamig na simoy ng hangin kina Sloane. Alas dos na ng hapon at inabot din ng 18 hours ang byahe lalo na’t dito sa Toronto, Canada ang lilipatan nila. Sloane felt so lost while pulling their luggage and carrying baby Evony habang palabas sila ng airport. Pagdating sa gate ay hinanap niya pa ang signage na “Welcome, Sloane and Evony” na siyang palatandaan na makikita nila. Sabi ni Tita Mary niya, may susundo raw sa kanila dahil siya ay magluluto ng magiging pagkain sa bahay nito. Naayos niya na rin daw ang magiging kwarto nila ni Evony. She roamed her eyes around, her brows furrowed as she tried to look for the signage. Maya-maya ay may narinig siyang sigaw. “Sloane and Evony, yoohoo!” Her ears perked up, trying to follow that sound. Nasa bandang kaliwa niya ito kaya roon siya dumiretso. And there, Sloane found a tall, curly-haired, and blue-eyed guy na may hawak na malaking signage kung saan naka-bandera ang pangalan nilang d