Semua Bab I NEED YOU: Bab 191 - Bab 200

Ipinikit ni Jason ang mga mata nang lumapit sa kaniya ang doctor. Hinayaan niyang suriin nito ang mga mata niya,pulso at heartbeat."Maayos naman ang kalagayan niya po maliban sa pananakit ng ulo. Normal lang po iyan sa sakit niya ngayon kaya huwag siyang pilitin na makaalala. Bigyan ko po siya ng gamot na makatulog kapag sumakit ang ulo niya." Kausap ng doctor sa ama ni Jason."Maraming salamat po, doc." Kinamayan ni Celso ang manggagamot."Doc, may iniindang sakit din po si Senyorito Felix."Napamulat ng mga mata si Jason nang marinig ang sinabi ng katulong. Pinakatitigan niya ang ginang at nahuli niya kung paano siya nito titigan. Mas bata sa mga magulang niya ang katulong. "Ah yes please, pakitingnan ang bunso kong anak." Pakiusap ni Celso sa doctor.Nauna nang lumabas ang katulong at sumunod ang doctor."Matagal na ba ang katulong na iyon dito?" tanong ni Jason sa ama.Sandaling natigilan si Celso at nagtatakang napatingin sa anak. "May problema ba sa kaniya, son?""Wala naman

"Anak, gising ka na pala. Halika at sumalo ka na sa pagkain." Aya ni Celso kay Jason.Napatingin si Jason sa pagkaing nakahain sa lamesa. Mukhang bilang iyon para sa taong nasa hapag kainan na. Hindi niya akalaing sa yaman ng pamilya ay ang tipid sa pagkain."Kuya, sa iyo na ito. Pasensya na at nasanay ang katulong magluto na para sa amin lang tatlo." Alok ni Felix sa kapatid at diniinan ang huling sinabi."Salamat pero hindi ko gusto ang ganyang pagkain." Nakangiting tanggi niya sa kapatid. '"Son, sabihin mo kung ano ang gusgo mong kainin at ipaluto ko sa katulong." Nahihiyang kausap ni Celso sa binata."Huwag na po, dad. Matanda na ako para asikasuhin pa ng katulong. Isa pa ay hindi ako sanay kumain ng heavy meal." Ngumiti si Jason sa ama at may kasamang pasaring iyon sa kapatid."Tagal mo rin nanirahan sa mahirap na lugar kaya sanay sa simpleng pagkain." Pang aasar na puro ni Felix sa kapatid."Hindi mo masasabi ang buhat natin kaya dapat hindi maarti sa buhay lalo na sa pagkain.

"Isa ka pa!" Bulyaw rin ni Celso sa katulong. "Hindi na siya bata para ipagtanggol at hindi malamang ang tamang asal at mali!"Napahiyang nagyuko ng ulo si Rowena at hindi na nagsalita upang hindi madagdagan ang galit ng ginoo."Felix, matanda ka na at hindi puwedeng nakatago ka lang lagi sa saya ng iyong ina at yaya. Mula bukas ay kailangan mo nang magtrabaho sa kompanya. Magsisimula ka sa ibaba at kailangan mong patunayang karapat dapat kang maging CEO!"Naikuyom ni Felix ang mga kamay at mariing naglapat ang mga labi. Ang alam niya ay siya ang maging CEO pero hindi na kailangang paghirapan ang posisyon. Dahil lang sa pagdating ni Jason ay nagbago ng pasya ang ama. Walang salitang umalis siya at hindi na tinapos ang pagkain."Huwag mong sundan!" Pagalit na sita ni Celso sa katulong. Kung hindi kasi ang asawa niya ay si Rowena ang na spoiled sa anak niya. Pagtingin niya sa asawa ay malungkot ito pero hindi siya magawang sumbatan o magalit dahil alam nitong naputol na ang pisi ng pa

Napamura si Jason at hinawakan ang panga na nasaktan. Mukhang nakagamit ng ipinagbabawal na ang gamot ang lahat kaya wala sa katinuan ang isip. Hindi siya makaganti ay marami ang kakampi nito. Nang makita niyang susugod pa ang iba ay mabilis siyang ngasalita. "Alam kong gumagamit kayo ng droga at tumawag na ako ng pulis!""Pulis?" Magkapanabay na bigkas ng mga kaibigan ni Felix at mukhang natakot na nagkatinginan."Shit, ayaw kong makulong!" Bulalas ng nanuntok kay Jason at nagmamadali nang lumabas ng pinto. Ang iba ay sumunod na rin sa takot na maabutan ng pulis."Hey, wait!" Tawag ni Felix sa mga kaibigan ngunit bilis ng mga ito makatakbo palabad. "Shit, ang akala ko ba ay safe dito sa bahay ninyo?" Inis na bulyaw ni Jessica kay Felix habang isinusuot ang nahubad na dress. Hindi na ito nag abalang magtao habang nagbibihis dahil sa pagmamadali."Babe, kasalanan ng lalaking iyan!" Galit na duro ni Felix kay Jason.Napatingin si Jessica sa lalaking tinuturo ng nobyo. Ngayon niya lang

Napangiti si Celso nang maabutan ang anak sa kusina at abala sa niluluto. Pagtingin niya sa asawa ay mukhang hindi makapaniwala na marunonv magluto ang panganay nilang anak."Bakit ikaw ang gumagawa niyan? Nasaan ang mga katulong?" tanong ni Lucy sa binata at mabilis na iniwas ang tingin dito."Gusto ko lang po patikim sa inyo ang luto ko habang narito pa ako." Nakangiting tugon ni Jason sa ina.Napatingin muli si Lucy sa binata. "May balak kang umalis?"Nagkibit balikat si Jason. "Ang kapalaran ko po ay hindi ko hawak. Sanay na akong mag isa sa buhay at always grab opportunity kapag mayroon pagkakataon, hindi lang para sa sarili ko kundi sa taong maging parte ng buhay ko kahit pansamantala lamang."Biglang naantig ang puso ni Lucy at nakunsensya. Mukhang alam ng binata na hindi ito magtatagal sa poder nila? Bakit parang ang bigat sa kalooban niya na ganoon ang iniisip ng binata?"Son, thank you sa unawa. Salamat sa at naisip mong ipatikim sa amin ng mommy mo ang natutunan mong iluton