Semua Bab One Night with my Obsessed Billionaire Partner : Bab 111 - Bab 120

Wala ako sa sariling pinaandar nang mas mabilis ang sasakyan ko. Derederetso lang ako sa tahimik na Daan kahit hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Dapat pala hindi na lang ako pumayag maglunch kasama sina Tita Lorna kung ganito lang din naman ang naging resulta. DAVID POV. Nagpunta ako sa dagat malapit sa caffee, dahil dito raw nagpunta si Nelia. Ngunit, ang nadatnan ko lang ay walang iba kundi sina Pengpeng at Mylene. "What? Hindi niyo man lang hinatid si Nelia sa kanila?" Bulyaw ko sa mga kaibigan kong nagpapanic din. "Sabi niya na kaya na niya. Ayaw niyang ihatid namin siya," pagpapanic ni Mylene. "Basta ang sinabi niya sa amin nasa dagat raw siya. Sinabi namin na hindi siya umalis dito pero wala naman siya. Ito lang naman ang dagat na malapit sa caffee at pwedeng lakarin lang," dagdag pa niya. Kanina pa tumatawag si Peng kay Nelia. "Ano sumagot na ba huh?" "Wala pa rin ehh. Hindi naman siya ganito. Ngayon lang 'to nangyari. Masama na ang kutob ko rito. Hanapin n

"Sino ka? Anong ginagawa ko dito sa kwartong 'to ha! Ikaw ba ang lalaking dumukot sa akin kanina sa dagat ha! Anong ginawa mo sa akin! Bakit ako nandito, nagising ng nakahubad! Pakiusap lang sabihin mong walang nangyari sa ating dalawa! Hindi ko gusto ang bagay na 'to. May asawa na ako!" pailing-iling na pagsusumamo ko sa kaniya. Halos kanina pa tumutulo ang aking mga luha. Gusto kong magwala ngunit kailangan kong pigilan ang emosyon ko dahil baka kung ano pa ang mangyari sa anak ko.Sa kaniyang itsura ay hindi siya pangkaraniwan na lalaki. Tila isa din siya sa mga bigatin. Ngunit, wala akong pake-alam kung ano ang kaya niyang gawin at kung sino siya. Dahil ang kapal ng mukha niya para gawin 'to sa akin. "Hmm, miss pasenya ka na ahh. Dahil hindi mo maririnig ang kasagutan na gusto mong marinig. Wala akong kasalan kung may nangyari sa ating dalawa. Isipin mo na lang nang mabuti kung ginusto mo ba o hindi. Isa pa, hindi naman ako ang tinutukoy mong dumukot sa 'yo. Dahil pag-uwi ko rito

"Ang tagal mo naman bumalik Anderson..." bungad ni Menda sa amin nang makarating kami sa bahay. Pareho kaming hindi nagsalita ng asawa ko. Ngunit, napansin ko ang titig niyang malalim kay Menda. Gayunpaman ay patuloy akong binitbit ni Anderson. Bago pa kami makaakyat sa hagdan ay saksi ako sa matang mataray at panliliit ni Menda sa akin. Kalaunan, nakapasok kami sa kwarto. Naiisip ko na hindi pa ito ang tamang oras para sabihin kay Anderson na buntis ako dahil masama pa ang loob niya. Baka uminit pa ang dugo niya ulit. "Take your sleep, I know pagod ka," malamig na wika niya. "Ikaw ang mas pagod. Pahinga ka na rin Anderson." Aniya ko pa ngunit hindi siya sumagot. "Love, naniniwala ka pa rin ba sa akin?" sabay hawak ko sa kamay niya. Ilang segundo kong hinintay ang magiging sagot niya. "I'll trust you, don't worry. I'm sorry it's all my fault. I didn't protect you. Kung sinagot ko lang sana ang tawag mo ede sana hindi pa kita napahamak." Puno nang pagsisisi ang kaniyang m

Kahit na kailan talaga ang bait mo pa rin sa akin kahit na marami na ang mga bagay na naging dahilan na masaktan kita. "Hmm, ano 'yan? Mukhang may pinag-uusapan yata kayo diyan. Maaari ba namin mapakinggan, kamahalan?" pantutuksong sambit ni Peng dahilan ng aking pagtawa. "Wala lang 'to. Huwag ka nga diyan sturbo Peng," sungit na sambit naman ni David. Hay naku ito na naman sila. Nag-uumpisa na naman. "Ayy wait, teka lang. 'Di ba nandito tayo para mapag-usapan ang mga nangyari, Nelia?" singit ni Mylene sabay lingon sa akin. Ngumiti naman ako sa kaniya sabay tango ko. Kalaunan, niyaya ko silang umupo na muna bago pa kami mag-umpisa. "Sandali lang, gusto niyo ba ng kape? Juice?" pagyaya ko pa sa kanila. "Kumain na ba kayo ng almusal niyo? Ang aga niyo rin kasi magtungo rito," dagdag ko pa. "Mag alas 10 na, ayos lang kami. Tapos na rin kami kumain kanina." Mag alas 10 na pala parang ang dali naman ng oras. O sadyang puyat lang talaga ako. "Nelia, sabihin mo na sa amin ang lah

"Hmm, huwag kang masyadong mag-alala.""Anong huwag? How? Nasasaktan ka na kaya hindi pwedeng hindi ako mag-alala sa 'yo.""Oum, may sasabihin ako sa 'yo. Importante 'to Anderson. Mapatawad mo rin sana ako kung ngayon ko lang sasabihin sa 'yo ang lahat. Kasi ngayon lang din ako nagkaroon ng oras. Kahapon ko sana sasabihin pero nagkaroon ng hindi pagkakaintindihan. I'm sorry Anderson..." Kahit desidido na akong sabihin 'to ay nababahala pa rin ako. Natatakot ako sa posibleng maging reaksiyon. Paano kung hindi niya matanggap.Pwede ba self just think positive! "What is it. Tell me honey I will listen to you. Hindi rin kita sisisihin. Hmm, hindi ako magagalit sa 'yo." Mabuti na lang talaga at pinipilit mo akong intindihin."Anderson, buntis ako," deretsahang sagot ko. Tila natigilan siya, hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Sinasabi ko na nga ba baka hindi niya talaga matanggap ang anak niya sa akin. Ilang segundo akong naghintay na muli siyang umimik. Subalit, mahigpit na yakap ang